Ο πιο ορεινός δρόμος της χώρας βρίσκεται σε υψόμετρο 1.904 μέτρων – Συνδέει χωριά των Τρικάλων και της Ηπείρου

Ο Αυχένας του Μπάρου, ο ορεινότερος ασφαλτοστρωμένος δρόμος της Ελλάδας βρίσκεται στα 1.904 μέτρα και αυτές τις ημέρες είναι στα καλύτερά του, καθώς τουρίστες από όλον τον πλανήτη μπορούν να τον διασχίσουν με άνεση να ατενίσουν τη μοναδική θέα.

Λίγα λόγια για τον Αυχένα του Μπάρου

Ο Αυχένας του Μπάρου ή passa mparou, όπως το αποκαλούν οι Βλάχοι, αποτελεί ένα από τα τρία περάσματα της Πίνδου και βρίσκεται στη Νότια πλευρά της οροσειράς. Ο πιο ορεινός δρόμος της Ελλάδας συνδέει την Ανθούσα και το Χαλίκι (Θεσσαλία) με τους παραδοσιακούς Καλαρρύτες και το Ματσούκι (Ηπειρος), μια διαδρομή που κινείται σε πολύ μεγάλο υψόμετρο, ξεπερνώντας σε μερικά σημεία τα 1.900 μέτρα.

Διασχίζοντας το πέρασμα μπορεί κανείς να διακρίνει τις κορυφές Περιστέρι (2.294 μέτρα) του Λάκμου και Κακαρδίτσα (2.429 μέτρα) πάνω από τα Τζουμέρκα. Το τοπίο στην Ηπειρώτικη πλευρά της Πίνδου είναι άγριο, πετρώδες και χωρίς βλάστηση αλλά με εντυπωσιακές χαράδρες, τις οποίες αγαπούν οι λάτρεις του ορεινού τουρισμού και των πεζοποριών.

Για τους τσελιγκάδες της Πίνδου η ορεινή αυτή διάβαση ήταν γνωστή εδώ και αιώνες, αφού διέσχιζαν το πέρασμα είτε για να μεταφέρουν ανθρώπους και εμπορεύματα στα δυσπρόσιτα χωριά είτε για να βοσκήσουν τα κοπάδια τους στα ορεινά λιβάδια της περιοχής.

Η ιστορία του περάσματος

Στη διαδρομή από τον Ασπροπόταμο και τη Θεσσαλία προς τους Καλαρρύτες και την Ήπειρο βρίσκεται η Ιερά Μονή της Παναγιάς Γαλακτοτροφούσας. Χτίστηκε το 1799 και σήμερα διατηρείται μόνο το καθολικό, καθώς το υπόλοιπο μοναστήρι, τα κελιά και οι βοηθητικοί χώροι καταστράφηκαν το 1943 από τους Γερμανούς. Σύμφωνα με την παράδοση, όσοι επισκέπτονταν τη μονή άφηναν πάντα κάτι σε τρόφιμα, ζώα ή χρήματα, ώστε πάντοτε να μπορούν οι επόμενοι ταξιδιώτες να βρουν τρόφιμα και καταφύγιο.

Αξιοθέατα στα γύρω χωριά Στο πέρασμα από τον Ασπροπόταμο (Αχελώος Ποταμός) και τη Θεσσαλία προς τους Καλαρρύτες και την Ήπειρο βρίσκεται η Ιερά Μονή της Παναγιάς Γαλακτοτροφούσας. Χτίστηκε το 1799 και σήμερα διατηρείται μόνο το καθολικό, καθώς το υπόλοιπο μοναστήρι, τα κελιά και οι βοηθητικοί χώροι ερείπωσαν και καταστράφηκαν το 1943 από τους Γερμανούς κατακτητές.

Ο Αυχένας του Μπάρου σήμερα

Μετά τον Εμφύλιο, ολόκληρη η περιοχή ερήμωσε και τα αμέσως επόμενα χρόνια δημιουργήθηκαν καλύτεροι δρόμοι, για να συνδέσουν με περισσότερη ασφάλεια τα χωριά των Τζουμέρκων με την Άρτα και τα Γιάννενα, όπως και τα χωριά του Αχελώου με την Καλαμπάκα και τα Τρίκαλα.

Πρακτικά, κανείς δεν είχε πια λόγο να ταξιδέψει μέσα από το πέρασμα του Μπάρου, αλλά ο δρόμος είχε την τιμητική του στις συζητήσεις των χωριών και πολλοί εξερευνητές με τετρακίνητα αυτοκίνητα, έκαναν την παραδοσιακή μεγάλη, αλλά και πανέμορφη διαδρομή.

Από τα τέλη του 2014 ωστόσο, ο δρόμος είναι εξ ολοκλήρου ασφαλτοστρωμένος. Τους ανοιξιάτικους και τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς και μεγάλο μέρος του φθινοπώρου αποτελεί πόλο έλξης για τους τουρίστες που ψάχνουν το κάτι διαφορετικό στο ταξίδι τους. Η διαδρομή πλέον είναι μοναδική, ενώ όσοι ταξιδεύουν με μοτοσικλέτα συχνά κάνουν οργανωμένα ταξίδια για να απολαύσουν το τοπίο από τον πιο ψηλό ασφαλτοστρωμένο δρόμο της χώρας.

Φυσικά, η συγκεκριμένη διαδρομή ενδείκνυται για περιήγηση όταν υπάρχει ήπιος καιρός στην περιοχή χωρίς χιονοπτώσεις. Μπορεί ο δρόμος να είναι πλήρως ασφαλτοστρωμένος, αλλά όταν πιάνει πάγο πολύ συχνά κλείνει για λόγους ασφαλείας.