Μικέλης Χατζηγάκης: «Το νέο εναντίον του παλιού»

Ένα από τα βασικά διλήμματα των επόμενων εκλογών θα είναι το «νέο» εναντίον του «παλιού». Τι όμως καθιστά κάτι «νέο» και τι «παλιό»; Κατά την γνώμη μου η ηλικία είναι μόνο ένα κριτήριο και δεν αποτελεί πανάκεια. Η ηλικία, προφανώς, παίζει τον ρόλο της αλλά δεν φτάνει. Άλλωστε, ο κ. Τσίπρας ή ο κ. Καρανίκας ηλικιακά νέοι είναι. Το νέο και το παλιό έχει να κάνει περισσότερο με νοοτροπίες, ιδέες και αξίες.

Ο λαϊκισμός, για παράδειγμα, είναι ότι πιο παλιό υπάρχει. Όταν φανατίζεις τον απλό κόσμο και μιλάς για κρεμάλες στο Σύνταγμα ή όταν υπονοείς ότι έφταιγε ο ΣΚΑΙ για το τρομοκρατικό χτύπημα που υπέστη είσαι λαϊκιστής χονδρικής. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο πολιτικών που χρησιμοποιούν τον λαϊκισμό για να διχάσουν τους πολίτες και να κερδίσουν μερικές ψήφους. Άλλωστε, οι λαϊκιστές είναι άνθρωποι της ήσσονος προσπάθειας. Το δύσκολο στην πολιτική είναι να καταφέρεις να «βγάλεις» το καλύτερο εαυτό των πολιτών.

Ένα άλλο στοιχείο του παλιού είναι το ψέμα. Όταν, για παράδειγμα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κάνει τα εγκαίνια του μετρό Θεσσαλονίκης χωρίς να υπάρχει μετρό (και μάλιστα βάζει φωτογραφίες-μουσαμάδες με εκδοτήρια εισιτηρίων!) αυτό είναι η επιτομή της απατεωνιάς και τους ψέματος. Το «νέο» στο οποίο αναφέρομαι έχει το θάρρος να λέει την αλήθεια στους πολίτες ακόμα και όταν δεν έχει άμεσο εκλογικό κέρδος. Γιατί γνωρίζει ότι αυτό είναι το σωστό. Γιατί κατανοεί πως μετά από 8 χρόνια περικοπών και θυσιών οι πολίτες πρέπει να ξέρουν την πραγματική κατάσταση.

Επίσης, το νέο εκφράζεται από ανθρώπους με παιδεία και εύρος γνώσεων που δεν έχουν ανάγκη την πολιτική για βιοπορισμό. Οι πολιτικοί οι οποίοι μπαίνουν στην πολιτική ως είδος κοινωνικής ανέλιξης ή προσπαθούν να μείνουν στην πολιτική επειδή δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο πρέπει να εκλείψουν. Η Ελλάδα χρειάζεται το μορφωμένο, το σοβαρό, το συνετό, το ψύχραιμο «νέο».

Ειδικά οι νέοι πολιτικοί πρέπει να αγωνιστούν για να προετοιμάσουν την είσοδο της Ελλάδας στην καινούργια εποχή. Για να φέρουν, για παράδειγμα, την τεχνολογία στην ελληνική επιχειρηματικότητα και για να αναμορφώσουν τα Ελληνικά σχολεία έτσι ώστε να μαθαίνουν τα παιδιά μας όχι μόνο τις απαραίτητες δεξιότητες για να επιτύχουν στην αγορά εργασίας, αλλά και τις αξίες για να γίνουν καλοί πατριώτες και χρήσιμοι πολίτες. Εν τέλει, οι νέοι πολιτικοί που θα επιλέξουμε στις επόμενες εκλογές είναι αυτοί που θα επωμιστούν και το βάρος ανόρθωσης της Ελλάδος.