Βέβαια, η αλλαγή του ονόματος ήταν και αυτή μέρος της γενικότερης αλλαγής που προσπάθησε να κάνει ο ογκόλιθος του ελληνικού κινηματογράφου στην εικόνα της δεύτερης συζύγου του. Οι δυο τους γνωρίστηκαν στην επιθεώρηση «Όσα παίρνει ο άνεμος» (Θέατρο Περοκέ, 1954) και ο Σακελλάριος την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Τότε ήταν που θα ξεκινούσε και η προσπάθειά του να την επιβάλει ως σταρ του σινεμά, ζητώντας της παράλληλα να σταματήσει το μουσικό θέατρο. Κάτι που η ίδια δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Το «Μπέμπη Κούλα» το εγκατέλειψε οριστικά το 1962 (μετά την κωμωδία «Όταν λείπει η γάτα»), και κάτω από τις συστάσεις του συζύγου της πια Αλέκου Σακελλάριου ξεκινά να εμφανίζεται ως «Νίκη Λινάρδου». Ο γάμος τους κράτησε 10 χρόνια περίπου και μέσα σε αυτό το διάστημα πρόλαβε να παίξει σε περισσότερες από 25 ταινίες, σε κάποιες μάλιστα και ως πρωταγωνίστρια.

Μετά το διαζύγιο της, η ηθοποιός ξεκίνησε μία νέα καριέρα, πατώντας πλέον στα δικά της πόδια και καταφέρνοντας να την αγαπήσει εκ νέου το ελληνικό κοινό.