“Θέλουμε να τιμήσουμε όλους αυτούς που σύρθηκαν στα στρατοδικεία και αντιμετώπισαν το μίσος της αστικής τάξης και του κράτους της. Τιμάμε και υποκλινόμαστε στις θυσίες και την ανιδιοτέλειά τους, στην αντοχή και στη συνέπειά τους. Η στάση τους είναι συνώνυμη με τη μακρά αντοχή του Κόμματος στις διώξεις, στα βασανιστήρια, στις εκτελέσεις, στις φυλακές. Πάνω σ’ αυτά τα χνάρια συνεχίζουμε. Εμπνεόμαστε από την εκατοντάχρονη πορεία του Κόμματος”.
Επικεντρώνοντας στον γιορτασμό των εκδηλώσεων στο πλαίσιο των 100 χρόνων από την ίδρυσή του το ΚΚΕ τίμησε χθες στα Τρίκαλα με εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟΒ Μπάρας στα Νταμάρια, στην οδό Χασίων εκείνους τους αλύγιστους της ταξικής πάλης που καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν με αποφάσεις του έκτακτου Στρατοδικείου Τρικάλων την περίοδο 1947-49. Οι απόγονοι των εκτελεσθέντων αλλά και πολλοί φίλοι του κόμματος έδωσαν μαζικά την παρουσία τους στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία σε μια εκδήλωση που ήταν ιδιαίτερα φορτισμένη από τη συγκίνηση με μαρτυρίες, απαγγελίες ποιημάτων και τραγούδια απο ορχήστρα.
Το ιστορικό του έκτακτου Στρατοδικείου Τρικάλων παρουσιάστηκε από τον Γιώργο Παπαθεοδώρου, γραμματέα της ΚΟΒ Μπάρας όπου αναλύεται η κατάσταση που επικρατούσε αμέσως μετά την απελευθέρωση με τον συσχετισμό δυνάμεων να γέρνει υπέρ του ΚΚΕ και του ΕΑΜ σε βάρος της αστικής τάξης η οποία στη δύσκολη περίοδο της κατοχής είχε εγκαταλείψει το λαό στη μοίρα του. Μπροστά στην κατάσταση αυτή το αστικό κράτος έβαλε σε εφαρμογή τη “Λευκή Τρομοκρατία” παίρνοντας σκληρά μέτρα και μετά τις εκλογές βίας και νοθείας κατέθεσε τον Ιούνη του 1946 το Γ’ Ψήφισμα κατά των λαϊκών κατακτήσεων και ελευθεριών δρομολογώντας παράλληλα την επαναφορά της μοναρχίας. Στα πρώτα μέτρα ήταν και η ίδρυση των έκτακτων Στρατοδικείων ανά τη χώρα ένα από τα οποία ήταν στη Λάρισα με παράρτημα στα Τρίκαλα. Απώτερος σκοπός ήταν να τρομοκρατηθεί η λαός και να του απαγορεύσουν την οποιαδήποτε προσέγγιση και συνεργασία με τον Δ.Σ.Ε. ακόμα και αν αυτό ήταν “μια φέτα ψωμί”. Από τον Μάη του 1947 έως το 1949 δικάστηκαν στο Στρατοδικείο περίπου 2000 άτομα και δεκάδες ήταν εκείνοι που καταδικάστηκαν σε θάνατο. Από αυτούς στο εκτελεστικό απόσπασμα στα Νταμάρια σύμφωνα με τα στοιχεία οδηγήθηκαν 94 αγωνιστές σε ορισμένες περιπτώσεις όπως των Ομάδων Αυτοάμυνας οι καταδίκες – εκτελέσεις ήταν μαζικές. Η νομοθετική δράση του αστικού κράτους κλιμακώθηκε περισσότερο με τον Αναγκαστικό Νόμο 509, που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη του 1947 και έθεσε εκτός νόμου το ΚΚΕ και το ΕΑΜ. Το έκτακτο στρατοδικείο Τρικάλων καταργήθηκε με βασιλικό διάταγμα τον Μάη του 1950. Το Γ΄ Ψήφισμα κηρύχτηκε σε ύπνωση το Ιούνη του 1950, αλλά οι διώξεις συνεχίστηκαν με βάση άλλους νόμους.
Πέρα από τα τυπικά ιστορικά γεγονότα όμως υπάρχει και το ηρωϊκό πνεύμα που διακατείχε τους αγωνιστές και αγωνίστριες όπως η αντάρτισσα του ΕΑΜ και του ΔΣΕ Ευθυμία Ντιντή που εκτελέστηκε στα Ναμάρια, ήταν μία απο τις τρεις που εκτελέστηκαν συνολικά με απόφαση του Στρατοδικείου Τρικάλων. Η μαρτυρία παρουσιάστηκε από τη συγγενή της Στεφανία Τσέργα.
Ανάμεσα στ’ άλλα η Ευθυμία Ντιντή στην απολογία της λέει: «Δεν είμαι εγώ εγκληματίας, ούτε προδότης του Έθνους όπως με κατηγορείται. Εγώ ως Ελληνίδα έκανα το καθήκον μου όπως θα έκανε κάθε τίμιος πατριώτης για μια Ελλάδα λεύτερη με αφεντικά εμάς τους ίδιους στον τόπο μας. Ενώ εσείς που εκτελείτε τις εντολές των αφεντικών σας και βάφετε με αίμα τον τόπο είστε αμετανόητοι φασίστες. Με σκοτώνετε όχι επειδή έκανα κάποιο έγκλημα, μα γιατί δεν αποκήρυξα τις ιδέες μου. Η Ευθυμία Ντιντή εκτελέστηκε την 1η Νοεμβρίου 1947. Σύμφωνα με μαρτυρίες προχώρησε στη εκτέλεση τραγουδώντας. Ήταν 27 χρονών”.
Κεντρική Ομιλία
Η κεντρική ομιλία έγινε από μέρους της Τοπικής Επιτροπής του ΚΚΕ έγινε από την Κούλα Τσιτσιά που ανέφερε μεταξύ άλλων: Τιμούμε το παράδειγμα των εκτελεσμένων κομμουνιστών και λαϊκών αγωνιστών που στα έκτακτα στρατοδικεία δεν λύγισαν , αλλά στάθηκαν παλικαρίσια απέναντι στους στρατοδίκες, που θυσίασαν το ατομικό τους συμφέρον βάζοντας το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Δεν επέλεξαν τη «δήλωση μετανοίας», την υποταγή και τον συμβιβασμό με τους εκμεταλλευτές τους , γιατί ένιωθαν ότι απέναντι στους καταπιεστικούς μηχανισμούς της αστικής τάξης, δεν εκπροσωπούν ούτε υπερασπίζονται τον εαυτό τους αλλά το ψωμί, τα δικαιώματα, τη λευτεριά του λαού, στην δύναμη του οποίου πίστευαν και δεν έχασαν ποτέ την πίστη τους.
Η ταξική πάλη κρίνεται απ’ τους σκοπούς της. Αν αυτοί είναι δίκαιοι. Κρίνεται από στιγμές που η ιστορία θέτει μπροστά κρίσιμα διλήμματα και αφορούν άμεσα τη ζωή και το μέλλον του λαού. Η ιστορία του λαού μας είναι γεμάτη από τέτοιες στιγμές και σήμερα το κρίσιμο δίλημμα είναι: με τα μονοπώλια ή με το λαό; Τότε το δίλημμα που έβαλε η ίδια η ιστορική εξέλιξη στο λαό ήταν: τις αλυσίδες ή τα όπλα; Όμως, σήμερα, έχουμε διδαχθεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβέρνηση, όποια ονομασία και αν έχει και οποιοδήποτε κόμμα και αν συμμετέχει σε αυτήν, εφόσον η πολιτική εξουσία, τα μέσα παραγωγής και όλος ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη βρίσκονται στα χέρια των καπιταλιστών, εφόσον η Ελλάδα συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Διανύουμε μια περίοδο που δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εγκυμονεί σοβαρές εξελίξεις. Και ας προσπαθεί η κυβέρνηση να καθησυχάσει το λαό με τα παραμύθια για “καθαρή έξοδο” από τα μνημόνια. Και ας προσπαθεί να κρύψει τους τεράστιους κινδύνους από την κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή μας, λέγοντας ότι “η Ελλάδα είναι νησίδα σταθερότητας και ασφάλειας”, ότι “έχει ισχυρούς συμμάχους”. Τα ψέματα όμως έχουν κοντά ποδάρια. Ήδη δόθηκαν στη δημοσιότητα και το “επικαιροποιημένο μνημόνιο” που θα ισχύει μετά τον Αύγουστο του 2018 και το περίφημο “ολιστικό αναπτυξιακό σχέδιο” της κυβέρνησης.Τι περιλαμβάνουν όλα αυτά;
• Διατήρηση των εκατοντάδων αντιλαϊκών μνημονιακών νόμων που, όλα αυτά τα χρόνια, τσάκισαν μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα, εκτόξευσαν τη φοροληστεία, έβαλαν στο στόχαστρο την πρώτη κατοικία και τόσα άλλα.
• Νέα μέτρα-φωτιά, όπως το τσεκούρι στις συντάξεις και το αφορολόγητο, οι ιδιωτικοποιήσεις.
Αποτελεί ψέμα αυτό που λέει η κυβέρνηση ότι τα μέτρα αυτά δεν είναι δεδομένα και θα τα επαναδιαπραγματευτεί. Όμως, τα ματωμένα πλεονάσματα έχουν συμφωνηθεί μέχρι το 2060. Το ΚΚΕ απευθύνεται στους εργαζόμενους, στη νεολαία, στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, επιστήμονες, αγρότες, να πάρουν μαχητική θέση μπροστά στις εξελίξεις. Να μη στοιχηθούν πίσω από το νέο αφήγημα της “μεταμνημονιακής εποχής”, που είναι μια νέα επιχείρηση παραπλάνησης. Δεν θέλουν μόνο να κρατήσουν το λαό μακριά από κάθε διεκδίκηση, αλλά τον θέλουν κυρίως να βάλει πλάτη στη νέα φάση, για να στηριχθεί η κερδοφορία των λίγων, του μεγάλου κεφαλαίου. Και σε αυτή την επιχείρηση παραπλάνησης του λαού συμμετέχουν όλα τα άλλα κόμματα, με μοιρασμένους ρόλους.
Δυναμώνουμε την πάλη για την οριστική νίκη του λαού. Επιδιώκουμε έπαθλο της πάλης να είναι η εργατική – λαϊκή εξουσία, που θα εξασφαλίσει την ευημερία και την πραγματική ειρήνη για το λαό, θα ανοίξει το δρόμο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών”.
Αποκάλυψη Πλάκας
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με προσκλητήριο νεκρών, την αποκάλυψη τιμητικής πλάκας για τους εκτελεσθέντες 94 λαϊκούς αγωνιστές και την κατάθεση στεφανιών από την Τ.Ε. Τρικάλων του ΚΚΕ και λουλουδιών από συγγενείς – απογόνους των εκτελεσθέντων.