Η Ισπανία παρακολουθεί σοκαρισμένη τη δίκη για ομαδικό βιασμό

Πέντε Σεβιλιάνοι ηλικίας από 27 έως 29 ετών δικάζονται από τα μέσα Νοεμβρίου κατηγορούμενοι για ομαδικό βιασμό μιας 18χρονης

«Εγώ σε πιστεύω»: χιλιάδες Ισπανίδες κινητοποιούνται αυτήν την εβδομάδα στους δρόμους και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να υποστηρίξουν το θύμα ομαδικού βιασμού στην Παμπλόνα, συμμετέχοντας στην παγκόσμια αφύπνιση που πυροδότησε η υπόθεση Γουάινστιν.
Τα γεγονότα προκάλεσαν σοκ στην Ισπανία: πέντε Σεβιλιάνοι ηλικίας από 27 έως 29 ετών, δικάζονται από τα μέσα Νοεμβρίου κατηγορούμενοι για ομαδικό βιασμό νεαρής γυναίκας 18 ετών κατά τη διάρκεια της γιορτής του Σαν Φερμίν, που προσελκύει κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες στην Παμπλόνα.
Οι πέντε κατηγορούμενοι βιντεοσκόπησαν την πράξη τους , στις 7 Ιουλίου 2016, πριν συλληφθούν την επομένη, κατηγορηθούν για σεξουαλική επίθεση, που στην Ισπανία περιλαμβάνει και τον βιασμό, και προφυλακιστούν.
Κάθε ημέρα της ακροαματικής διαδικασίας φέρνει στο φως και περισσότερες λεπτομέρειες από τη δράση της «Manada» (Αγέλης Λύκων), όπως ήταν η ονομασία που χρησιμοποιούσαν σε μία ομάδα στο WhatsApp για να καυχηθούν για τις πράξεις τους.
Η εισαγγελία ζήτησε την επιβολή 22ετούς ποινής κάθειρξης για τους πέντε, που αρνούνται ότι είχαν οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή χωρίς τη συναίνεση της γυναίκας και παραδέχονται μόνο την κλοπή του κινητού της τηλεφώνου.
Ο Αγκουστίν Μαρτίνεθ Μπεθέρα, συνήγορος ορισμένων από τους κατηγορούμενους, δήλωσε ότι αυτά που ακούγονται στα βίντεο «δεν δείχνουν ούτε συναίνεση ούτε την αντίθετη ερμηνεία».
Η απόφαση του δικαστή να περιλάβει στον φάκελο της υπόθεσης την έρευνα ιδιωτικού ντετέκτιβ για τη ζωή του θύματος πυροδότησε την κατάσταση.
Η φράση «Yo si te creo» (Εγώ , σε πιστεύω) κατέκλυσε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τραγουδήθηκε από χιλιάδες γυναίκες σε διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα.
«Αυτό που χρησιμοποιείται για να ενοχοποιηθεί, υποτίθεται, το θύμα της Αγέλης, για να δημιουργηθεί αμφιβολία για την ηθική της συμπεριφορά είναι το γεγονός ότι τόλμησε να βγει, να πιει ποτά με τις φίλες της μετά τον βιασμό της, αντί να μείνει στο σπίτι της με τα παράθυρα κλειστά και βαρυπενθούσα», δήλωσε στο ραδιόφωνο η συγγραφέας Αλμουδένα Γκράντες.
«Ενα θύμα έχει το δικαίωμα να προσπαθήσει να ανασυντάξει τη ζωή του και κυρίως να προσποιηθεί ότι τίποτε δεν του έχει συμβεί», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο δικηγόρος του θύματος Κάρλος Μπακάικοα.
«Παρά τον αποτρόπαιο χαρακτήρα των γεγονότων, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που θέτουν σε αμφισβήτηση την αξιοπιστία των γυναικών», σύμφωνα με την Λάουρα Νούνιο Γκόμεθ, διευθύντριας του Παρατηρητηρίου για την Ισότητα των Φύλων του πανεπιστημίου Rey Juan Carlos της Μαδρίτης.
Σειρά διαδηλώσεων στην Ισπανία είναι το αποτέλεσμα της συσσώρευσης παραβιάσεων των δικαιωμάτων των γυναικών, σύμφωνα με την νομικό που πρόσκειται στην άκρα αριστερά.
Ήδη, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πολλές κινητοποιήσεις οργανώθηκαν για την υποστήριξη μίας μητέρας από την Ανδαλουσία, της Χουάνα Ρίβας, η οποία υπήρξε θύμα κακοποίησης και αρνιόταν να παραδώσει τα παιδιά της στον πατέρα τους, όπως είχε αποφασίσει η δικαιοσύνη.
Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε σήμερα, η Διεθνής Αμνηστία Ισπανία καταγγέλλει την ύπαρξη προκαταλήψεων εκ μέρους των αρχών απέναντι στις γυναίκες θύματα, προκαταλήψεων που καταλήγουν «στην αμφισβήτηση των μαρτυρικών τους καταθέσεων».

‘Ο βιασμός μου’
«Είναι πολύ δύσκολο να είσαι θύμα βιασμού και να είσαι υποχρεωμένη να περάσεις τη συνέχεια όλα αυτά, να κριθείς όχι μόνο από έναν δικαστή, αλλά και από την κοινωνία ολόκληρη», δηλώνει στο AFP η Μαρία Σιλβέστρε, κοινωνιολόγος του πανεπιστημίου Deusto de Bilbao.
Η πολιτική κρίση στην Καταλονία κρατούσε επί μήνες την πρώτη θέση στο προσκήνιο στην Ισπανία, μία χώρα που θεωρείται πρωτοπόρος στον αγώνα κατά της βίας εναντίον των γυναικών.
Ορισμένες τόλμησαν να σπάσουν τον νόμο της σιωπής: σε ένα αφοπλιστικό κείμενο, η δημοσιογράφος Ρουθ Τολεδάνο της ηλεκτρονικής εφημερίδας eldiario.es περιγράφει με λεπτομέρειες τον βιασμό της από έναν άγνωστο εδώ και 20 χρόνια.
«Διηγούμαι την προσωπική μου εμπειρία για να δείξω ότι κανείς δεν μπορεί να ορίσει πώς μία ελεύθερη γυναίκα οφείλει να συμπεριφέρεται και να ζει, ούτε πριν, ούτε μετά από έναν βιασμό».
(Φωτογραφία: AP / Manu Fernandez)