Συγκινεί γνωστή χορογράφος στο «αντίο» για τον πατέρα της

Ο Λουκιανός Δαλαμάγκας ήταν ένας από τους πρώτους εργολάβους οικοδομών στη Λάρισα με

πολλά έργα στο ενεργητικό του.

Η πρωτότοκη κόρη του Μαρία τον αποχαιρετά με συγκινητικά λόγια:

«Από χθες βράδυ 19 Απριλίου, ο Λουκιανός Δαλαμάγκας ταξιδεύει στην γειτονιά των Αγγέλων…

Ο Λουκιανός ήταν ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων, ο πατερούλης μου ή “Ρούλης” όπως τον

αποκαλούσαμε με την αδερφή μου χαϊδευτικά. Τον θυμάμαι πάντα γελαστό, δυνατό και πρωτοπόρο.

Ήταν απόφοιτος της Ανωτάτης Εμπορικής Βιομηχανικής Σχολής Θεσσαλονίκης και ένας από τους

πρώτους εργολάβους οικοδομών στην πόλη μας με πολλαπλά έργα στο ενεργητικό του, μαζί με την

μητέρα μου που είχε τελειώσει την σχολή σχεδιαστών του Γουμενόπουλου.

Στα φοιτητικά του χρόνια έμαθε κιθάρα και έπαιζε με μουσικά σχήματα σε μαγαζιά της Θεσσαλονίκης.

Μάλιστα ήταν τόσο το ταλέντο του που ο τότε νεότερός του “Νιόνιος” Διονύσης Σαββόπουλος είχε

πάει να τον βρει για να του κάνει μαθήματα! Ως οικογενειάρχης είχε μεγάλη αγάπη για την οικογένειά

του και ήθελε να περνάει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί μας με αθλητικές δραστηριότητες

όπως αντισφαίριση καθώς με τον φίλο του Νίκο Μιχαλόπουλο ξεκίνησαν το άθλημα στην πόλη μας

και ενέπνευσαν πολλούς αθλητές και πρωταθλητές. Ο μπαμπάς έπαιζε πολλές ώρες μουσική, του άρεσε

ιδιαίτερα το μπουζούκι και ο μπαγλαμάς και έφτασε σε άρτιο τεχνικό και καλλιτεχνικό επίπεδο.

Μάλιστα είχε την τύχη να γνωριστεί με τον αείμνηστο Γρήγορη Μπιθικώτση και να παίξουν μαζί! Ήταν

πολύ αγαπητός στους φίλους του αλλά και όλους τους ανθρώπους καθώς πάντα είχε υψηλό αίσθημα

δικαιοσύνης και αγάπης για όλους. Ήταν καλόκαρδος, ειλικρινής και πάντα του άρεσε να δίνει γιατί

είχε αγάπη στην καρδιά του. Είμαι ευγνώμων και χαρούμενη που υπήρξα η πρωτότοκη κόρη του και

τον θυμάμαι με συγκίνηση να με συνοδεύει στην εκκλησία για τον γάμο μου με τον Νίκο που αγαπούσε

ιδιαίτερα. Καλό παράδεισο πατερούλη μου. Εύχομαι με την μουσική σου να συνοδεύεις τους φίλους σου

στην γειτονιά των Αγγέλων, με το “Συννεφιασμένη Κυριακή” που σου άρεσε πάντα».