Μέσα σ’ αυτή την αέναη μορφή της ειδησιογραφίας και πληροφόρησης ο πολίτης προσπαθεί, εναγωνίως, να βρει το ποιος είναι, που ήταν και που πηγαίνει.

Προσπαθεί να μάθει, να ενημερωθεί αλλά και να ερμηνεύσει τα γεγονότα, ανάλογα με τις προτιμήσεις του, αλλά και τις πνευματικές και μορφωτικές του γνώσεις.

Κάτι ανάλογο δίδασκε και ο προσωκρατικός φιλόσοφος Ηράκλειτος, που έζησε στην Έφεσο, στην Ιωνία της Μικράς Ασίας (544 – 484 π.Χ.).

Με την φράση του «Τα πάντα ρει και ουδέν μένει» θέλησε να υποστηρίξει την αρχή της «κινητικότητας».

Σε αντίθεση, ο φιλόσοφος Παρμενίδης, που γεννήθηκε το 514 π.Χ. περίπου στην Ελέα τής κάτω Ιταλίας και πέθανε περί το 440 π.Χ., ο οποίος στήριξε την «αμετάβλητη» πλευρά της πραγματικότητας.

Αυτό που απασχόλησε τους δύο φιλοσόφους είναι η ανθρώπινη οπτική των πραγμάτων.

Με απλά λόγια, εξετάζουν πως ο άνθρωπος κατανοεί την πραγματικότητα, που τον περιβάλλει, πως κατανοεί την θέση του, μέσα στον κόσμο και φυσικά πως αντιλαμβάνεται και κατανοεί τον ίδιο του τον εαυτό.

Μετά από 2.500 χρόνια ο πολίτης εξακολουθεί να «ψάχνει», για να βρει το ποιος ήταν, από που ήρθε και που εν τέλει πηγαίνει, κατά τον ErikERIKSON.

Η ταχύτητα με την οποία έρχονται στο προσκήνιο κοινωνικά, οικονομικά, πολιτιστικά, πολιτικά και εθνικά θέματα είναι πολύ μεγάλη και πρωτοφανής.

Ο πλανήτης ως κοινωνία συγκλονίζεται από λιμούς (πείνα), από λοιμούς (πανδημίες) και από καταποντισμούς (σεισμούς) και ο άνθρωπος προσπαθεί να μπει στην ουσία των γεγονότων αυτών.

Η άλωση του Καπιτωλίου, στις ΗΠΑ, και οι δηλώσεις των «τρομοκρατών», ότι «μόνο νεκροί» θα βγουν μέσα από αυτό τον οίκο της Δημοκρατίας είναι κάτι που ξάφνιασε ολόκληρη την ανθρωπότητα, φυσικά δυσάρεστα.

Η Δημοκρατία, όμως, παρά τις ατέλειές της, θα επιβιώσει και ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα ορκισθεί κανονικά στις 20-1-21.

Στην Ευρώπη, η Αγγλία πήρε διαζύγιο από την Ε.Ε., γιατί δεν άντεξε άλλο το Γερμανικό χέρι, που ότι δεν πέτυχε με δύο παγκοσμίους πολέμους, το κατάφερε με την Νομισματική και Πολιτική ένωση των Ευρωπαϊκών χωρών, δηλαδή, το ΕΥΡΩ.

Το ΝΑΤΟ, με τον Στόλτενμπεργκ, που στήθηκε για να εξασφαλίσει την Ειρήνη και την Ασφάλεια των κρατών – μελών του, αφήνει την Τουρκία να λειτουργεί ως τρομοκράτης και να διεκδικεί με λόγια και με πράξεις όλο το Αιγαίο και ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.

Γερμανία, με την Μέρκελ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ έσυραν την χώρα μας σε διαπραγματεύσεις, την στιγμή που ο Ερντογάν, μόλις προχθές, βγαίνοντας από την Αγιά Σοφιά, την οποία ο ίδιος μετέτρεψε σε τζαμί και σχεδόν όλοι τηρούν σιγή ιχθύος, έκανε εμπρηστικές δηλώσεις κατά της Ελλάδος.

Επίθεση «γοητείας» κάνει η Τουρκία με το δόγμα της «Γαλάζιας πατρίδας», έχοντας ως ομήρους Ευρωπαϊκές τράπεζες, που έχουν επενδύσει 102 δις ευρώ στην Τουρκική οικονομία (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Μάλτα).

Πραγματικό σκωτσέζικο ντουζ είχαμε καθημερινά από τους Τούρκους.

Είναι πολλά τα λεφτά …

Έτσι φτάνουμε και στην Ελλάδα του 2021, όπου «χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα».

Από την «ΑΝΕΜΕΛΗ» καταγραφή των κρουσμάτων του κορονοϊού φτάσαμε στην τραγική κατάσταση της Οικονομίας, της Υγείας, της Παιδείας αλλά και στην απώλεια συνανθρώπων μας σε συνδυασμό με τον περιορισμό Συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών.

Οι κοκορομαχίες στην Βουλή, για την διαχείριση της πανδημίας, δίνουν και παίρνουν και το επιτελικό κράτος του Μητσοτάκη κατάντησε πραγματικό ναυάγιο.

Την μία στιγμή ο Πρωθυπουργός αυξάνει το πρόστιμο για την παραβίαση των περιορισμών της πανδημίας από 300 ευρώ σε 500 και λίγο μετά ανακαλεί την εξωπραγματική αυτή απόφαση. Το ίδιο έγινε και με το δίωρο των κομμωτηρίων.

Όλα δείχνουν πως ο Πρωθυπουργός έχει καβαλήσει το … καλάμι της εξουσίας και θεωρεί τους Έλληνες και το κράτος δική του περιουσία.

Από αύριο Δευτέρα ανοίγουν εστίαση και εμπόριο με αυστηρές προϋποθέσεις. Η μεν εστίαση σε εξωτερικούς χώρους με θερμάστρες επιδοτούμενες με 100 ευρώ, το δε εμπόριο με αποστάσεις, μάσκες και τετραγωνικά.

Η εστίαση, ούτως ή άλλως, είναι κλινικά … νεκρή. Ενώ το εμπόριο είναι στην εντατική σχεδόν δυό χρόνια.

Η κοινωνία, οι μαζικοί φορείς, οι επαγγελματίες, οι υπάλληλοι και οι άνθρωποι της γεωργίας και της κτηνοτροφίας είναι με τα «μυαλά στα κάγκελα».

Όλοι είναι απογοητευμένοι από το κυβερνητικό θέατρο του Κυριάκου Μητσοτάκη, εκτός από τους καρεκλοκένταυρους του Μαξίμου, τα τρωκτικά της ΝΔ και τα εξαγορασμένα ΜΜΕ.

Δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε Αντιπολίτευση, αφού ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ ψάχνουν για … ταυτότητα, ενώ ταυτόχρονα σπαράσσονται από εμφύλιες ρήξεις.

Αυτά βλέπει ο Έλληνας πολίτης και προσπαθεί να αναλύσει τα γεγονότα για να πάρει δύναμη και να συνεχίσει την πάλη της ζωής, παρά τις δύσκολες και σκοτεινές συνθήκες.

Ακόμα και όταν τα προβλήματα γίνονται πρόκληση για την επιβίωσή του.

Περνάμε έναν Γολγοθά, εξαιτίας των ανίκανων πολιτικών.

Ελπίζουμε, όμως, στο ιλαρόν φως της … Αναστάσεως.

Εξάλλου, η ελπίδα πεθαίνει, πάντα, τελευταία.