Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου
Πριν 1-1,5 χρόνο βούιξε ο τόπος απ’ τις απλήρωτες και απολυμένες καθαρίστριες στο Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων. Απ’ την αποχή τους απ’ την εργασία για μέρες, τις διαμαρτυρίες τους στην Επιθεώρηση Εργασίας και στη Διοίκηση του Νοσοκομείου, τις διαμαρτυρίες και τις κινητοποιήσεις τους παντός είδους για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα, πράγματα που προκάλεσαν τη βαθειά συγκίνηση στην τρικαλινή κοινωνία. Ακούσαμε ακόμα για απειλές που δεχόντουσαν απ’ την εργοδοσία, αλλά και για καθαρισμό των χώρων του Νοσοκομείου που γινόταν με ελλιπή υλικά. Κάτι που μας ανησύχησε όλους. Κι ακόμα γίναμε μάρτυρες ενός κινήματος αλληλεγγύης συμπολιτών μας προς τις καθαρίστριες του Νοσοκομείου που, σπάζοντας το κλίμα φόβου, αγωνίζονταν και διεκδικούσαν τα δίκαιά τους.
Όλα τα παραπάνω εμείς οι κοινοί θνητοί τα πληροφορούμασταν καθημερινά απ’ τις εφημερίδες, το διαδίκτυο κ.λπ. ΜΜΕ. Ενώ το θέμα των καθαριστριών του Νοσοκομείου κυριαρχούσε για καιρό, ιδίως στα τοπικά ΜΜΕ, όπου τα σχετικά δημοσιεύματα επαναλαμβάνονταν διαρκώς, ο εργολάβος καθαριότητας του Νοσοκομείου ήταν άφαντος! Δεν ένιωσε την «εργοδοτική» ευαισθησία ούτε το δημοκρατικό καθήκον ή την κοινωνική του υποχρέωση να βγει δημόσια και να πάρει θέση. Να πληροφορηθούμε κι εμείς, βρε αδελφέ!, οι κοινοί θνητοί και απλοί πολίτες αυτού του τόπου, τι λέει και τι απαντά για όλα αυτά που του καταμαρτυρούνται. Τοιούτος μέγας σεβασμός απ’ τον εργολάβο-εργοδότη στη Δημοκρατία μας!
Και ω του θαύματος!
Ο εργολάβος που δεν είπε και δεν απάντησε τίποτα δημόσια!
Ο εργολάβος που απέφυγε τη δημοκρατική και πολιτική αντιπαράθεση, όπως ο διάβολος το λιβάνι, σιωπώντας επί μακρόν αιδημόνως!
Ε! αυτός ο εργολάβος και εργοδότης των καθαριστριών τους τύλιξε όλους σε μια κόλλα χαρτί και τους έστειλε κατηγορούμενους για… «συκοφαντική δυσφήμηση, απλή και διά του Τύπου, κατ’ εξακολούθηση και μη»! Στη μήνυσή του ο εργολάβος συμπεριέλαβε οτιδήποτε κινείται! Αλληλέγγυους κάθε προέλευσης, δημοσιογράφους, ένα γιατρό και ένα διευθυντή εφημερίδας, κάνοντας ωστόσο στοχευμένες επιλογές με πολιτικό πρόσημο. Π.χ. μήνυσε τους δημοσιογράφους μόνο και άφησε απ’ έξω τους εκδότες και διευθυντές των τοπικών συστημικών εφημερίδων, προφανώς για να σβήσουν και οι ελάχιστες φωνές κριτικής και αλήθειας που εμφιλοχωρούν σ’ αυτές, ενώ μήνυσε τον Διευθυντή της συνεταιριστικής Εφημερίδας των Συντακτών της Αθήνας, αφήνοντας απ’ έξω τον δημοσιογράφο που έγραψε το επίδικο άρθρο.
Είναι ολοφάνερο ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια μήνυση κοινωνικού τρόμου και κατάλυσης της ελευθερίας του λόγου και της δημοκρατίας.
Έχουμε μια απροκάλυπτη δικαστικοποίηση και ποινικοποίηση των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, της κοινωνικής αλληλεγγύης και ιδίως στο σκέλος της αλληλεγγύης προς τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους, της ελευθεροτυπίας και της ελευθερίας του λόγου εν γένει. Πρόκειται για μια σφαίρα στην καρδιά της δημοκρατίας: καταργώ την αντιπαράθεση και σε στέλνω κατηγορούμενο στο εδώλιο! Έτσι ευνουχίζεται η δημοκρατία και φιμώνεται η κοινωνία! Ο κίνδυνος του ολοκληρωτισμού και του φασισμού προ των πυλών!
Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι τα παραπάνω ξεκίνησαν από ένα ιδιώτη εργολάβο καθαριότητας σε Δημόσιο Νοσοκομείο. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι, με τις αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια του τούρμπο νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, οι υπηρεσίες καθαριότητας σε Νοσοκομεία, Δήμους κ.λπ. πέρασαν κυρίως σε χέρια «κολλητών» Στην Καθαριότητα δηλαδή έχουμε συνήθως μια σκληρή διαπλοκή πολιτικής ή δημαρχιακής εξουσίας, διοικήσεων οργανισμών και ιδιωτών εργολάβων. Πρόκειται για την Αγία Ομοούσιο Τριάδα ανόμων συμφερόντων.
Επειδή πρόκειται στην ουσία για πολιτική δίωξη των συμπολιτών μας, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ.
Οι οιωνοί είναι καλοί, αρκεί να το πιστέψουμε όλοι μας. Μπορεί να σηκωθεί ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης στους δικαζόμενους αγωνιστές και δημοσιογράφους, που ταυτόχρονα θα είναι κίνημα υπεράσπισης της δημοκρατίας. Να δημιουργηθεί μια Επιτροπή Αγώνα για την Υπεράσπιση των Δικαζομένων, της Ελευθερίας του Λόγου και της Δημοκρατίας, στην οποία θα συμμετέχουν πολίτες, συνδικάτα, επιστημονικοί και άλλοι σύλλογοι, κινήσεις και κινήματα, φορείς, συλλογικότητες, Δήμοι, με σκοπό η μήνυση να τους γίνει μπούμεραγκ και οι μηνυτές να γίνουν κατηγορούμενοι στην κοινωνία. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας. Ιδιαίτερα για τον Δήμο Τρικκαίων, πρέπει να τεθεί αμέσως το θέμα για να λάβει το Δημοτικό Συμβούλιο απόφαση συμπαράστασης στους δικαζόμενους Τρικαλινούς, όπως συμπαραστάθηκε με την υπ’ αριθμ. 164/2014 απόφαση-ψήφισμά του στους δικαζόμενους για τα διόδια.
Θα ήταν ντροπή αν αφήναμε να ποινικοποιηθεί η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου στα Τρίκαλα, την πόλη με την πλούσια δημοκρατική ιστορία, τις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού της και τη μακραίωνη ιστορία του τοπικού Τύπου.