Στη Λουπάτα η νέα ανάβαση του ΣΠΟΡΤ

Διαβάστε το σχετικό άρθρο του ΣΠΟΡΤ για την τελευταία εξόρμηση στη Λουπατα

Δε χάνει ευκαιρία να μας εκπλήσσει κάθε φορά ευχάριστα αυτή η όμορφη πλαγιά της Λουπάτας. Ανηφορίζει καταπράσινη πάνω από τα Στουρναρέϊκα στον αυχένα του δρόμου για Βλάχα, Περτούλι. Αποτελούσε και αποτελεί μια από τις επιλογές κοντινών αποδράσεων και πάντα βρίσκει καινούργιους τρόπους να μας καλεί κοντά της ακόμα και την τελευταία στιγμή. Χωρίς να χάνει την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά της, κάθε εποχή του χρόνου έχει και κάτι διαφορετικό, ώστε να ανακαλύπτουμε και να αποκτούμε ορειβατικές εμπειρίες.
Ανηφορίζουμε με τα αυτοκίνητά μας τον δρόμο που δε πρόλαβε λόγω της κρίσης να στρωθεί με ασφάλτινο τάπητα. Προπορεύεται ένα κοπάδι πρόβατα, πίσω του ακολουθεί ο βοσκός και πιο πίσω του τα έξι μεγάλα τσοπανόσκυλα. Γαυγίζουν και αρχίζουν να μας απειλούν διακριτικά. Δεν ενοχλούμε κανένα από τη συντροφιά τους, άλλωστε δεν έχουν και την όρεξή μας, αφού μόλις πριν λίγο κατέβηκαν από το φορτηγό που τα μετέφερε από τον κάμπο. Εδώ πάνω σε αυτές τις χορταριασμένες πλαγιές θα βρίσκονται για αρκετούς μήνες.
Σε λίγη ώρα ξεκινάμε κι εμείς την ανάβασή μας. Βρισκόμαστε στο πρώτο μαντρί κοντά στον αυχένα. Οι γραφικές πλαγιές μας χαρίζουν απλόχερα εικόνες απαράμιλλης γραφικότητας, προκαλώντας συναισθήματα ανάτασης.
Η επιβλητική ράχη μας δέχεται σύντομα και μας χαρίζει εικόνες που χάνονται στο βάθος. Όσο κερδίζουμε υψόμετρο και ο χρόνος περνά, οι προβλέψεις των δελτίων επαληθεύονται. Λευκές πυκνές ομίχλες γλύφουν τις πλαγιές και ανηφορίζουν από την μεγάλη ρεματιά του Παράμερου και του Βαθυρεμιώτη. Σε λίγο, το παλιό πυροφυλάκιο εδώ στην αλπική ζώνη τυλίγεται μέσα στην ομίχλη της βόρειας πλαγιάς που ανηφορίζει από το δάσος Περτουλίου.
Εμείς τον στόχο δεν τον εγκαταλείπουμε. Το δελτίο καιρού το αγνοούμε. Η ψηλή κορφή κατακτάται, το τριγωνομετρικό του στρατού στη διπλανή κορυφή φωτογραφίζεται. Πριν καλά-καλά αστράψουν τα φλας των μηχανών μας και πριν βγάλουμε τις σακούλες για να μαζέψουμε νάνες (νοστιμότατη σαλάτα των μεγάλων υψομέτρων) ένα ψυχρό κύμα αέρα με συνοδεία λεπτού χαλαζιού μας διώχνουν χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Κατηφορίζουμε περνώντας από τον πρώτο αυχένα έχοντας αριστερά μας τη μεγάλη κάθετη, σαθρή πλαγιά. Στο βάθος της σχηματίζεται μεγάλος χαλιάς που τον περνάμε σύντομα. Εδώ στην άκρη ένα μικρό καλυβάκι εγκαταλελειμμένο από την περσινή χρονιά περιμένει τον τσοπάνο με το κοπάδι του να του προσφέρει προστασία στις καλοκαιρινές καταιγίδες.
Συνεχίζουμε το γρήγορο κατέβασμα μέσα στη συνεχή λεπτή κρύα βροχή με τη συνοδεία της πυκνής ομίχλης. Βρισκόμαστε πάνω στην ομαλή ράχη εκεί που τις πρωινές ώρες ανηφορίζουμε ξέγνοιαστα προς τις αλπικές πλαγιές. Η συνεχιζόμενη κακοκαιρία μας δυσκολεύει και αυτή την ώρα επιστρατεύονται τα μηχανήματα προσανατολισμού. Τρεις δορυφόροι μας παρακολουθούν δείχνοντας την πορεία μας.
Πολύ κοντά μας και στα δεξιά της ράχης, η στάνη με το κοπάδι φάνηκε σαν φάρος αλάθητος μέσα στην κακοκαιρία που τη διασκεδάζουμε έχοντας τώρα ήσυχο το κεφάλι μας. Λίγο πιο κάτω βρίσκονται τα αυτοκίνητά μας. Σε λίγο φτάνουμε και σύντομα σε καφενείο των Στουρναρέικων απολαμβάνουμε ζεστό καφέ και τσάι.
Τα νέα του Συλλόγου

Το Σαββατοκύριακο 13-14/6 είναι προγραμματισμένη ανάβαση στην Κακαρδίτσα (υψόμετρο 2429 μ.) με εκκίνηση από το Γαρδίκι. Η διαδρομή χαρακτηρίζεται σαν δύσκολη.