Εκπαιδευτικο-Συριζαίικα καμώματα

Του εκπαιδευτικού Θανάση Νάστα
«Οι κυβερνήσεις πέφτουνε», μα η τακτική τους μένει στον τομέα της ανάδειξης στελεχών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Διακαής πόθος και στόχος και της κυβερνώσας «αριστεράς», του πολιτικού τραγέλαφου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι να προΐστανται των περιφερειακών και των ανά νομό διευθύνσεων εκπαίδευσης εκπαιδευτικοί του κομματικού σωλήνα ή μηδίσαντες από το ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς απομυθοποιήθηκε και η πολλά υποσχόμενη περί αξιοκρατίας κυβερνώσα «αριστερά», που δικαίως σήκωνε σημαία διαμαρτυρίας στο παρελθόν για την κομματική άλωση στο χώρο της εκπαίδευσης.
Αυτή η «αριστερά» προκαλεί αδίστακτα και τους ίδιους τους ψηφοφόρους της, που αφελώς πίστεψαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπηρετούσε με τα, ως φαίνεται, κάλπικα οράματά της την αξιοκρατία. Γι’ αυτήν την «αριστερά» ταιριάζει απόλυτα ο στίχος του Μανόλη Αναγνωστάκη «Τί κάλπικος παρᾶς, μιὰ ὁλόκληρη ζωὴ μέσα στὸ ψέμα».
Στις δεκατρείς εκπαιδευτικές περιφέρειες και οι δεκατρείς διευθυντές προέρχονται από τους Συριζο-Ανέλ. Τόση αξιοκρατία δεν αντέχεται! Μέχρι και οι τροϊκανοί «κουφάθηκαν»!
Στην επιλογή διευθυντών σχολικών μονάδων η κυβερνώσα με παλαιοκομματικό πρόσημο «αριστερά» σχεδόν εκμηδένισε την αξιοκρατία και δίχασε τους συλλόγους διδασκόντων με τη λαϊκίστικη επιλογή της οι υφιστάμενοι να ψηφίζουν για το ποιον θέλουν προϊστάμενο. Αυτό συνιστά παγκόσμια αρνητική πρωτοτυπία τρόπου επιλογής διευθυντών.
Τι όρκους και υποσχέσεις έδιναν οι υποψήφιοι διευθυντές στους δυνάμει υφισταμένους τους; Το πώς θα λειτουργήσει καλύτερα η σχολική μονάδα ή κάτι άλλο;
Ενδεικτικός ο εξής διάλογος μεταξύ εκπαιδευτικών: «- Γιατί στο σχολείο σας ψηφίσατε τον Α για διευθυντή και όχι το Β; – Διότι θα είμαστε πιο χαλαρά με τον Α, που πιστεύει πως τα σχολεία υπάρχουν κυρίως για τους εκπαιδευτικούς και δευτερευόντως για τους μαθητές, ενώ ο Β πρεσβεύει το αντίστροφο»!
Αυτό συνιστά μιζέρια, έκπτωση εκπαιδευτικού και πολιτικού ήθους. Αυτή η απεχθής στάση και ο οίστρος του βολέματος δεν εγγυώνται αξιοκρατική επιλογή διευθυντών. Αυτήν την αξιοκρατία επιθυμούσε η κυβερνώσα «αριστερά»;
Ενώ στην περίπτωση επιλογής διευθυντών σχολείων υπηρετήθηκε ο λαϊκισμός υπό μανδύα δημοκρατικής διαδικασίας και ως εκ τούτου δε χρησιμοποιήθηκε η παγκοσμίως καταξιωμένη συνέντευξη των υποψηφίων, στην επιλογή διευθυντών διευθύνσεων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επαναφέρεται με τη διεστραμμένη κομματική εκδοχή της, για να ψάλλουν οι Συριζο-Ανέλ εν τιμή και δόξη την εξόδιο (νεκρώσιμη) ακολουθία της μακαρίτισσας της Αξιοκρατίας.
Και καμώνονται όλα αυτά οι Συριζο-Ανέλ, διότι με τα τυπικά προσόντα των υποψηφίων και τα μόρια, που θα λάβουν οι υποψήφιοι από το εκλογικό σώμα, που είναι οι διευθυντές και οι υποδιευθυντές των σχολείων, φαίνεται πως είναι απίθανη η επιλογή υποψηφίων Συριζο-Ανέλ και μηδισάντων του ΠΑΣΟΚ για σχεδόν όλες ή όλες τις διευθύνσεις προς δόξαν της ανεπίληπτης κυβερνώσας «αριστεράς».
Και όμως τα πράγματα θα ήταν πολύ απλά για όποια κυβέρνηση θα ήθελε να υπηρετήσει την αξιοκρατία και όχι τον κομματικό έλεγχο και το λαϊκισμό.
Αφού η παραγωγή διοικητικών στελεχών δε γίνεται μέσα από διαδικασίες μετεκπαίδευσης, τουλάχιστον να μοριοδοτούνται μόνο τα τυπικά προσόντα των υποψηφίων, όπως σπουδές, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, γνώση γλωσσών και Η/Υ, αξιολογημένη διοικητική εμπειρία και άλλα σχετικά.
Απαραίτητα να υπάρχει και η Συνέντευξη χωρίς όμως βαθμολογική κλίμακα αξιολόγησης, που δίνει τη δυνατότητα μαγειρεμάτων, για να ευνοηθούν οι ημέτεροι. Η επιτροπή της συνέντευξης να αποφαίνεται με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ απολύτως τεκμηριωμένα για τη εγγραφή του υποψηφίου στον τελικό πίνακα επιλογής.
Το αποτέλεσμα θα είναι πασιφανέστατο. Ενώ με τη βαθμολογική κλίμακα της συνέντευξης είναι δυνατό να καρατομηθούν όλοι οι κομματικά αντιφρονούντες και οι ουδέτεροι, με τη διαδικασία του ΝΑΙ ή ΟΧΙ θα αποκλειστούν μόνο όσοι δε θα έχουν ευπρεπή παρουσία, λογική συγκρότηση και αυτονόητη διοικητική επάρκεια.
Άρχοντες της κυβερνώσας «αριστεράς», δυστυχώς δε μας διαψεύσατε σε ό,τι υποψιαζόμασταν. Ενδεχομένως να μην είπατε προεκλογικά ψέματα, απλώς κάποια στιγμή άλλαξε για το κόμμα σας η αλήθεια! Για ένα όμως τουλάχιστον θα πρέπει να είστε βέβαιοι κατά παράφραση του νομπελίστα λογοτεχνίας Κίπλινγκ: Υπάρχουν πολλές αιτίες για να ρουσφετολογήσετε και να αποτύχετε στα εκπαιδευτικά αλλά καμία δικαιολογία.