Φιλική Αταξία Τρικάλων: Διημερίδα κοινοτοπίας και διεκπεραίωσης ή πως να συζητάμε χωρίς να συζητάμε

Παρακολουθήσαμε την διημερίδα που οργάνωσαν έξι (6) φορείς των
Τρικάλων με θέμα «Ενδοσχολική βία και εκφοβισμός» και απευθυνόταν σε
εκπαιδευτικούς και πολίτες, με στόχο να διερευνηθούν οι αιτίες και να
διατυπωθούν προτάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου και
επιχειρώντας ως φεμινιστική συλλογικότητα, στο 10λεπτο (!) που διέθετε το
πρόγραμμά της για συζήτηση, να εστιάσουμε στην έμφυλη διάσταση του
σχολικού εκφοβισμού.
Επιθυμούσαμε να θίξουμε τη σεξιστική βία κατά των κοριτσιών στα σχολεία,
μετά και το γνωστό περιστατικό deepfake με στόχο μαθήτριες λυκείου της
πόλης. Θέλαμε να συζητήσουμε για τη λεκτική βία, το χλευασμό, τους
εξευτελισμούς και τη σωματική βία που βιώνουν οι ΛΟΑΤΚΙ έφηβοι από τους
νταήδες των σχολείων.
Αλλά δυστυχώς αυτά είναι ψιλά γράμματα για μια διοργάνωση που δεν
διερεύνησε στο ελάχιστο τις κοινωνικές αιτίες του φαινομένου. Τον διάχυτο
κοινωνικό κανιβαλισμό, τις καλλιεργούμενες ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ
των ανθρώπων, την αποθέωση της οικονομικής ισχύος, τον άκρατο ατομισμό,
το φασισμό και τον ρατσισμό που κανονικοποιούνται από το κράτος και τα
συστημικά ΜΜΕ.
Μια διοργάνωση που δεν ασχολήθηκε με το ποιο σχολείο θέλουμε. Ένα
σχολείο που προωθεί τον ανταγωνισμό μεταξύ των μαθητών, το κυνήγι
βαθμών και "επιτυχιών", προκρίνει την ανθρωποφαγική διαδικασία των
εξετάσεων, ασκεί στους εκπαιδευτικούς αφόρητη πίεση να "βγει η ύλη" και στο
οποίο οι συνεπείς εκπαιδευτικοί νιώθουν ακάλυπτοι στην προσπάθειά τους να
έχουν ανοιχτά μάτια, αυτιά και μυαλά; Ή επιδιώκουμε ένα σχολείο με
ανθρώπινες συνθήκες, λιγότερα παιδιά ανά τμήμα, σεξουαλική αγωγή που να
τολμά να αντιστέκεται στις πιέσεις της εκκλησίας και της ακροδεξιάς,
ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς που να επαρκούν, συμμετοχή
εκπαιδευτικών και γονέων στην αντιμετώπιση προβλημάτων με όρους
κοινότητας. Θέλουμε ένα σχολείο στο οποίο η συμπερίληψη είναι
επικοινωνιακή διακήρυξη και κενό γράμμα; Ή ένα σχολείο που η αποδοχή
των ‘’αδύναμων’’ είναι αυτονόητη.
Παρακολουθήσαμε μια διοργάνωση που προέκρινε ως την πιο
αποτελεσματική στάση απέναντι στο bullying την τιμωρία, τις ποινές, την
καταστολή και την αντιμετώπιση με όρους ηθικού πανικού, που περιορίστηκε
σε έκφραση ορισμών και νομικίστικες διατυπώσεις και που ‘’εντυπωσίασε’’ με
αναφορές σε σελίδες και εδάφια φιλοσοφικών κειμένων του 20ου αιώνα. Και
μια ερώτηση προς τους διοργανωτές (Δήμος, Περιφέρεια κ.ά.) : Κατάλαβε
κανείς τους, πώς συνδέεται ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής και η
εντροπία (αναφέρονταν στο πρόγραμμα της διημερίδας που οι ίδιοι
συντάξανε) με την ενδοσχολική βία και τη νεανική παραβατικότητα;

ΦΥΛΙΚH ΑΤΑΞΙΑ Φεμινιστική Ομάδα Τρικάλων