Εγκλήματα Πολέμου: Τι να πρωτοθυμηθεί η Ελλάδα από θηριωδίες και σφαγές – Πρώτη στον πίνακα των ανθρώπινων απωλειών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αναλογικά

Κάθε πόλεμος και ένα αποτρόπαιο έγκλημα κατά των ανθρώπων. Κάθε πόλεμος κι εγκλήματα πολέμου αμέτρητα κατά της ανθρώπινης ύπαρξης!

«Τούτος ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο πρώτος. Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι. Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος
υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους ο φτωχός λαός πέθαινε απ’ την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο…»! Ο Μπέρτολντ Μπρεχτ «πολέμησε» ως νοσοκόμος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Μπέρτολντ Μπρεχτ ήξερε από πολέμους και θάνατο, όταν έφυγε από τη Γερμανία του Χίτλερ για να μην ζήσει ό,τι ακολούθησε. Κι ακολούθησαν εγκλήματα πολέμου ειδεχθή!

Τι σημαίνει όμως ο όρος Έγκλημα Πολέμου από νομικής άποψης; Ο μεγάλος βρετανός νομοδιδάσκαλος σερ Σέσιλ Χερστ ο οποίος χρημάτισε και πρόεδρος της Επιτροπής Έρευνας των Ηνωμένων Πολιτειών επί των εγκλημάτων πολέμου, χαρακτηρίζει, σε διάλεξη του που δόθηκε στις 30 Αυγούστου του 1944, το έγκλημα πολέμου ως «πράξη διαπραχθείσα κατά τον πόλεμο και παραβιάζουσα τους κανόνες του πολέμου, γραπτούς ή διεθνώς αναγνωρισμένους».

Έχουν δοθεί και άλλοι ορισμοί με τους οποίους καθορίζονται και τα στοιχεία τα οποία συνιστούν το έγκλημα πολέμου υπό την ευρύτερη έννοια του όρου. Ο Σέλντον Γκλούεκ, καθηγητής ποινικού δικαίου στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ προσδιορίζει ως εξής την έννοια για τους εγκληματίες πολέμου: «Οι εγκληματίες πολέμου είναι πρόσωπα, από οποιαδήποτε τάξη κι αν προέρχονται, στο στρατό και την πολιτική, τα οποία κατά την προπαρασκευή ή τη διεξαγωγή του πολέμου, στρατιωτικά, πολιτικά, οικονομικά ή βιομηχανικά, διέπραξαν κατά την άσκηση των επίσημων καθηκόντων τους, πράξεις αντίθετους με τους νομούς και τα ηθικά του κανονικού πολέμου, με τις αρχές του ποινικού δικαίου τις γενικώς τηρούμενες από τα πολιτισμένα κράτη. Εκείνοι οι οποίοι προκάλεσαν, διέταξαν, ευνόησαν, συμβούλευσαν η συνδύασαν την πραγματοποίηση τέτοιων πράξεων ή είχαν γνώση ότι τέτοιες πράξεις επρόκειτο να διαπραχθούν και αν και είχαν καθήκον και τη δύναμη να τις εμποδίσουν και παρέλειψαν να το πράξουν». Έγκλημα πολέμου, γενικά, είναι όρος του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου που θεσπίσθηκε από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών (28 Ιουνίου 1919) και εφαρμόστηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Και φθάνουμε ως τις μέρες και νύχτες μας… Κι ο «αναμάρτητος» πρόεδρος των ΗΠΑ χαρακτήρισε «εγκληματία πολέμου» τον πρόεδρο της Ρωσίας κι όσοι μελετούν την Ιστορία χαμογέλασαν ειρωνικά…

Λοιπον ας ανατρέξουμε στα Εγκλήματα Πολέμου που λέρωσαν τις σελίδες της Ιστορίας μας και που επιβεβαίωσαν το λατινικό ρητό homo homini lupus… Και ας αποπειραθούμε μιας διαπίστωσης: Όσα έπραξαν οι Ευρωπαίοι κατακτητές στον τόπο μας, στα τρία και κάτι χρόνια της κατοχής, δεν συνέβησαν από τους βάρβαρους Τούρκους στα 400 χρόνια σκλαβιάς…
Τα εγκλήματα πολέμου που μάτωσαν τον τόπο μας στην περίοδο της Γερμανο-βουλγαρο-ιταλικής κατοχήςείναι πολυάριθμα και ακόμα οι πληγές τους είναι χαίνουσες!

Βαρύ το κόστος σε χρήμα και αίμα

Οι αριθμοί προκαλούν οργή και θλίψη: Στα τρία και κάτι χρόνια που η Ελλάδα δεινοπάθησε από τον ζυγό των… πολιτισμένων κατοχικών δυνάμεων πλήρωσε σε χρήμα και αίμα!
Υπολογίζεται ότι οι υλικές ζημιές που υπέστη η Ελλάδα ανέρχονται στα 15,7 δισ. δολάρια από τα οποία τα 2,6 δισ. αφορούν άμεσες υλικές ζημιές.
Μια απλή αναφορά στην κτηνοτροφία και καταλαβαίνει κάποιος το μέγεθος της καταστροφής μιας (γιατί να το κρύψουμε) φτωχής χώρας: Το ποσοστό ελάττωσης του κτηνοτροφικού πλούτου της Ελλάδας έφθασε από 50 έως 80%. Για παράδειγμα το 1938 υπήρχαν καταγεγραμμένα περίπου 12.500 αιγοπρόβατα και το 1944 (έξι χρόνια μετά) αυτά καταμετρήθηκαν σε περίπου 6.250… Απώλειες της τάξης του 50%!

Ο πληθωρισμός; Σε δυσθεώρητα ύψη. Τον Απρίλιο του 1941 το αυγό κόστιζε 3 δραχμές και τον Οκτώβριο του 1944, 700 δισεκατομμύρια!

Η τιμή της χρυσής λίρας από τον Απρίλιο του ’41 μέχρι τον Οκτώβριο του ’44 αυξήθηκε κατά 1 δισ. 633 εκατ., δηλαδή 540.000 φορές περισσότερο! Ε, κι αυτό είναι έγκλημα πολέμου.

Και συνεχίζουμε στο απεχθέστερο και ελεεινότερο έγκλημα, στις απώλειες ανθρωπίνων ζωών. Γενικά, το 1939 σε Αθήνα Πειραιά είχαν καταγραφεί 13.172 θάνατοι. Το 1942 το ποσοστό των θανάτων είχε σχεδόν υπερτριπλασιαστεί: 40.813.

Ο αριθμός των εκτελεσθέντων Ελλήνων στην περίοδο 21/04/1941 μέχρι 15/10/1944 φθάνει τους 38.690! Αν σε αυτούς προστεθούν και οι νεκροί από ομαδικές σφαγές (Δίστομο, Καλάβρυτα, Λιβαδειά…) ο συνολικός αιθμός των εκτελεσθέντων υπερβαίνει τους 50.000!
Σε όλους τους παραπάνω προσθέστε και 13.676 στρατιώτες που έπεσαν στα πεδία των μαχών και συνυπολογίστε τους νεκρούς από την πείνα, τις κακουχίες και τις… παράπλευρες απώλειες φθάνουμε τους 750.000 ανθρώπους!
Και προσθέστε και τα παρακάτω στοιχεία: 100.000 αιχμάλωτοι, μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία και κρατήθηκαν ως όμηροι.
80.000 όμηροι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία.
1.000.000 έμειναν άστεγοι από βομβαρδισμούς και πυρπολήσεις πόλεων και χωριών.
Οι κατακτητές στην περίοδο της κατοχής έκαψαν ή γκρέμισαν 1.750 χωριά και κωμοπόλεις.
Αυτό είναι και έγκλημα πολέμου και Γενοκτονία! Και να καταγράψουμε ότι λίγοι από τους εγκληματίες πολέμου, που ασέλγησαν στην Ελλάδα πλήρωσαν το «ακριβές τίμημα» για τις απεχθείς πράξεις τους.

Για παράδειγμα, ο διαβόητος λοχίας Φριτς Σούμπερτ, μια από τις απεχθέστερες εγκληματικές φυσιογνωμίες που λέρωσαν το ελληνικό χώμα, καταδικάστηκε σε θάνατο και τουφεκίστηκε, έτσι απλά. Ο άνθρωπος που έκαψε χωριά, βασάνισε αθώους πολίτες, υποχρέωσε μελλοθάνατους να σκάψουν τους λάκκους τους, βίασε και έσπειρε πένθος και πόνο σε ολόκληρη την Ελλάδα, «έφυγε» με μια ριπή…

Αναλογικά, πρώτη  χώρα σε απώλειες!

Και για να κλείσουμε το θλιβερό τούτο θέμα που συνειρμικά έρχεται στο νου από εγκλήματα πολέμου που συντελούνται στις ουκρανικές πόλεις να πούμε πως, αν θέλουμε να συγκρίνουμε τις απώλειες του ελληνικού λαού από τον πόλεμο και την κατοχή με τις απώλειες άλλων λαών σε ποσοστό με βάση τον πληθυσμό τους, θα προκύψει το συμπέρασμα ότι η Ελλάδα βρίσκεται επικεφαλής στη λίστα με τα κράτη που υπέστησαν τις μεγαλύτερες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό. Αναλυτικά: Ελλάς:10%, ΕΣΣΔ: 2,8%, Γιουγκοσλαβία: 1,7%, Γαλλία: 2%, Ολλανδία: 2,2% και Πολωνία:1,8%…

Κι όπως είχε ανατριχιαστικά προβλέψει ο Γιόσεφ Γκέμπελς: «Η Ιστορία θα μας καταγράψει ή σαν τους καλύτερους πολιτικούς όλων των εποχών ή σαν τους μεγαλύτερους εγκληματίες»… Μέσα έπεσε! Και δυστυχώς, τα πιο μεγάλα εγκλήματα τα έχουν διαπράξει λίγοι, τα έχουν ευχηθεί περισσότεροι και τα έχουν ανεχθεί όλοι… Και τώρα στην Ουκρανία, ξανά και πάλι εγκλήματα πολέμου συντελούνται.

ethnos/Πηγές: Ευγενία Μπουρνόβα, Γιώργος Προγουλάκης: «Οι οικονομικές συνθήκες στην περίοδο της Κατοχής» – εκδόσεις: Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη. Δημητρίου Μαγκριώτη: Θυσίαι της Ελλάδος και Εγκλήματα Κατοχής κατά τα έτη 1941-1944 – εκδόσεις Φόρμιγξ. Μανώλης Γλέζος: Εθνική Αντίσταση 1940-1945 – εκδόσεις: Στοχαστής.