Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας
D. Ed., M.Ed., Ph.D.
Στις ακτές τις Ιταλίας και σε απόσταση 12χιλ.από την Νάπολη,
υπήρχε ένα βουνό, που σύμφωνα με τον Στράβωνα το έλεγαν
Ονεσουϊόν.
Αυτό ήταν στολισμένο με ωραίους αγρούς και στην κορυφή
είχε ένα μαύρο σκέπασμα.
Στις 24 Αυγούστου του 79μ.Χ., το βουνό αυτό, που ήταν ο
Βεζούβιος, το γνωστό υφαίστειο, εξερράγη και κατέστρεψε πολλές
αρχαίες Ρωμαϊκές πόλεις, μεταξύ των οποίων και την περίφημη
Πομπηϊα, όπως περιγράφει ο Πλίνιος ο Νεότερος, που ήταν και
αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής.
Σήμερα στην χώρα μας έχουμε έναν άλλο «πολιτικό
Βεζούβιο», ο οποίος … βρυχάται, με άγνωστες συνέπειες για το
μέλλον της πατρίδας μας.
Είναι γνωστό πως η εξουσία έλκει πολλούς ανθρώπους, και
όταν την … πιάσουν κανένας τους δεν την αφήνει. Όλοι κάνουν τα
πάντα για να την κρατήσουν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού κυβέρνησε την χώρα επί
τέσσερα χρόνια, όπως την κυβέρνησε και την χρέωσε με 40δις.ευρώ,
δίνει την μεγάλη μάχη για να επανέλθη στην εξουσία.
Η δόξα και το χρήμα είχαν πάντα την αξία τους.
ο Πλάτων (427-347π.Χ) τονίζει «πολλά και ανούσια περί το
των πολλών νόμισμα γέγονε». Ο δε Κικέρων (102-43π.Χ) αναφέρει
πως «η ψυχή των πραγμάτων είναι το χρήμα».
Το όνειρο του Μητσοτάκη ήταν να πάρει αυτοδυναμία από την
πρώτη κάλπη. Αυτό υποστήριξαν όλοι οι παρακοιμώμενοι και τα
τρωκτικά της Ν.Δ. του Μητσοτάκης.
Δεν το πέτυχαν, αν και βγήκαν τα αποτελέσματα απρόσμενα
και έξω από κάθε λογική. Τώρα πάμε σε δεύτερη κάλπη, που, όπως
όλα δείχνουν, και αυτή δεν θα δώσει την Αυτοδυναμία, που θέλει ο
Μητσοτάκης, για να γίνει «Παντοκράτωρας».
Γι’ αυτό άρχισε να περπατάει το σενάριο για Τρίτη κάλπη, ενώ
ο Πέτσας, πρώην Υπουργός, χωρίς μία ψήφο, το διέψευσε.
Το φάντασμα της αποχής και η τιμωρητική ψήφος κυνηγούν
τον πρώην Πρωθυπουργό και η αβεβαιότητα για τα αποτελέσματα
της δεύτερης κάλπης, τον αναγκάζουν να κάθεται σε … αναμμένα
κάρβουνα … και αυτό είναι ένας μεγάλος εφιάλτης.
Έτσι τα «Γαλάζια Γεράκια» πήραν εντολή να … οργώσουν την
Βόρεια Ελλάδα και κυρίως την Μακεδονία, για να μεταβάλλουν την
κατάσταση.
Είναι βέβαιο πως δεν θα μιλήσουν για το ξεπούλημα της
Μακεδονίας στους Σκοπιανούς, που το έκανε ο Τσίπρας και το
συντήρησε Μητσοτάκης, παρά τις ψεύτικες υποσχέσεις του 2019.
Είχε σκοπό να επισκεφθεί και το Άγιο Όρος, μετά από 36
χρόνια, αλλά όπως λένε μερικοί… «κακεντρεχείς», η Παναγία δεν τον
άφησε να … μολύνει το περιβόλι της.
Ο Μητσοτάκης εκβιάζει, πάση θυσία, για Λευκή επιταγή, ώστε
ο Λαός να τον «νίψει τα ανομήματα», ώστε να κάνει ό,τι αυτός
επιθυμεί.
Επί τέσσερα χρόνια αποδείχθηκε πολύ λίγος και η αλαζονεία
τον συνόδευσε σ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
Κανένας δεν είχε διαφορετική άποψη κι αν είχε δεν την
εξέφραζε, φοβούμενος τις συνέπειες της διαγραφής, της εξόδου από
τα ψηφοδέλτια και τον Υπουργικό θώκο.
Ήταν ο απόλυτος … «Άρχων» του πολιτικού παιχνιδιού και
πολιτεύονταν όπως αυτός ήθελε, ασκώντας μάλιστα και προσωπική,
σκοτεινή εξωτερική πολιτική.
Κατέστρεψε την ιδεολογία της Ν.Δ. και έφτιαξε μια κυβέρνηση
ποικιλόχρωμη σαν την κουρελού, ανεβάζοντας στα ανώτατα
αξιώματα ψευτοαριστερούς, ψευτοσοσιαλιστές και άτομα μια
αποκλείνουσα συμπεριφορά και φυσικά … καταχώνιασε όλα τα άξια
στελέχη της παλαιάς και αξιοπρεπούς Ν.Δ.
Η δαιμονοποίηση της απλής αναλογικής, η κατάρρευση «της
Τράπεζας Θεμάτων», η τρομερή δήλωση της ΟΛΜΕ για το θέμα αυτό,
οι πεζοδρομιακές δηλώσεις του Ψαριανού για τους Εκπ/κούς, τους
είπε «Αλήτες» και η προτροπή της Κεραμέως, προς Διευθύντρια
Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης στη Βόρεια Ελλάδα να «στηρίξει την Ν.Δ.»
δείχνουν το κατάντημα της Δημοκρατίας.
Κέρδισε στις 21 Μαίου ο Μητσοτάκης, γιατί εφάρμοσε
απαράδεκτα και αντιδημοκρατικά διλλήματα όπως «ή εγώ ή το χάος»
ή «πάμε μπροστά ή γυρίζουμε πίσω», έχοντας πάντα την στήριξη
των εξαγορασμένων Μ.Μ.Ε.
Έσπειρε τον φόβο και κέρδισε ψήφους.
Το ίδιο κάνει και τώρα μπροστά στον … δράκουλα της τρίτης
κάλπης, και προσπαθεί να εξοντώσει τόσο την ΝΙΚΗ όσο και την
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΛΕΥΣΗΣ, με μηχανισμούς, που δεν τιμούν την χώρα
μας.
Υπόσχεται, ό,τι δεν έκανε επι μια τετραετία, ακόμη και
απονομή των Δώρων σε εν ενεργεία και σε συνταξιούχος του
Δημοσίου.
Ο Αναξιόπιστος Μητσοτάκης τα δίνει όλα, για να πάρει την
«Λευκή επιταγή».
Η κοινωνία, όμως, ας μην πέσει στην παγίδα των διλημμάτων,
του φόβου και των ψεύτικων υποσχέσεων, κι ας τον κόψει λίγο τα
φτερά της … αλαζονείας.
Εκπροσωπούν περισσότερα λαϊκά στρώματα οι πολυκομματικές
κυβερνήσεις απ’ ό,τι οι μονοκομματικές και αυταρχικές.
Ας μην ξεχνάμε πως η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η
εξουσία πηγάζει από τον Λαό, ασκείται από τον Λαό και υπηρετεί τα
συμφέροντα του Λαού.
Το σύνδρομο του «ραγιαδισμού» δεν ταιριάζει στους
σημερινούς «’Ελληνες».