Στεκόμουν στο 1 μέτρο από το παιδί μου όταν πνίγηκε: Η αληθινή ιστορία που πρέπει να μας γίνει μάθημα

Στο μυαλό μας έχουμε ότι όταν ένα άτομο πνίγεται θα φωνάξει, θα κουνήσει έντονα τα χέρια και τα πόδια του. Πιστεύουμε πως όλοι θα καταλάβουν ότι ένας άνθρωπος πνίγεται, ειδικά αν αυτός κολυμπά δίπλα τους.

Κι όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Μία μαμά προσπαθεί μέσα από την εμπειρία της να επιστήσει την προσοχή γονέων, κηδεμόνων και γενικώς όλων όσοι κολυμπούν σε πισίνες και θάλασσες.

Η Kailey Holian έχασε πριν λίγα χρόνια τον γιο της, ο οποίος πνίγηκε την ώρα που έπαιζαν όλοι μαζί σε μια πισίνα.

Η ιστορία της και το μήνυμα που αυτή μεταφέρει, μόνο να μας προετοιμάσουν και να μας βοηθήσουν μπορούν. Διαβάστε τη και πριν πάτε για το επόμενο μπάνιο με τα παιδιά σας σιγουρευτείτε ότι έχετε κάνει ό,τι περνά από το χέρι σας για την ασφάλειά τους.

«Πριν λίγες ημέρες έκλεισαν τρία χρόνια από τότε που κράτησα τελευταία φορά αγκαλιά τον γιο μου. Γι’ αυτό δώστε μου, παρακαλώ, μερικά λεπτά να σας μιλήσω για την ασφάλεια στο νερό.

Εξοργίζομαι πραγματικά όταν ακούω, διαβάζω και βλέπω αυτά τα γενικά μηνύματα περί ασφάλειας στο νερό. Λες και δεν νοιαζόμαστε αρκετά για να προσέχουμε διαρκώς τα παιδιά μας ή να τους έχουμε μάθει να κολυμπούν από πολύ μικρά. Η ασφάλεια στο νερό δεν είναι τόσο απλή!

Οπότε, όχι αυτό δεν είναι άλλο ένα τέτοιο, γενικό μήνυμα. Αυτό είναι ένα αληθινό και ωμό μήνυμα.

Είχα τσεκάρει τα πάντα πριν πάμε στην πισίνα:

1. Έκανε μαθήματα κολύμβησης από μωρό
2. Ήξερε να κολυμπά
3. Ήξερα πρώτες βοήθειες – Έχω πιστοποίηση πάνω στο κομμάτι του CPR
4. Υπενθύμισα στα παιδιά μου ότι πρέπει να σέβονται το νερό
5. Πρόσεχα διαρκώς τα παιδιά μου μέσα στην πισίνα

Στις 16 Ιουνίου, 2016, όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν είχε σημασία.

Οι πισίνες δεν είναι παιχνίδια. Είναι τρύπες στο έδαφος γεμάτες με νερό. Οι παραλίες δεν είναι παιχνίδια. Είναι το “στόμα” των ωκεανών.

Πρέπει να τους φερόμαστε με τον σεβασμό που τους αξίζει. Το νερό δεν νοιάζεται, δεν καταλαβαίνει, δεν έχει αισθήματα.

Το νερό δεν μπορεί να σε προειδοποιήσει όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά, όπως δεν μπορούν και τα παιδιά σου.

Δεν υπάρχει πλατσούρισμα ή φωνές για βοήθεια. Τίποτα σχετικά με τον πνιγμό δεν θα σου τραβήξει την προσοχή μέχρι να είναι πολύ αργά. Ο πνιγμός συμβαίνει κάτω από το νερό. Δεν μπορείς να φωνάξεις για βοήθεια κάτω από το νερό.

Ό,τι κι αν έχετε δει στην τηλεόραση, ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟ. Τα πράγματα δεν γίνονται με αυτόν τον τρόπο. Δεν υπάρχουν αυτά τα σημάδια πνιγμού που νομίζουμε ότι θα υπάρξουν».

Η ιστορία του μικρού Weston

«Στεκόμουν λίγα βήματα μακριά του. Καθόταν στο σκαλάκι της πισίνας και εγώ δίπλα του εξηγούσα στα υπόλοιπα παιδιά τι να προσέχουν στο νερό (ειρωνεία, έτσι;)

Στο μυαλό μου νόμιζα ότι ήμουν πολύ κοντά του για να τον ακούσω να φωνάζει. Ήμουν αρκετά κοντά για να με πιτσιλήσει το νερό, αν κάτι συνέβαινε.

Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη, όμως, επειδή ο ΠΝΙΓΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΣ.

Χρειάστηκε πολύ λιγότερο από ένα λεπτό. ΈΝΑ ΛΕΠΤΟ. Γλίστρησε αργά κάτω από το νερό και τα πνευμόνια του γέμισαν.

Του έκανα CPR και κατάφερε να βγάλει όλο το νερό. Τον κρατούσα αγκαλιά, του έλεγα ότι όλα θα πάνε καλά όσο ακουμπούσε στο στήθος μου και έκλαιγε.

Ήταν ξύπνιος και σε εγρήγορση όταν ήρθε το ασθενοφόρο. Τον παρακολούθησαν προληπτικά. Τον διασωλήνωσαν ως πρόληψη, αλλά ποτέ δεν ξύπνησε από τότε!

Περιμέναμε 3 ημέρες για να ξυπνήσει. Προσευχόμασταν για ένα θαύμα. Ήμουν προετοιμασμένη να περιμένω μια ζωή. Αλλά ο εγκέφαλός του σταμάτησε να λειτουργεί. Δεν θα ξυπνούσε ποτέ. Ο χειρότερος εφιάλτης κάθε μαμάς ήταν τώρα η πραγματικότητά μου.

3 χρόνια μετά και ακόμα δεν έχω όλες τις απαντήσεις. Νόμιζα ότι είχα κάνει τα πάντα σωστά και ραγίζει η καρδιά μου κάθε φορά που ακούω για άλλο ένα θύμα πνιγμού.

Σας αφήνω, λοιπόν, μία λίστα με όσα πρέπει να προσέχετε πριν το μπάνιο στη θάλασσα ή την πισίνα:

1. Ο πνιγμός είναι σιωπηλός. Μην περιμένετε φωνές ή έντονες κινήσεις.
2. Μπορεί να συμβεί και σε ΕΣΑΣ. Συνέβη σε εμένα.
3. Αντιμετωπίστε το νερό με σεβασμό, όχι ως παιχνίδι και κτήμα σας.
4. Δεν έχει σημασία αν ξέρουν να κολυμπούν. Όλοι μπορεί να πνιγούν!
5. Ακόμα και όλα τα παραπάνω δεν αρκούν. Ποτέ μην χαλαρώνετε δίπλα ή μέσα στο νερό.

Μακάρι η ιστορία του Weston να γίνει μάθημα σε όλους. Μην τον ξεχνάτε. Η ιστορία του μπορεί να σώσει τη ζωή των παιδιών σας…»

πηγή: mom.me.com