Ο Παπαστεργίου ξεριζώνει (στην κυριολεξία) την ιστορία της πόλης!

Του Χρήστου Σταμόπουλου,δικηγόρου

Πολύς ντόρος, χωρίς όμως ουσία και επιχειρήματα εκατέρωθεν, έγινε τελευταία στα τοπικά ΜΜΕ για το άγαρμπο ξήλωμααπ΄τηΔημοτική Αρχή της βρύσης στην Ασκληπιού με τα δυο δέντρα που την πλαισίωναν απ’ τ’ αριστερά και τα δεξιά της.

Ο Παπαστεργίου, με το γνωστό υφάκι του που δεν επιδέχεται αντίρρηση,υπεραμύνθηκε της επιλογής του για το ξήλωμα της βρύσης και την τοποθέτηση στην ίδια θέση ενός έργου του γνωστού γλύπτη και αρχιτέκτονα Ζογγολόπουλου, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την ιστορικότητα του υπό εξαφάνιση τοπόσημου και την εν γένει αισθητική του χώρου, αγνοώντας προφανώς ότι ο Ζογγολόπουλος ως “άριστος γνώστης της αρχιτεκτονικής λειτουργίας της γλυπτικής, μελετούσε τους χώρους όπου τοποθετούνταν τα έργα του, ώστε να δένουν αισθητικά και πολεοδομικά”.

Ο δήθεν “δημόσιος διάλογος” μεταξύ Δημάρχου και φερόμενων αρνητών της επιλογής του δημιούργησαν μια εικονική πραγματικότητα που ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια.

Ο Δήμαρχος – αυτόςπρωτίστως μας ενδιαφέρει εν προκειμένω- αποδείχθηκε πως είχε πλήρη μεσάνυχτα για την ιστορία του συγκεκριμένου και πολύ χαρακτηριστικού τοπόσημου στο κέντρο της πόλης του. Εκτός κι αν εσκεμμένα απέκρυπτε την αλήθεια απ΄το “φιλοθεάμον κοινό” (πάντα έτσι βλέπει ο συγκεκριμένος Δήμαρχος τους δημότες -πολίτες).

Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Η  “βρύση στην Ασκληπιού”, όπως την έλεγαν οι Τρικαλινοί, αν και αφρόντιστη και εγκαταλελειμμένη τα τελευταία χρόνια απ΄τη Δημοτική Αρχή, ήταν τόπος συνάντησής μας, έχοντας αποκτήσει με τον καιρό, μαζί με την παλαιστινιακή ελιά και το “Χαρατσόδεντρο” που την περιστοίχιζαν, μια αυθύπαρκτη και αυτόνομη υπόσταση. Αποτελούσε ένα τοπόσημο, αναγνωρίσιμο απ’ όλους και χαρακτηρίζον τον ευρύτερο χώρο της.

 Ήταν ήδη Δημοτικός Σύμβουλος ο Παπαστεργίου, όταν τον Νοέμβρη του 2003 αυτοδιοικητικές, οικολογικές, φιλειρηνικές και άλλες κινήσεις προσκάλεσαν να παρευρεθεί στην πόλη μας τον μορφωτικό ακόλουθο της Παλαιστινιακής Αντιπροσωπείας στην Αθήνα (δηλαδή της Πρεσβείας)και να τιμήσει έτσι με την παρουσία του τις επετειακές εκδηλώσεις για την Εξέγερση του Πολυτεχνείου κι εμείς ταυτόχρονα να εκφράσουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στην ηρωική Δεύτερη Ιντιφάντα (Αντίσταση) του  Παλαιστινιακού Λαού που βρισκόταν τότε στην κορύφωσή της κόντρα στους κατακτητές του, δηλαδή το κράτος -τρομοκράτη του Ισραήλ.

Στην εκδήλωση απότισης τιμής από κοινού στους ήρωες του Πολυτεχνείου και στους ήρωες της Παλαιστινιακής Αντίστασης, πρώτος μίλησε ο μορφωτικός ακόλουθος που ακόμα ακούγονται στ’ αυτιά μας τα πρώτα συγκινητικά λόγια του: «οδηγώντας το αυτοκίνητό μου απ΄την Αθήνα μέχρι τα Τρίκαλα δεν με σταμάτησε κανείς στον δρόμο για να με ελέγξει. Αντίθετα, στην πατρίδα μου την Παλαιστίνη, θα έπρεπε, για την ίδια απόσταση να κάνω μια ολόκληρη μέρα και να περάσω από πολλά φυλάκια, ελεγχόμενος κατ’ επανάληψη από ενόπλους Ισραηλινούς στρατιώτες που έχουν κατακομματιάσει την πατρίδα μου…».

Στο τέλος της εκδήλωσης οι Τρικαλινές κινήσεις και κινήματα, εκφράζοντας την βαθιά τους εκτίμηση και αλληλεγγύη προς τον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό, φύτεψαν συμβολικά δίπλα στη βρύση μια μικρή ελιά, που επονομάστηκε‘‘παλαιστινιακή ελιά” και με τα χρόνια μεγάλωνε και θέριευε. Σε 1,5 χρόνο, ίσως μαζί με τον Δήμο, θα γιορτάζαμε την 20ετία, με την εγγραφή ίσως της ιστορίας της σε μια επιγραφή.

Ο Παπαστεργίου όμως μας πρόλαβε. Έκοψε σύρριζα ένα δένδρο. Μια ελιά -σύμβολο! Αλήθεια γνώριζε την ιστορία της ιστορικής ελιάς ή ακριβώς γι΄αυτό την ξερίζωσε; Μήπως εξοφλούσε και γραμμάτια προς τη νεόκοπη “φίλη” χώρα, το Ισραήλ; Τίποτα δεν μπορείς να αποκλείσεις για τον ούλτρα νεοφιλελεύθερο,εξού και καραδεξιό, και συγχρόνως ανιστόρητοπαγκοσμιοποιητή κύριο Παπαστεργίου.

Το έτερο δένδρο (χαμηλότερο καθ’ ύψος), που πλαισίωνε την πάλαι ποτέ βρύση της Ασκληπιού, ήταν το περίφημο “Χαρατσόδενδρο”, που η φήμη του απλώθηκε όχι μόνο στη Θεσσαλία, αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα, αφού φωτογραφήθηκε και συζητήθηκε ή έγινε αναφορά του ακόμα και από κεντρικά ΜΜΕ, καταρρίπτοντας έτσι τον επινοημένο μύθο του Παπαστεργίου, ότι τάχα «κανείς δεν έβγαλε ούτε μια φωτογραφία μπροστά στη βρύση»!!

Χιλιάδες Τρικαλινοί και επισκέπτες με την ευκαιρία και του «Μύλου των Ξωτικών», απαθανάτισαν το “Χαρατσόδεντρο” με το βαρύ φορτίο του (χαράτσια, απλήρωτοι λογαριασμοί της ΔΕΗ και της ΔΕYΑΤ, σατιρικά κείμενα και στίχοι, ποιήματα, συνθήματα, γελοιογραφίες, καρικατούρες των μνημονιόδουλων βουλευτών και πολιτικών, που ψήφιζαν και με τα δυο τους χέρια τα αλλεπάλληλα μνημόνια της Τρόικας και της Ολιγαρχίας).

Τρεις συνεχείς Πρωτοχρονιές –τα χρόνια των μνημονίων και της εθνικής υποτέλειας – Τρικαλινοί πολίτες, αλλά και επισκέπτες της πόλης μας, συγκεντρώθηκαν στον χώρο του Χαρατσόδεντρου, άκουσαν ομιλίες, διάβασαν και απάγγειλαν ποιήματα, τραγούδησαν, γέλασαν, ειρωνεύτηκαν και περιγέλασαν την “ψεύτρα Εξουσία”.

Τότε ο Παπαστεργίου “ιδιώτευε”, για να εμφανιστεί Δήμαρχος πια, ως κεντρικός ομιλητής σε συγκέντρωση ΥΠΕΡ του ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα του 2015, πηγαίνοντας κόντρα στη λαϊκή βούληση.

Το “Χαρατσόδεντρο” βρέθηκε πάλι στο προσκήνιο, όταν την Πρωτοχρονιά του 2017 φιλοξένησε κοινή Συνάντηση ντόπιων και προσφύγων με κρασί, πίτες, γλυκά, χορό και τραγούδι.

Για μια ακόμα φορά, ο απλός δημοκρατικός λαός των Τρικάλων, εκδήλωσε τα αισθήματα αλληλεγγύης του προς τους κατατρεγμένους και τα πιστεύω του. Αυτά όμως είναι εκδηλώσεις του πόπολου. Δεν αφορούν επ’ ουδενί τον Παπαστεργίου. Για αυτό ο ίδιος, με την “υψηλή κουστωδία”, που τον συνόδευε,παρέκαμψαν επιμελώς το “λαϊκότροπο” Χαρατσόδεντρο για να προσέλθουν -την Πρωτοχρονιά του 2017- στο δικό τους “μεγαλοπρεπές” δέντρο, φωταγωγημένο με χιλιάδες λαμπιόνια και κορδέλες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Δήμαρχός μας κ. Παπαστεργίου, που είναι “ερωτευμένος με τις μηχανές και τις νέες τεχνολογίες” (δήλωση δική του), πλουσιόπαιδο από γεννησιμιού του, λάτρης του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού και αγαπημένο παιδί του Συστήματος, ντόπιου και ξένου (ίδετε δηλώσεις Αμερικανού Πρέσβη ΤζέφριΠάιατ, Μέρκελ κ.λπ.) θέλει (για το καλό μας!) να μας αλλάξει τα φώτα, εμάς και την αγαπημένη πόλη μας! Ας προσέχουμε!!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:Την “παλαιστινιακή ελιά” τυχαίνει, ως εκπρόσωποι των κινήσεων, να την έχουμε φυτέψει με τα ίδια μας τα χέρια, εγώ ο ίδιος και ο γνωστός οικολόγος και ακτιβιστής Χρήστος Παπαγεωργίου.