Οι χαζοχαρούμενοι, ο Λεωνίδας και οι τριακόσιοι…

Πέρασε κι αυτή η κακοκαιρία. Μια από τις πολλές που ήρθαν . Τα καιρικά φαινόμενα είναι λογικό να δημιουργούν δύσκολες καταστάσεις , ειδικά αν είναι έντονα. Χαζοπρολογίζω τώρα λες κι είμαι δημοσιογράφος ή πολιτικός που αποτιμά τα αποτελέσματα και τις αντιδράσεις των μηχανισμών της πολιτείας.
Αλλά μιας κι ανέφερα για αντιδράσεις. Κάποιες από αυτές μου χάλασαν την ηρεμία,γι αυτό και γράφω… να το βγάλω από μέσα μου. Μόλις λοιπόν έφυγε η Μήδεια, αφού έκανε τη δουλίτσα της, κλείνοντας μας το μάτι και λέγοντας, πως είμαστε τουλάχιστον άμυαλοι αν νομίζουμε ότι τιθασεύσαμε τη φύση. Το μόνο που κάνετε είπε…είναι να την καταστρέφετε!
Πάει η Μήδεια και να τα χαζοχαρούμενα πρόσωπα με θέσεις «ευθύνης» γεμάτα εγωιστική ανευθυνότητα να περιφέρονται με τη λιακάδα από ιστοσελίδα σε ιστολόγιο, από εφημερίδα σε ραδιόφωνο, αν και τοπικά ραδιόφωνα δεν ακούω γιατί ελάχιστοι είναι οι χρήσιμοι σε αυτά!
Και να κοπανιούνται τα παιδάκια πως κατάφεραν σα τον Λεωνίδα χωρίς τους τριακόσιους να δαμάσουν την κακοκαιρία με τη Μήδεια μαζί. Και δώστου οι φωτογραφίες , με τα ξύλινα κείμενα , που τα αναπαράγουν αλλάζοντας τις γραμματοσειρές. Βέβαια έχουν και το ταπεινόνυφάκι, για να δείξουν δείγμα γυμνασμένουοσφυοκάμπτου στους ανωτέρους , ώστε να τεθούν εκ δεξιών , άντε και ολίγον αριστερά!
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις ανακοινώσεις της περίλαμπρης νίκης ακολουθούν οι ευπατρίδες σχολιαστές… Μπράβο!…Ζήτω! ….Συγχαρητήρια… Είστε οι καλύτεροι! Άξιοι !! ..Και κατά τον ρου των γεγονότων, όλοι ευτυχισμένοι απολαμβάνουν τις λιάκαδες που ανατέλλουν με τα γυαλιά ηλίου θαμπωμένα από τις μάσκες……
Βέβαια όλος ο αγώνας κατά της Μήδειας του χιονιά και του πάγου δόθηκε μόνον από τους μαϊντανούς! Έτσι δεν είναι; Κάνω λάθος; Αφιλότιμοι…. Τόσοι άνθρωποι από πίσω να έχουν ξεπαγιάσει νύχτα μέρα, με μηχανήματα, με τα ποδαράκια τους, να κοπιάζουν, να βοηθούν, να κάνουν όλη τη δουλειά. Μα βέβαια ξέχασα βρε πως αυτοί δεν είναι εργαζόμενοι, είναι κάτι σαν τα playmobil για σας. Να παίζετε μαζί τους, να τους χαϊδεύετε στην πλάτη, να τους λέτε… κοίτα δικέ μου….μόλις τελειώσει η σύμβαση σου, εγώ θα σε στηρίξω για να μείνεις και να συνεχίσεις για άλλους έξι..οκτώ …δώδεκα μήνες. Κι αυτό χωρίς τέλος. Μπαααα δεν είναι εκμετάλλευση, δεν είναι δουλεία…είναι κοινωνική επαφή και βοήθεια στον ευπαθή, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και επιθυμεί ένα κομμάτι ψωμί να φάει, κι αυτό δε μπορεί ,γιατί τοπιτμπούλ το κρατά γερά στα δόντια κι αν θέλει ή όποτε θέλει το αφήνει….
Αυτούς τους ανθρώπους δε βγήκε κανείς μα κάνεις μα κανείς να τους πει έμπρακτα ένα ευχαριστώ για την προσφορά τους. Αν και το ευχαριστώ των λόγων απέχει όσο η γη από τον ήλιο σε σχέση με το ευχαριστώ των έργων.Τίποτε! Γιατί αυτοί είναι πληβείοι κι αυτή είναι η δουλειά τους. Τη δουλειά που τους ανατέθηκε κάνουν . Υπαλληλίσκοι είναι, δεν είναι συνεργάτες. Οι συνεργάτες είναι η ανώτερη (μπλιαχ) κάστα.
Κι όμως χαζοχαρούμενοι όποιος θέλει να ηγείται δεν απομονώνει τους τριακόσιους. Τους έχει δίπλα του, είναι ένας από αυτούς. Άλλωστε ο Λεωνίδας έμεινε στην ιστορία για τους τριακόσιους, όχι μόνος του. Από την άλλη τι συγκρίσεις κάνω. Τους αετούς με τα κοράκια;;!!
ΥΓ: Η συνεργασία θέλει ισοτιμία κι ας είσαι και Ο Θεός!
Ο κατά συρροή Ονειροπόλος
Δημήτρης Νούλας