Γεωμετρικά αυξάνονται οι Τούρκοι που έρχονται στην Θεσσαλονίκη για την “σημαντικότερη στιγμή της ζωής τους”. Μαντίλα, σαμπάνια και παράδες με φόντο τον Θερμαϊκό
Στους ρυθμούς του… Mamma mia έχουν αρχίσει και χορεύουν, εσχάτως, ζευγάρια Τούρκων πολιτών, σε μια τάση που θυμίζει το σενάριο της γνωστής χολιγουντιανής ομότιτλης ταινίας με πρωταγωνιστές τη Μέριλ Στρίπ και τον Πίρς Μπρόσναν, μόνο που για φόντο, αντί για τη Σκιάθο, τη Σκόπελο και το καταγάλανο Αιγαίο, επιλέγουν την Θεσσαλονίκη και τις παραλίες της Χαλκιδικής, που σαν αυτές… δεν έχει.
Γαμήλιες τελετές με ανταλλαγή όρκων αιώνιας αγάπης μέσα στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, που καταλήγουν σε γλέντια με… Διονυσιακό άρωμα, όπου χορός και τραγούδι «πνίγονται» σε ποτάμια με σαμπάνιες και κρασί, είναι η νέα ανατολίτικη ψηφίδα στο μωσαϊκό των ξένων ζευγαριών, που επιλέγουν την Ελλάδα για να ενωθούν με τα δεσμά του γάμου.
Νεαροί Τούρκοι από τη Σμύρνη, την Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, συνήθως υψηλού μορφωτικού και εισοδηματικού επιπέδου, συγκροτούν σχετικά μικρά γκρουπ συγγενών και στενών φίλων και καταφτάνουν στη Θεσσαλονίκη με κάθε πρόσφορο μεταφορικό μέσο, για να συνδέσουν τη ξεχωριστή αυτή στιγμή της ζωής τους, με έναν ξεχωριστό τρόπο, όπως (λένε ότι) τους εξασφαλίζει η τέλεση του μυστηρίου στο χώρο του Τούρκικου Προξενείου.
Καταλύουν σε καλά ξενοδοχεία, για τουλάχιστον δύο διανυκτερεύσεις παραπάνω από ό,τι οι κλασσικές επισκέψεις των κοινών τουριστών από τη γειτονική χώρα, οργανώνουν πάρτι στην πισίνα, και κλείνουν την επίσκεψή τους με περιηγήσεις σε σημεία οθωμανικού ενδιαφέροντος που διαθέτει πάμπολλα η «Νύμφη του Βορρά». Αν είναι καλοκαίρι δε, τότε το σκηνικό μεταφέρεται σε γνωστά θέρετρα της Χαλκιδικής, προκειμένου να συνδυαστεί και με ολιγοήμερες διακοπές χαλάρωσης στη λογική του honeymoon.
Μια τάση στα νηπιακά της βήματα ή το «next big wedding trend»;
Η τάση, βέβαια, για την ώρα διανύει τα νηπιακά της βήματα. Πέρυσι τελέστηκαν συνολικά 20 γάμοι Τούρκων πολιτών στο τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης –αριθμός αντικειμενικά μικρός- αλλά αν αναλογιστεί κανείς ότι μόλις πριν 4 χρόνια δεν τελούνταν κανένας, μπορεί να αντιληφθεί ότι εδώ υπάρχει μια πιθανή δυναμική. Για φέτος, άλλωστε, με στοιχεία των τουρκικών διπλωματικών αρχών στη Θεσσαλονίκη, είχαν συντελεστεί έως τα μέσα Μαΐου επτά γαμήλιες τελετές και είχαν κατατεθεί άλλα επτά ανάλογα αιτήματα. Που σημαίνει ότι το περσινό ρεκόρ είναι σφόδρα πιθανό ότι θα σπάσει εύκολα το 2015. Κάποιοι μάλιστα δεν διστάζουν να μιλήσουν για το «next big wedding trend» των Τούρκων, λόγω και απήχησης που έχει λάβει η ιδέα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της χώρας.
«Το φαινόμενο τέλεσης γάμων Τούρκων στη Θεσσαλονίκη ήταν μια νομοτελειακή συνέχεια του μεγάλου project, που ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια και αφορούσε στην προσπάθεια να φέρουμε τουρίστες-επισκέπτες από τη γειτονική χώρα στην πόλη μας. Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική», εξηγεί στο WE του news247.gr ο Στέφανος Χατζημανώλης. Ο ίδιος τονίζει ότι η Θεσσαλονίκη έχει πάρα πολλή μεγάλη ανταπόκριση, ως όνομα και ιστορία, στην Τουρκία, γιατί «εδώ γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ, αλλά κι επειδή η πόλη αυτή έχει έναν άλλο αέρα, απότοκο του πολυπολιτισμικού της παρελθόντος, τον οποίο οι μόνιμοι κάτοικοι ίσως να μην τον αντιλαμβανόμαστε αλλά οι ξένοι τον νιώθουν. Τον ανακαλύπτουν σε γωνιές της».
Συνιδιοκτήτης του “Silver Star Holiday’s”, ενός από τα μεγαλύτερα τουριστικά γραφεία της Θεσσαλονίκης για εισερχόμενο κι εξερχόμενο τουρισμό από την Τουρκία και αντιπρόεδρος της Ένωσης Τουριστικών Πρακτορείων Μακεδονίας – Θράκης, ο συνομιλητής μας διαθέτει την απαιτούμενη εμπειρία, αλλά και την κρίση, να σκιαγραφήσει το προφίλ των ανθρώπων από τη γειτονική χώρα, που επιλέγουν να τελέσουν το γάμο τους στη Θεσσαλονίκη.
«Έχω γνωρίσει τους περισσότερους. Είναι, συνήθως, άτομα πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, με πνευματικές αναζητήσεις και σε καμία περίπτωση φανατικοί, γιατί το άκουσα και αυτό, που έχουν τάσεις αλυτρωτισμού, λόγω του οθωμανικού παρελθόντος της Θεσσαλονίκης» τονίζει. Διευκρινίζει δε, ότι «θα μπορούσε να είναι ένα είδος μόδας το να παντρεύονται τα άτομα αυτά εδώ, αλλά δεν νομίζω ότι το κάνουν για να είναι μοδάτοι. Απλώς αισθάνονται πολύ όμορφα για την περιοχή και θέλουν να τη συνδέσουν με την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής τους. Και αυτό που είναι για εμάς συγκλονιστικό, είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι θα το λένε διαρκώς αυτό που ζούνε, σε όλους όσους συναναστρέφονται. Θα είναι μια ζωντανή διαφήμιση. Είναι αυτοί, που θα μας βάλουν, ως πόλη, στους λεγόμενους “πολιτισμένους προορισμούς”. Και εμείς πιστεύουμε ότι η Θεσσαλονίκη έχει μέλλον να γίνει ένας τέτοιος προορισμός, γιατί η μόδα του μαζικού τουρισμού έρχεται και παρέρχεται».
«Χωρίς ιδιαίτερη γραφειοκρατία»
Κατά μια ευνοϊκή συγκυρία, τα δεδομένα βοηθούν ώστε η Θεσσαλονίκη να… παντρευτεί με τους γάμους των Τούρκων, αφού πέραν της γειτνίασης και του οθωμανικού παρελθόντος της άλλοτε «συμβασιλεύουσας», στην Τουρκία δεν προβλέπεται θρησκευτική τέλεση του μυστηρίου, παρά μόνο πολιτική. Οπότε, πολύ απλά, χωρίς κάποια ιδιαίτερη γραφειοκρατία γίνεται η προσέγγιση στο Τουρκικό Προξενείο από τους ενδιαφερόμενους και συμφωνείται η ημερομηνία διεξαγωγής της γαμήλιας τελετής.
Μέχρι στιγμής έχουν έρθει να παντρευτούν ζευγάρια από την Άγκυρα, από τη Σμύρνη και από Κωνσταντινούπολη, τα οποία συνήθως συνοδεύονται από περίπου 30 έως 50 άτομα, του στενού φιλικού και οικογενειακού τους κύκλου, ενώ για τη μετάβασή του αξιοποιούν αυτοκίνητα, ενοικιαζόμενα βαν ή λεωφορεία, ακόμη και αεροπλάνα.
«Με το καλημέρα θα πληρώσουν από 120 ευρώ ο καθένας για τη βίζα. Δεν θα νοικιάσουν ταπεινά καταλύματα για να μείνουν, θα κλείσουν την πισίνα, θα κάνουν το πάρτι τους και γενικώς θα οργανώσουν κάτι σημαντικό. Οι γάμοι τους είναι ζωντανοί, πλούσιοι τολμώ να πω, καθώς δεν φείδονται χρημάτων στο τραπέζι», λέει ο κ. Χατζημανώλης και διευκρινίζει ότι το χειμώνα οι επισκέψεις γίνονται αυστηρά στη Θεσσαλονίκη, αλλά αν τελεστεί ο γάμος το καλοκαίρι, φεύγουν στη Χαλκιδική και κυρίως σε θέρετρα όπως αυτά του Μαρμαρά, της Αφύτου, της Νικήτης και της Καλλιθέας.
Όσον αφορά στα χαρακτηριστικά αυτών των γάμων; Η εικόνα θυμίζει Ελλάδα και Ευρώπη. Ο γαμπρός εμφανίζεται με το σμόκιν και η νύφη με νυφικό, ενώ υπάρχει και ένα πολύ καλά στολισμένο αυτοκίνητο που τους μεταφέρει. Στο γλέντι δε, που κρατάει έως τις πρώτες πρωινές ώρες, ρέει άφθονο κρασί και πολλή σαμπάνια. Τον πρώτο χορό τον χορεύει το ζευγάρι, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα και ακολουθεί μετά μια ποικιλία από μουσικές, με τα περισσότερα ακούσματα να έλκουν τις ρίζες τους στα Βαλκάνια. «Ένα άλλο κοινό που έχουμε στη γειτονιά μας, είναι ότι όλοι διασκεδάζουμε με τα ίδια τραγούδια. Ναι μεν η εισαγωγή θα είναι του γαμπρού και της νύφης, ίσως με ένα ξένο τραγούδι ή κάποια άρια, αλλά όταν έρθει η ώρα του κεφιού, όλοι χορεύουν με τα κλασσικά. Και για αυτό το λόγο ο Μπρέγκοβιτς, ως μουσική φόρμα, είναι λατρευτός στην Τουρκία, όπως και στην Ελλάδα», περιγράφει ο κ. Χατζημανώλης και προσθέτει: «Χορεύουν, πίνουν, σχεδόν μεθούν σε μια τελετή που μοιάζει να είναι Διονυσιακή, και το κάνουν μέχρι τα ξημερώματα».
Χρειάζεται διαρκής προσπάθεια και όχι εφησυχασμός
Ο γαμήλιος τουρισμός από την Τουρκία είναι ένα νέο στοιχείο που έρχεται να προστεθεί στην παλέτα των εναλλακτικών μορφών τουρισμού τις οποίες μπορεί να εκμεταλλευτεί η Θεσσαλονίκη, υπό όρους, ώστε να αυξήσει το τουριστικό της ρεύμα και συνακόλουθα και τα έσοδα της τοπικής οικονομίας. Όπως κάθε τι καινούριο, όμως, απαιτεί και την ανάλογη φροντίδα για να μεγιστοποιήσει την αποτελεσματικότητά του. «Βλέπω έναν εφησυχασμό, ό,τι μπήκε το νερό στο αυλάκι. Είναι λάθος. Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε και να λέμε ότι φτάσαμε κάπου. Πρέπει να έχουμε τον ίδιο ενθουσιασμό όταν χτίζουμε κάτι, όπως στην αρχή. Χρειάζονται νέες φόρμες επικοινωνίας, με ουσιαστικό βάθος και όχι με επιδερμικά χαρακτηριστικά, και κατόπιν αυτή τη στρατηγική να την επικοινωνήσουμε σωστά στην Τουρκία, η οποία, σας θυμίζω έχει 11 εκατομμύρια εξερχόμενο τουρισμό κάθε χρόνο» εξηγεί ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Τουριστικών Πρακτόρων Μακεδονίας Θράκης και εκφράζει την απορία του γιατί δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα κάποια επίσημη συμμετοχή από τη Θεσσαλονίκη σε εκθέσεις γάμου της γειτονικής χώρας.