ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Του Πρωτοπρεσβύτερου Αθανασίου Πολ. Τύμπα.

Οι γονείς οφείλουν πάντοτε να έχουν στο μυαλό τους ότι χτίζουν την ψυχή των παιδιών τους ως ένα πύργο, ο οποίος θα δεχτεί πάνω του τις μπόρες της ζωής. Θεμέλιο ισχυρό του πύργου αυτού είναι, η βαθειά πίστη στο Θεό που επιτυγχάνεται με τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής κοντά στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και ειδικά με τη Ιερά Εξομολόγηση και την συχνή Θεία Κοινωνία. Τα μυστήρια είναι η τροφή της ψυχής του ανθρώπου και χωρίς αυτά η ψυχή αρρωσταίνει και υποφέρει.
Οικοδομικά υλικά για το χτίσιμο του πύργου είναι οι αρετές του ανθρώπου, όπως η αγάπη, η ελεημοσύνη, η υπομονή, η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη, η υπακοή, η αγνότητα, η πραότητα και η ταπεινοφροσύνη. Χωρίς τις αρετές δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για την διατήρηση του πύργου της ψυχής.
Μεγάλη σημασία έχει το να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να φυλάνε τα πέντε παράθυρα του πύργου, που είναι οι πέντε αισθήσεις τους, η όραση, η ακοή, η όσφρηση, η γεύση και η αφή. Ειδικά για την όραση και την ακοή, στις μέρες μας χρειάζεται μεγάλη προσοχή να τις διαφυλάξουμε. Για παράδειγμα, οφείλουμε ως γονείς να ελέγχουμε τι βλέπουν τα παιδιά μας στην τηλεόραση. Αν είναι δυνατόν να ανοίγει το πολύ μία ώρα την ημέρα και εμείς να είμαστε μαζί τους, ώστε να τα συμβουλεύουμε γι’ αυτά που βλέπουν , καλλιεργώντας έτσι την κριτική τους σκέψη.
Πολύ σημαντικό είναι, μετά από διάλογο που θα κάνουμε με τα παιδιά μας, να συνειδητοποιήσουν ότι οι μεγαλύτεροι εχθροί για την ψυχή τους είναι τα πάθη, το κοσμικό φρόνημα και ο διάβολος. Τα πάθη σκλαβώνουν τον άνθρωπο, λερώνουν την καρδιά του και απομακρύνουν τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Ο κόσμος μάς ωθεί σε ένα εύκολο τρόπο ζωής γεμάτο ηδονές και καταναλωτισμό που δημιουργούν κενό στην ψυχή και εν τέλει φέρνουν κατάθλιψη και απελπισία.
Ο διάβολος με πείρα εκατομμυρίων χρόνων, έχοντας την ίδια φύση με την ψυχή μας, επικοινωνεί μαζί της προσπαθώντας να επιφέρει τον πνευματικό της θάνατο. «Ψιθυρίζει» στα μικρά παιδιά τα οποία δεν έχουν αναπτυγμένη την κριτική τους ικανότητα: «μην υπακούς τους γονείς σου», «πες ψέματα», «χρησιμοποίησε άσχημες λέξεις», «μη σέβεσαι τους δασκάλους σου», «καταπίεσε τους αδύναμους συμμαθητές σου» και άλλα παρόμοια που φέρνουν τα παιδιά σε σύγκρουση με τους γονείς και το περιβάλλον τους.
Νωρίς, πριν την εφηβεία, ο νέος πρέπει να καταλάβει καλά ότι δεν έχει μόνο δικαιώματα, όπως να τρώει, να έχει ζεστό σπίτι και καθαρά ρούχα, αλλά και υποχρεώσεις. Καλό είναι να του μάθουμε, όχι μόνο να είναι επιμελής μαθητής, αλλά να μπορεί να κάνει κάποιες απλές δουλειές όπως να φροντίζει τα ζώα ή να σκαλίζει τον κήπο ή αν δεν υπάρχουν αυτά γιατί ζούμε μέσα σε διαμέρισμα, τουλάχιστον να πλένει το αυτοκίνητο. Οι κοπέλες από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού μπορούν να βοηθούν τη μητέρα στο μαγείρεμα και τις άλλες δουλειές του σπιτιού, όπως το σφουγγάρισμα και το ξεσκόνισμα. Δυστυχώς οι περισσότεροι γονείς σήμερα μεγαλώνουν τα παιδιά τους σα μικρά πριγκιπόπουλα, «με γαλλικά και πιάνο».
Από το δημοτικό σχολείο ας μάθουμε στα παιδιά μας ότι τα χρήματα βγαίνουν με ιδρώτα. Να μην είναι σπάταλα αλλά γεμάτα από την αρετή της ελεημοσύνης για τον συνάνθρωπο που πάσχει. Ας τους υπενθυμίζουμε συχνά ότι έχουμε μεγαλύτερη χαρά όταν δίνουμε παρά όταν παίρνουμε.
Τέλος να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να επιλέγουν τους φίλους τους, ώστε όταν φτάσουν στη δύσκολη ηλικία της εφηβείας να μην παρεκτραπούν από το δρόμο της αρετής. Ας φέρνουμε συχνά τους φίλους των παιδιών μας στο σπίτι μας, ώστε να ελέγχουμε εάν οι ηθικές τους αρχές συμβαδίζουν με τις δικές μας.
Το μόνο σίγουρο είναι πως οφείλουμε να πάρουμε την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας στα χέρια μας, διότι ούτε το σχολείο ούτε η διεφθαρμένη ηθικά κοινωνία μας πρόκειται να τα διδάξει κάτι που θα τα βοηθήσει να αποχτήσουν μια ισορροπημένη προσωπικότητα.