Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα. Είναι γιος του συγγραφέα και ακαδημαϊκού Γιώργη Γιατρομανωλάκη και της ακαδημαϊκού Ρένας Λεκανίδου, κάτοχος πτυχίου Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και μεταπτυχιακού τίτλου στη Δημόσια Πολιτική (MPP) από το John F. Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Harvard στις ΗΠΑ.
Έχει υπάρξει διευθυντής Επικοινωνίας του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, έχει εργαστεί σε Microsoft, V+O Communication, S&B Βιομηχανικά Ορυκτά, Alpha TV, καθώς και στο ΕΛΙΑΜΕΠ και το Πανεπιστήμιο Harvard.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και μέλος του Πολιτικού Σχεδιασμού στο Ποτάμι και επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας στις ευρωεκλογές του 2014. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 ήταν δεύτερος σε σταυρούς στην Α’ Αθηνών. Αποχώρησε από το Ποτάμι το 2016, όταν εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Μόνιμος κάτοικος Εξαρχείων και φιλόζωος (έχει ένα σκύλο ονόματι Βρασίδα και ένα γάτο ονόματι Πάτρικ), ο κ. Γιατρομανωλάκης δεν κρύβει τις ερωτικές του προτιμήσεις και τη σχέση του, καθώς άλλωστε είναι ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Ενδιαφέρον έχει το πως θα κινηθεί λοιπόν σε μία κυβέρνηση η οποια έχει καταψηφίσει την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, ενώ αναπληρωτής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κομματος της ΝΔ ορίζεται ο Θάνος Πλευρης, δικηγόρος υπεράσπισης των αστυνομικών που εμπλέκονται στο δολοφονικο ξυλοδαρμό του Ζακ Κωστόπουλου.
Σε παλαιότερη ανάρτηση του στο facebook ο κ. Γιατρομανωλάκης είχε αναφέρει:
«Πριν από αρκετά χρόνια, στην πρώτη μου δουλειά στην Ελλάδα μετά την Αμερική, είχα κατά λάθος μάθει ότι υπήρχε μια εσωτερική συζήτηση για το κατά πόσον μπορούσα να αναλάβω τη διαχείριση μίας κρίσης, όχι λόγω απειρίας ή ικανοτήτων αλλά επειδή ήμουν εμφανώς (συγκρατήστε αυτή τη λέξη) gay. Δεν μου έδωσαν το project τότε.
Κάποια χρόνια μετά, μοιράστηκα με ανθρώπους που είναι στην πολιτική την επιθυμία μου να ασχοληθώ κι εγώ ενεργά και ζήτησα τη γνώμη και τη συμβουλή τους. Μου απάντησαν ότι θα ήμουν πολύ καλός αλλά προφανώς θα έπρεπε να περιοριστώ σε συμβουλευτικούς ρόλους στο παρασκήνιο. «Σε φαντάζεσαι να μπαίνεις μέσα στα καφενεία να μιλάς με τον κόσμο;» είχαν αναρωτηθεί φωναχτά και συνέχισαν λέγοντας «Εδώ είναι Ελλάδα».
Προφανώς το είχα εσωτερικεύσει αυτό. Κάθε φορά που γνώριζα έναν άνθρωπο σε ένα επαγγελματικό ραντεβού αναρωτιόμουν αν έχει καταλάβει ότι είμαι gay και αν αυτό θα επηρεάσει την έκβαση των πραγμάτων. Θα πάρω τη δουλειά; Θα με εμπιστευτεί; Θα με πάρει στα σοβαρά;
Παρόλα αυτά επέμεινα. Και ο καιρός πέρασε. Και κάποια πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Και σιγά σιγά βρέθηκαν άνθρωποι στον δρόμο μου που άρχισαν να συζητούν μαζί μου σε άλλη βάση.
Εδώ είναι Ελλάδα λοιπόν. Και είμαστε στο 2020. Και η χώρα έχει γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας που βάζει στη σελίδα της το rainbow flag και μιλά την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας και Τρανσφοβίας. Και η χώρα έχει το πρώτο ανοιχτά gay Γενικό Γραμματέα, και άλλους ορατούς (συγκρατήστε και αυτή τη λέξη) ανοιχτά gay ανθρώπους στην ευρύτερη κυβέρνηση.
Η ορατότητα είναι σημαντική. Το έχω πει και θα το ξαναπώ. Και για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και για άλλες ομάδες ή μονάδες. Και δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορούν να κάνουν ή που επειδή είναι ΛΟΑΤΚΙ, ή επειδή είναι «εμφανώς» ΛΟΑΤΚΙ θα το κάνουν χειρότερα από κάποιο άλλο άτομο.
Κανένα άτομο δεν θα πρέπει να νιώθει ότι είναι αναγκασμένο να κρυφτεί για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και να αγχώνεται αν περνάει για gay ή straight. Και κανένα άτομο, ειδικά δε παιδί, δεν πρέπει να γίνεται bullied για αυτό που είναι. Και πιστέψτε με, το bullying έχει πολλές μορφές.
Έχουμε δρόμο μπροστά μας. Αλλά η αρχή έχει γίνει».
news247