ΟΙ ΑΡΚΟΥΔΙΑΡΗΔΕΣ … ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ…!

Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D. Ed.,M.Ed., Ph.D., Πολιτευτής ΑΝ.ΕΛ.

Γιορτάσαμε προχθές μια μεγάλη ημέρα της Χριστιανοσύνης και του Έθνους μας τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου όταν «Άγγελος Πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφη ειπείν τη Θεοτόκο το χαίρε» και την Επανάσταση του 1821 όταν οι Έλληνες πήραν τα όπλα, ευλόγησαν τα λάβαρα από τους εκπροσώπους του Θεού επί της γης και άρχισαν τον μεγάλο αγώνα της ανεξαρτησίας της πατρίδας. Διπλή γιορτή με πολλά μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση και θρησκευτική και εθνική.
Την ημέρα αυτή, αναλογιζόμουν κάτι που είχα χρόνια να το σκεφθώ και αυτό ήταν το για ποιον σκοπό έγινε η Επανάσταση του 1821. Ξεφυλλίζοντας την μνήμη μου διέκρινα ότι η επανάσταση το ‘21 έγινε βασικά για δύο πράγματα. Πρώτον για να φύγει ο τύραννος, που επί τετρακόσια χρόνια σκλάβωσε την πατρίδα μας και δεύτερον για να γίνει μια κοινωνική επανάσταση, που θα άλλαζε την δομή και την λειτουργία του κράτους, και της κοινωνίας, όπως οραματιζόταν οι άνθρωποι της Φιλικής Εταιρείας.
Η Επανάσταση πέτυχε, ο Τουρκικός ζυγός αποτινάχτηκε και η Ελευθερία πρόβαλε με την «κόψη του σπαθιού την τρομερή». Η κοινωνική, όμως, αλλαγή δεν ήρθε ποτέ κι αυτό γιατί η Φιλική Εταιρεία δεν καρποφόρησε. Έτσι η δύναμη αυτή αντί να περιέλθει στο Λαό ξαναγύρισε στους Κοτσαμπάσηδες, και στους προύχοντες οι οποίοι έπιασαν τα πόστα στην Εθνοσυνέλευση και αργότερα στην Βουλή και φυσικά το πρώτο που έκαναν ήταν να προστατέψουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και της Ολιγαρχίας. Οι αγωνιστές άλλαξαν απλώς ονομασία και από κολίγοι έγιναν, εργάτες γης, τσοπάνοι και χειρόνακτες.
Έτσι ο στόχος του Αγώνα του 1821 πραγματοποιήθηκε μόνο κατά το ένα σκέλος της Ελευθερίας και παρέμεινε απραγματοποίητος ο άλλος σκοπός της κοινωνικής ισότητας και της Δικαιοσύνης. Αυτό το … θεατρικό… έργο παίζεται μέχρι και σήμερα. Οι τότε Κοτσαμπάσηδες άλλαξαν όνομα και σήμερα λέγονται Βουλευτές, Υπουργοί ή Καρεκλοκένταυροι και υποτίθεται εκπροσωπούν, τραγική ειρωνεία, τα συμφέροντα των πολιτών, ενώ στην ουσία είναι μέλη της πολιτικής και οικονομικής ελίτ και ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της οικογενειοκρατίας και της αναξιοκρατίας.
Μετά την τραγική θέση της πατρίδας μας, όλοι αυτοί, που ψηφίζαμε τόσα χρόνια, οι λεγόμενοι Εθνοπατέρες, έχασαν την αίγλη, απώλεσαν την δύναμη και μπήκαν στο στόχαστρο των φτωχών και ανήμπορων ψηφοφόρων – πολιτών. Κάποτε έρχονταν στην επαρχία από την Αθήνα, όπου ζουν μόνιμα, Βουλευτές και Βουλευτίνες, Υπουργοί και Υπουργίνες, με πανάκριβα κρατικά αυτοκίνητα, με την συνοδεία κομματαρχών και τρωκτικών του κομματικού σωλήνα και θύμιζαν Ρωμαίους… στρατηγούς που έστηναν αψίδες θριάμβου…!
Τώρα που ο κοσμάκης κατάλαβε ότι η πλειοψηφία των Εθνοπατέρων ήταν κλέφτες και στελέχη της Διαπλοκής και της Διαφθοράς, αυτοί κρύβονται, δίνοντας την πολιτική σκυτάλη στα παιδιά τους και σέρνοντάς τα σε χορούς, σε γάμους, σε πανηγύρια, σε μνημόσυνα και σε κηδείες προκειμένου να τα γνωρίσει ο Λαός. Αυτή η τακτική μου θύμισε τους Αρκουδιάρηδες των προηγουμένων δεκαετιών, που έφερναν τα δυστυχισμένα ζώα σε πανηγύρια για να βγάλουν κάποιο μεροκάματο. Το επί πλέον κακό είναι πως πολλοί απόγονοι των Εθνοπατέρων φέρνουν και ξένα ονόματα όπως Τζωρτζ – Κάθριν – Μισέλ – Τζίν, που φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθοδοξία και με τις Εθνικές παραδόσεις.
Έτσι αυτοί που κάποτε έγραφαν στο παλιά τους τα παπούτσια τους πολίτες, που διόριζαν όποιον ήθελαν, όπου ήθελαν, όποτε ήθελαν, αυτοί που έστησαν το καταστροφικό πελατειακό κράτος, αυτοί που έκαναν οικονομικούς μετανάστες την αφρόκρεμα της νεολαίας μας, και της επιστήμης, αυτοί που έδιναν και έπαιρναν δάνεια με εγγύηση του … Δημοσίου, αυτοί σήμερα έγιναν οι Αρκουδιάρηδες… της πολιτικής, προκειμένου να σώσουν το οικογενειακό τους σαρκίο και να αποκαταστήσουν επαγγελματικά τα παιδιά τους.
Το ζυγό της Σκλαβιάς τον έδιωξαν οι ένδοξοι πρόγονοί μας. Τον ζυγό, όμως, της κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας τον ζούμε καθημερινά. Ας ξυπνήσουμε λοιπόν γιατί ποτέ δεν είναι αργά.