Στην έξαρση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας και των γυναικοκτονιών, στις σχέσεις των δύο φύλων, στις κακοποιήσεις και στον ρόλο που διαδραματίζει η οικογένεια, αναφέρθηκε ο Γιάννης Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργός σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Πρώτο Πρόγραμμα και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας».
«Αυτή τη στιγμή προσπαθώ να καταλάβω ποιο είναι το αίτημα, διότι αν είναι κοινωνικό το αίτημα να το δούμε. Αν είναι φεμινιστικό, να το δούμε αν είναι ποινικό ή συνταγματικό ή η άλλη πλευρά. Εγώ θα τα αφήσω όλα αυτά στην μπάντα, διότι ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του. Το ζήτημα είναι μπορεί ο ποινικός κώδικας να διαμορφώσει ανθρώπινες σχέσεις; Όχι. Άρα, το τι συμβαίνει μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις είναι το ζητούμενο και όχι γιατί η ποινή είναι 15, 20, 25 κλπ, όπως πολλοί διατείνονται ότι θα αλλάξει. Τι θα αλλάξει; Τίποτα δεν θα αλλάξει. Το ζήτημα λοιπόν, είναι γιατί σκοτωνόμαστε μεταξύ μας και όχι μόνο γιατί σκοτωνόμαστε μεταξύ μας-το ζευγάρι-βλέπετε και τι γίνεται με την κακοποίηση των παιδιών, η σεξουαλική κακοποίηση μέσα στο σπίτι. Ο παππούς, ο θείος, ο εραστής, η ερωμένη. Άρα, κάτι συμβαίνει μέσα στην οικογένεια», είπε αρχικά ο Γιάννης Πανούσης.
Όπως υπογράμμισε, «πιστεύω ότι έχουν σπάσει οι ισορροπίες και έχουμε νέες ισορροπίες μέσα στο σπίτι. Δεν έχει να πει κανείς αν είναι καλύτερες και χειρότερες. Είναι νέες ισορροπίες. Παλιά λέγαμε η πυρηνική οικογένεια, η πατριαρχική οικογένεια και λοιπά. Τώρα έχουμε μονογονεϊκή, πολυφυλετική, πολύ-θρησκευτική, πολυπολιτισμική. Σύμφωνο συμβίωσης, σύμφωνο χωρίς συμβίωση ή μάλλον συμβίωση χωρίς σύμφωνο, ομόφυλα ζευγάρια και πάει λέγοντας. Άρα, έχει σπάσει αυτή η δομή που είχαμε παλιά ως οικογένεια. Δεύτερον, έχουν σπάσει τα δικαιώματα εκεί μέσα. Έχουν διαφοροποιηθεί πολύ. Για αυτό και έχουμε και τη νεανική βία που πολλές φορές τη χρεώνουμε και αυτή στην οικογένεια. Άρα, αυτός ο θεσμός είναι υπό γενική αμφισβήτηση. Η οικογένεια παράγει βία έτσι κι αλλιώς και αυτή η βία φτάνει και στις ακρότητες που διαβάζουμε στις εφημερίδες (…)»
Στο τέλος της συνέντευξης, ο κ. Πανούσης τόνισε: «εγώ δεν ξέρω ακριβώς τι είναι το αξιακό σύστημα στη σύγχρονη Ελλάδα της ανομίας. Διότι η ανομία τι σημαίνει; Όλα επιτρέπονται, όλα συγχωρούνται, όλα συμψηφίζονται. Έχουμε ένα κενό ανάμεσα στο τι προτείνει η κοινωνία και αν μπορούμε να το πιάσουμε με νόμιμα μέσα. Και πηγαίνουμε σε συμψηφισμούς. Η κοινωνία μας είναι μια συμψηφιστική κοινωνία παρανομιών εννοώ, συμψηφίζει παρανομίες. Άρα, εκεί το αξιακό μπορεί να το βρει κανείς σε ένα προσωπικό επίπεδο, πχ εγώ κινούμαι με τις βασικές αξίες μου και τα λοιπά, αλλά δεν θα το βρεις ως γενική αναφορά. Θέλω να πω ότι σε αυτή τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση λειτούργησε ένας κανόνας πολύ αρνητικός ότι μπορεί να έχουμε μια κοινωνία ή μια δημοκρατία χωρίς κανόνες και όρια. Αν λοιπόν φύγουμε από τους κανόνες και τα όρια, πάει να πει ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει. Άρα, λοιπόν, οι δικαιωματιστές το λένε δικαίωμα. Ο άλλος λέει είναι δικό μου δικαίωμα. Συγκρούονται λοιπόν, τα δικαιώματα. Αρνούμαστε να δεχτούμε θεσμούς και πολιτεία και κράτος για να τα λύσει, γιατί θεωρούμε ότι όλα είναι διεφθαρμένα. Οπότε πάμε σε συνεχή σύγκρουση και όχι σε συνεχή συναίνεση. Ε, αυτό δημιουργεί αυτό το κλίμα που σας είπα. Το κλίμα της ανομίας».
enikos