ΑΠΙΣΤΙΑ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΙΜΤΣΑΣ
Για να είσαι ποιητής θα πρέπει να έχεις ενόραση, να πετάς ψηλά και να βλέπεις πίσω από τον λόφο τα μελλούμενα, εκείνα δηλαδή που οι κοινοί θνητοί ούτε να τα υποψιαστούν δεν μπορούν.
Για να είσαι ποιητής πρέπει να διεμβολίζεις την ιστορία, και από το βαθύτερο παρελθόν να αντλείς το υλικό για να φανταστείς αυτά που προδικάζουν το μέλλον.
Να πως ο Αλεξανδρινός Κ. καβάφης με το ποίημά του «ΑΠΙΣΤΙΑ» γραμμένο σχεδόν ένα αιώνα πριν και με υλικό από αρχαίους μύθους ζωγραφίζει τι παρόν της Ελλάδας.
Μόνο που το ανάγνωσμα χρειάζεται αποκρυπτογράφηση για να μεταφερθεί στο σήμερα, καθόσον έννοιες του παρελθόντος πρέπει να αποδοθούν με λέξεις του τώρα.
Συγχωρέστε με που αναλαμβάνω, με θράσος θα έλεγα αυτή την « μετάφραση» που αγγίζει και τα όρια της ιεροσυλίας, αλλά ελπίζω να την βρείτε ενδιαφέρουσα.

ΑΠΙΣΤΙΑ (Κατά Καβάφη)
Σαν πάντρευαν την Θέτιδα με τον Πηλέα,
σηκώθηκε ο Απόλλων στο λαμπρό τραπέζι
του γάμου , και μακάριζε τους νεόνυμφους
για τον βλαστό που θα έβγαινε από την ένωση των.
Είπε: Ποτέ αυτόν αρρώστια δεν θα τον αγγίξει
και θα έχει μακρινή ζωή. Αυτά
σαν είπε , η Θέτις χάρηκε πολύ για τα λόγια.
Της φάνηκαν εγγύησις για το παιδί της.
Και όταν μεγάλωσε ο Αχιλλεύς , και ήταν
της Θεσσαλίας έπαινος η εμορφιά του,
η Θέτις του θεού τα λόγια ενθυμούταν.
Αλλά μια μέρα ήλθαν γέροι με ειδήσεις
Και είπαν για τον σκοτωμό του Αχιλλέα στην Τροία,
κ’ η Θέτις ξέσχιζε τα πορφυρά της ρούχα
και έβγαζε από πάνω της και ξεπετούσε
στο χώμα τα βραχιόλια και τα δακτυλίδια.
Και μέσα στον οδυρμό της τα παλιά θυμήθη
και ρώτησε τι έκανε ο σοφός Απόλλων
που έξοχα ομίλει, που γύριζε ο προφήτης
όταν ο υιός της σκοτώνονταν στα πρώτα του νειάτα.
Και οι απάντησαν πως ο Απόλλων
αυτός ο ίδιος κατέβηκε στην Τροία
και μαζί με τους Τρώες σκότωσε τον Αχιλλέα.

ΑΠΙΣΤΙΑ (κατά Χρ. Γκίμτσα)
Όταν ο Λαός στην Ελλάδα αποφάσισε
και έχρησε την «Πρώτη Φορά Αριστερά» εξουσία,
σηκώθηκε ο Αρχηγός- Προφήτης Αλέξης
και μέσα στην γιορτή της νίκης
μακάρισε τον Λαό που από εδώ και πέρα,
ούτε μνημόνια, ούτε οικονομικές καταστροφές
ούτε κανενός άλλου είδους δυστυχία
θα τον ταλαιπωρούσε.
Αλλά απεναντίας, η πρόοδος και η ευημερία
που ανοίγονταν μπροστά, θα ήταν το μέλλον της χώρας.
Και πολύ χάρηκε ο Λαός που άκουσε αυτά τα λόγια
από τον Αρχηγό- Προφήτη Αλέξη που τόσο όμορφα
ήξερε να μιλά και να υπόσχεται, και του φάνηκαν
εγγύησις για το μέλλον που θα ακολουθούσε.
Πέρασε όμως λίγος καιρός και ήλθαν αγγελιαφόροι
φέρνοντας τα νέα της δυστυχίας.
Πως η οικονομία της χώρας πήγαινε
από το κακό στο χειρότερο.
Πως η ένδεια είχε χτυπήσει όλες τις πόρτες των Ελλήνων,
πως το Έθνος καταχρεώθηκε και κατέρρευσε.
Και πως τα πάντα είχαν υποθηκευθεί
στους εχθρούς και τοκογλύφους.
Ακόμα και οι ψυχές μας,
με επαίσχυντες και προδοτικές πράξεις
που τις έλεγαν μνημόνια.
Ρώτησε τότε ο Λαός τους μαντατοφόρους
μέσα στην απελπισία του και τους οδυρμούς,
που ήταν ο Αρχηγός – Προφήτης Αλέξης
που τόσο όμορφα ήξερε να μιλά στις προεκλογικές γιορτές,
με λόγια που ανακούφιζαν τις ψυχές μας.
Και οι αγγελιαφόροι απάντησαν πως
ο Αρχηγός – Προφήτης Αλέξης και οι παρατρεχάμενοι του
ήταν εκεί , στα σκοτεινά γραφεία τν Βρυξελλών
μαζί με τους εχθρούς, και με το χέρι του
υπέγραψε την παράδοση και εξόντωση της Χώρας.

[email protected]