Παρακολούθησα σήμερα με αγωνία, θλίψη και στη συνέχεια με θυμό τη σημερινή εκλογή των Μητροπολιτών Σταγών & Μετεώρων και Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου.
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά η εκκλησία έδωσε το κακό παράδειγμα κι έδειξε πως ακόμη και οι πολιτικοί ωχριούν μπροστά τους.
Όλα ξεκίνησαν στις 18 Σεπτέμβριου, όταν ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος προέβη σε μια ανεξήγητη πράξη- ή και όχι- να υποδείξει την προτίμησή του σε δύο Αρχιμανδρίτες άσχετους με τις Μητροπόλεις που χήρεψαν. Άσχετους στους απλούς θνητούς εννοώ κι όχι στον ίδιο προφανώς. Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να θυμηθώ πότε στο παρελθόν να έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο αλλά δεν είμαι κι η πλέον «ειδική» οπότε επιφυλάσσομαι.
Για τη Μητρόπολη Σταγών & Μετεώρων υπήρχε η υποψηφιότητα του Πρωτοσύγκελου της Μητρόπολής μας και Ηγούμενου της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου, κ. Νήφωνα Καψάλη. Ενός νέου ανθρώπου, γνώστη της περιοχής και των προβλημάτων της, με πλούσιο βιογραφικό, με έργο στην περιοχή μας κι όλα τα προσόντα που απαιτούσε η θέση.
Σήμερα λοιπόν έγινε η ψηφοφορία από την οποία προέκυψαν δύο «θαύματα». Το πρώτο ήταν η εκλογή του κ. Θεόκλητου Λαμπρινάκου, πρωτοσύγκελου της Ιεράς Μητρόπολης Μεσσηνίας που ήταν και η προτίμηση του Αρχιεπισκόπου για τη Μητρόπολη της Καλαμπάκας. Και το δεύτερο ήταν η εκλογή του αρχιμανδρίτη κ. Στέφανου Τόλιου για τη Μητρόπολη της Καβάλας. Μόνο που ο κ. Τόλιος δεν ήταν ο «εκλεκτός» του Αρχιεπισκόπου αλλά ο «εκλεκτός» του κ. Άνθιμου ο οποίος είχε προλάβει κι αυτός να εκδηλώσει προτίμηση. Άρα στην πρώτη περίπτωση ικανοποιήθηκε η επιθυμία του Αρχιεπισκόπου και στη δεύτερη όχι γιατί ο κ. Ιερώνυμος είχε υποδείξει τον αρχιμανδρίτη Δημητριάδος για τη συγκεκριμένη θέση. Αλλά προφανώς μπροστά στον Άνθιμο δεν κουνιέται κανείς!
Δεν ήταν η πρώτη απογοήτευση που βίωσα από την Εκκλησία της Ελλάδας. Ούτε η τελευταία. Ήταν όμως μια επιβεβαίωση πως χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη δεν πας πουθενά. Ούτε στη Μητρόπολη. Κρίμα.
Ζαχαρούλα Γιαβρούτα-Λούδα
Κάτοικος Διάβας Καλαμπάκας