Συγκινεί η Νάνα Μούσχουρη: Είχα καρκίνο στο πάγκρεας, έχω περάσει πολλά

«Κοίταξε να δεις, όλοι φοβούνται. Και όταν είσαι έξω από τη χώρα σου, είσαι πιο ευαίσθητη, και γι’ αυτό τα πήγα πολύ δύσκολα» δήλωσε η Νάνα Μούσχουρη.

Την εµβληµατική Ελληνίδα ερµηνεύτρια τίµησε πριν από λίγες ηµέρες ο ∆ήµος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγµένης, καθώς µε απόφαση του ∆ηµοτικού Συµβουλίου την ανακήρυξε επίτιµη δηµότη και της απονεµήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της πόλης.

Η διεθνούς φήµης καλλιτέχνις µίλησε στο «Secret» για τη νέα τιµητική διάκριση, αλλά και για την πορεία της στη µουσική. Παράλληλα αναφέρθηκε στην περιπέτεια της υγείας της, ενώ απάντησε για το αν σκέφτηκε ποτέ να βγάλει τα γυαλιά της.

Σχετικά με την περιπέτεια της υγείας της η Νάνα Μούσχουρη είπε ότι το 2015 είχε καρκίνο στο πάγκρεας.

«Είμαι ακόμα εδώ. Πέρασα, μάλιστα και περιτονίτιδα. Είχα πολλά πράγματα» είπε χαρακτηριστικά.

Σε ερώτηση εάν φοβήθηκε για τη ζωή της, η Νάνα Μούσχουρη απάντησε ότι «κοίταξε να δεις, όλοι φοβούνται. Και όταν είσαι έξω από τη χώρα σου, είσαι πιο ευαίσθητη, και γι’ αυτό τα πήγα πολύ δύσκολα. Αλλά τελικά άκουσα τον γιατρό µου – ήταν πολύ καλός γιατρός. Και τον έχω έως και τώρα. Ο γιατρός µου ήταν για µένα η σωτηρία. Όταν έχω κάτι, πηγαίνω εκεί για να µε φροντίσει. Έχω περάσει πολλά».

Σχετικά με το εάν σκέφτηκε ποτέ να βγάλει τα γυαλιά της, η Νάνα Μούσχουρη είπε:

«Μέχρι και ο Μπελαφόντε δεν ήθελε τα γυαλιά µου, γιατί κανένας δεν φορούσε γυαλιά εκείνη την εποχή, και µου έλεγε: «∆εν είναι δυνατόν να βγαίνεις µε τα γυαλιά». ∆εν τα ήθελαν στην αρχή. Κάποτε, µάλιστα, όταν ήµουν στην Αµερική µε τον Μπελαφόντε, που µε διάλεξε για να τραγουδήσω µαζί του, ήρθε ο ίδιος και µου είπε: «Θέλω να βγάλεις τα γυαλιά σου. ∆εν µπορώ, υποφέρω να σε βλέπω µε τα γυαλιά στη σκηνή. Κανένας δεν φοράει γυαλιά». Έπειτα από αυτό, έβγαλα τα γυαλιά µου και τραγούδησα τρία βράδια χωρίς αυτά. Έπειτα από τρία βράδια, του είπα: «Κοιτάξτε, το καταλαβαίνω τι σκέφτεστε εσείς, αλλά εγώ αισθάνοµαι πολύ άσχηµα χωρίς τα γυαλιά µου. Κατ’ αρχάς, έχω µυωπία, δεν βλέπω καλά, και έπειτα θέλω να είµαι ο εαυτός µου. Έχω ανάγκη να φοράω γυαλιά. Θα τα φορέσω. Αν δεν σας αρέσουν, θα φύγω µαζί µε τα γυαλιά µου». Αν δεν ήθελε να αποδεχτεί τα γυαλιά µου, θα έφευγα τελείως από την παράσταση. Και µου είπε: «Εντάξει, θα το σκεφτώ». Πήγε και το σκέφτηκε, µε τους µουσικούς του ή µόνος του, και γύρισε πίσω ένα τέταρτο µετά και µου είπε: «Ξέρεις, αποφάσισα να σε κρατήσω και εσένα και τα γυαλιά σου».