Φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς ή τα μνημόνια και η κατοχή της χώρας;

Του Χρήστου Σταμόπουλου
Όσοι απ’ το φθινόπωρο ακόμα πρόβλεπαν πως σύντομα θα ξεσπούσαν μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις κατά της κυβέρνησης και του τρίτου μνημονίου, επιβεβαιώθηκαν.

Αγρότες, δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, αυτοαπασχολούμενοι, δηλαδή όλοι οι «ενδιάμεσοι» αλλά και εργαζόμενοι, για περισσότερο από ένα μήνα απέχουν απ’ τις εργασίες τους ή βρίσκονται δυναμικά στους δρόμους του αγώνα.

Η κοινωνία φαίνεται να σηκώνεται απ’ τον καναπέ της αναμονής και της αδράνειας και να ξεμουδιάζει για τα καλά στους δρόμους του αγώνα και της μάχης. Ο κύβος ερρίφθη!

Ερωτηματικά

Βλέπουμε όμως τα αιτήματα, οι στόχοι και η στρατηγική του αγώνα μέρους των «ενδιάμεσων» (αγροτών, επιστημόνων, επαγγελματιών, εμπόρων κ.λπ.) να προκαλούν ερωτηματικά, να συρρικνώνουν τη δυναμική και να επιδιώκουν το ουσιαστικό ξεπούλημα του μεγάλου αντιμνημονιακού κοινωνικού αγώνα που έκανε νέα επανεκκίνηση με το έμπα του 2016.

Επειδή οι «ενδιάμεσοι» δεν είναι ενιαίοι κοινωνικά και ηγεμονεύουν ως επί το πλείστον στον αγώνα τους άνθρωποι που προέρχονται από τα ανώτερα στρώματά τους και οι οποίοι συνήθως είναι πολιτική σάρκα απ’ τη σάρκα του «παλιού» μνημονιακού πολιτικού συστήματος θολώνουν τα πράγματα και δημιουργούν τους παραπάνω κινδύνους για τον συλλογικό αγώνα.

→ Έτσι βλέπουμε «ηγέτες του αγώνα» και συνοδοιπόρους τους (που ήταν αναφανδόν με το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα) να κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είπε ψέματα και εξαπάτησε τον Λαό (ΣΩΣΤΟ), με σκοπό ν’ αποδεχθεί ο Λαός τον μονόδρομο των μνημονίων, της φτώχειας και της υποταγής.

→ Κατηγορούν την κυβέρνηση, αλλά αφήνουν στην άκρη το 3ο μνημόνιο, που το ψήφισαν και τα κόμματα της δήθεν αντιπολίτευσης.

→ Μεγεθύνουν μέχρι που τα θεωρούν αποκλειστικό κακό τα ψέματα του Τσίπρα, για να μη βλέπουμε το μεγαλύτερο κακό που είναι τα μνημόνια, η εξαθλίωση του λαού και η κατοχή της πατρίδας μας.

→ Μας ζητάν να προτιμήσουμε αυτούς, δηλαδή τους αυθεντικούς, τους γνήσιους μνημονιακούς και τροϊκανόδουλους, γιατί αυτοί είναι αναφανδόν 100% με τα μνημόνια. Μας ζητάνε να επιβραβεύσουμε τη βάρβαρη μνημονιακή ειλικρίνειά τους, ξεχνώντας τα αίσχη που διέπραξαν εξαιτίας της στις πλάτες του λαού.

→ Προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει «τρίτος» δρόμος (εκτός από τον φασισμό της «Χρυσής Αυγής» που την έχουν ως φόβητρο). Μας λένε: ή με τον ΣΥΡΙΖΑ και την παραδομένη, μαϊμού «αριστερά» ή –καλύτερα- με μας, δηλαδή τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και… δε συμμαζεύεται. Δηλαδή μαντρωθείτε μέσα στα δύο μνημονιακά κομματικά μπλοκ-μαντριά και διεκδικήστε ό,τι μπορεί να σας δοθεί μέσα στο δεδομένο μνημονιακό πλαίσιο.

Ως συμπέρασμα

Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: οι «ενδιάμεσοι», οι εργαζόμενοι και όλος ο λαός οφείλει να προσανατολίσει τάχιστα τον αγώνα του διαρκείας στην κατάργηση ή την ανατροπή των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων, των εφαρμοστικών νόμων, των παλιών και νέων γερμανοτσολιάδων, της τερατόικας, της εξουσίας της οικονομικής ελίτ και την έξοδο απ’ το ευρώ. Αυτός είναι ο «τρίτος» δρόμος. Δρόμος εφικτός, με τον αγώνα του λαού, και ο μόνος σωτήριος!