Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ – Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ Η 2η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ

Όλα δείχνουν ότι παρά τα νέα εμπόδια που έβαλαν οι εμμονές του ΔΝΤ σε πρόσθετες απαιτήσεις, η Συμφωνία στο επίπεδο των τεχνικών κλιμακίων έκλεισε και η συνεδρίαση του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ της 22 – 5 – 17 θα είναι η καταλυτική για τη θετική 2η Αξιολόγηση της 3ης Σύμβασης Δημοσιονομικών Στόχων – Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων.
Όσο πλησιάζει η αποφασιστική συνεδρίαση που θα σηματοδοτήσει την άρση της αβεβαιότητας, την άμεση εκταμίευση 7 δις ευρώ, το πέρασμα από το βασίλειο των στρεβλώσεων στην ενάρετη φάση για την ελληνική οικονομία, τόσο ανεβαίνουν οι τόνοι, μερικές φορές σε βαθμό παραληρήματος, των Κομμάτων της Αντιπολίτευσης, ειδικά εκείνων που κραύγαζαν εδώ και μήνες για το κλείσιμο τωνδιακανονισμών που θα έκαναν εφικτή τη θετική Αξιολόγηση. Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ έχει υπερβεί κάθε μέτρο λογικής.Στις βαρύγδουπες δηλώσεις ακραίας πόλωσης που χρησιμοποιεί, ο Πρωθυπουργός άλλοτε θεωρείται εξτρεμιστής με αριστερές ιδεοληψίες που επιδιώκει την απομάκρυνση της Ελλάδας από την Ενωμένη Ευρώπη και άλλοτε ο πιο συγκαταβατικός μνημονιακός που υπογράφει το 4ο μνημόνιο χωρίς νέα χρηματοδότηση. Ο ανταγωνισμός όμως ΝΔ – ΠΑΣΟΚσε οξύτητες κατά της Κυβέρνησης, γίνεται διαρκώς και πιο παράλογος.
Η Συμφωνία της 7ης – 4 -17 στη Μάλτα « έγινε με όρους παράδοσης ηττημένου» διαλαλεί σε κάθε ομιλία της η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜ.ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ και αποκλείει και αυτή, όπως και η ΝΔ, κάθε ενδεχόμενο να ψηφίσουν στη Βουλή και τα μέτρα που έχουν προσδιοριστεί κάτω από εκβιασμούς και τα αντισταθμιστικά τους.. Δεν θα τα ψηφίσουν παρά το γεγονός ότι αποσαφηνίστηκε ότι στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα θα υπάρχουν ρυθμίσεις και για τη βιώσιμη εξυπηρέτηση του Χρέους. Η κ.Γεννηματάδεν εξηγεί βέβαια γιατί η « ισχυρή Ελλάδα» των αδιαμφισβήτητων μεγάλων συγκριτικών πλεονεκτημάτων, ΗΤΤΗΘΗΚΕ στα ζητήματα της υπερχρέωσής της, της ουσιαστικής χρεωκοπίας της και της καταφυγής της στους Δανειστές με όρους υποτέλειας – εξάρτησης – κηδεμονίας. Δεν εξηγεί τι έφταιξε για τα τεράστια ελλείμματα της ελληνικής οικονομίας, για τη διασπάθιση – κατασπατάληση των πόρων, για το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξής της, για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, για το φαύλο – διαπλεκόμενο σύστημα εξουσίας, για το μεγάλο φαγοπότι με το δημόσιο χρήμαπου στέλνει στη φυλακή και στο σκαμνί κορυφαία πρώην στελέχη του Κόμματός της, καθώς και για τις μνημονιακές Συμφωνίες καταστροφικής εσωτερικής υποτίμησης – φτωχοποίησης του ελληνικού λαού.
Η Συμφωνία της Μάλταςδεν ήταν προφανώς « το Βατερλώ της Κυβέρνησης», όπως δημαγώγησεκαι ο κ.Μητσοτάκης στη Βουλή και όπως θα επιθυμούσε το σύνολο των Κομμάτωνπου θέλουν πρόωρες Εκλογές. Ήταν όμως ένας ακόμη οδυνηρός Συμβιβασμός με το ΔΝΤ και το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο – Ιερατείο που εξουσιάζει στην Ενωμένη Ευρώπη. Μια ακόμη Συμφωνίααναγκαστικού χαρακτήρα, κατόπιν νέων ακραίων εκβιασμών των Δανειστών προς την Ελληνική Κυβέρνηση, που παρά τις μεταξύ τους διαφωνίες – οι οποίες έγιναν απροκάλυπτες στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ – επιδιώκουν τελικές λύσεις σύμφωνες με τις δικές τους επιδιώξεις.
Η ιδεολογικοπολιτική αιτιολόγησητης διαφαινόμενης τελικής Συμφωνίας στην επικείμενη Σύνοδο του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ, είναι ότι « κάθε τι άλλο θα ήταν χειρότερο για τον λαό και τη χώρα». Οι απόπειρες ωραιοποίησης της Συμφωνίας δεν είναι σωστές. Το « κάθε τι άλλο θα ήταν χειρότερο» αφορά ασφαλώς την έξοδο της Ελλάδας από την Ενωμένη Ευρώπη, σε πολύ δυσμενείς πολιτικές και γεωπολιτικές συνθήκες ( έξοδος Μεγ.Βρετανίας από την ΕΕ με ισχυρές ενστάσεις, εκλογή Τράμπ, Λευκή Βίβλος για Ευρώπη «πολλών ταχυτήτων», Τουρκική επιθετικότητα, ανοικτό προσφυγικό, πόλεμος στη Συρία, αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή… ). Αφορά ένα σενάριοGREXIT που βρίσκει τους πιο αντιφατικούς υποστηρικτές : από την Ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, τη Χρυσή Αυγή, τη Λεπέν, την Εναλλακτική για τη Γερμανία, τον Τέντ Μάλοχ, παλιότερα τον Σόϊμπλε.… μέχρι την ΛΑΕ, την ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ…και άλλα πολιτικά μορφώματα στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, που έχουν βέβαια τη δική τους λογική για μια άλλη στρατηγική..
Στη βάση αυτή, οι κατηγορίες περί « άτακτης συνθηκολόγησης» του ΣΥΡΙΖΑ, περί « εγκαινίων 4ου μνημονίου που φέρει ανεξίτηλη την υπογραφή των Τσίπρα – Καμμένου» ( ΝΔ ), περί « συμφωνίας καταδίκης της χώρας» ( ΠΑΣΟΚ ).περί « δύσπεπτης και άνοστης συμφωνίας» ( ΠΟΤΑΜΙ ), περί « αντιστασιακής κωλοτούμπας» ( Γ.Βούλγαρης ) ή περί « υποταγής άνευ όρων στα κελεύσματα των δανειστών» ( Κ. Σκανδαλίδης ) από κείνους που συγκρότησαν το νεοφιλελεύθερο μέτωπο « των προθύμων» του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ στο Δημοψήφισμα, ακούγονται σαν λαϊκισμός αισχίστου είδους, καθώς κανένα από τα Κόμματα των « ευρωλάγνων»της Γηραιάς συντηρητικής Ευρώπης των πολλαπλών ταχυτήτων ( Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ -ΔΗΜ.ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ ) δεν προτείνει μια άλλη στρατηγική – ΡΗΞΗΣ με τις παράλογες -νεοφιλελεύθερες απαιτήσεις των Δανειστών.
Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι στα ενθαρρυντικά της Συμφωνίας είναι :
– Η δυνατότητα της Κυβέρνησης να συνεχίσει το Πρόγραμμα για το οποίο πήρε νέα λαϊκή εντολή στις Εκλογές της 20-9-2015 και να αξιολογηθεί για την υλοποίησή του στο τέλος της 4ετίας.
– Η αξιοποίηση διαφοροποιήσεων στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία από την πολιτική του Συμφώνου στυγνής δημοσιονομικής πειθαρχίας
– Η αξιοποίηση εκδηλώσεων Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης από αρκετές Ευρωπαϊκές Χώρες ( Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Μάλτα, Κύπρο, στις 3 Συνόδους των Χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου ), εκδηλώσεων που εκφράζονται ακόμη και στη Γερμανία ( π.χ. Γκάμπριελ, Σταϊνμάγερ, ΝΤΙ ΛΙΝΚΕ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ – ΠΡΑΣΙΝΟΙ… ),εκδηλώσεων αριστερής ριζοσπαστικής αλληλεγγύης από πολλά Κόμματα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
– Η δυνατότητα λήψης αντισταθμιστικών μέτρων όπως η κατάργηση της συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη για εργαζόμενους και συνταξιούχους που παίρνουν κάτω από 700 ευρώ και η μείωση της συμμετοχής για όσους παίρνουν κάτω από 1200 ευρώ, τα προγράμματα ενεργητικής απασχόλησης – ανάσχεσης της φυγής των νέων επιστημόνων, η επιδότηση ενοικίου, τα σχολικά γεύματα, η αύξηση των δικαιούχων για βρεφονηπιακούς σταθμούς, οι διευκολύνσεις στην αγροτική ανάπτυξη, οι επενδύσεις δημόσιων υποδομών υψηλής ποιότητας, η μείωση του ΕΝΦΙΑ, η μείωση φορολογικών συντελεστών για φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, καθώς και της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης.
– Η αποδοχή από όλο και περισσότερους αναλυτές και πολιτικούς, του δικαιώματος της Ελλάδας να έχει μια 2η ευκαιρία για τη μετάβασή της στην ενάρετη εποχή για την οικονομία της, παρόμοια με εκείνη που είχε η Γερμανία μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ( HEINDESBLAT, μελέτη του ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΠΕΤΕΡΣΟΝ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους… ). Διαπιστώνουμε ότι μετά την επίσημη ανακοίνωση της υπεραπόδοσης στο πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, το οποίο ακύρωσε τους «ευσεβείς πόθους» κάποιων για ενεργοποίηση του Κόφτη, υπάρχει μια νέα δέσμευση πολλών ηγετικών στελεχών της Ενωμένης Ευρώπης ( Γιούνκερ,Ντάϊσελμπλουμ, Μοσκοβισί, Σαπέν, Πιτέλα, Ντράγκι… ) για συγκεκριμένα μέτρα ελάφρυνσης – Βιώσιμης Εξυπηρέτησης του Χρέους στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Ακόμη και η κ.Μέρκελ μετά τη συνάντησή της με την κ.Λαγκάρντ αναφέρθηκε στην έκφραση « ισχυρής ευρωπαϊκής βούλησης για διευκόλυνση της Ελλάδας» στο κείμενο της τελικής Συμφωνίας για τη 2η Αξιολόγηση, ενώ η κ.Λαγκάρντ έστειλε σαφές μήνυμα στους Ευρωπαίους εκπρόσωπους των Δανειστών ότι για να πάρει μέρος το ΔΝΤ στο ελληνικό Πρόγραμμα, πρέπει τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που θα ανακοινωθούν το 2018 να αποφασιστούν από τώρα με τις τεχνικές λεπτομέρειές τους. Τα ίδια περίπου δηλώνει τώρα και ο κ.Γιούνκερ. Επισημαίνει ότι η Συμφωνία της 2ης Αξιολόγησης πρέπει να περιγράφει και την διευκόλυνση της Ελλάδας στη βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους. « Οι δανειστές πρέπει να αλλάξουν ρότα στο θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους» έγραψε πρόσφατα το ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΓΚ και « να αποδεχθούν ότι η άμεση μείωση του χρέους θα ήταν η πιο άμεση και ξεκάθαρη επιλογή. Εναλλακτική λύση είναι ένα πακέτο άλλων παραχωρήσεων όπως η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων και της ετήσιας εξυπηρέτησης του χρέους, η επέκταση των λήξεων των δανείων, η περίοδος χάριτος στην αποπληρωμή…».
Με τα δεδομένα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ – η Κοινοβουλευτική του Ομάδα – η Κυβέρνηση – θα κριθούν για την ικανότητά τους να υλοποιήσουν τη δύσκολη αποστολή που ανέλαβαν με τη λαϊκή εντολή της 20 – 9 – 15 :
– Το εναλλακτικό – αδιάφθορο – ελκυστικό αριστερό πρότυπο διακυβέρνησης
– Τη μείωση των ανισοτήτων
– την αύξηση των δημόσιων εσόδων από τους αποδεδειγμένα πλούσιους φοροφυγάδες, από τους λαθρέμπορους, από τους στρατηγικούς κακοπληρωτές…
– Το Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο για τη βιώσιμη – δίκαιη – ευφυή ανάπτυξη και τα 13 περιφερειακά αναπτυξιακά σχέδια
– τη προσέγγιση, σε πιο δύσκολα δεδομένα, των ρυθμών μεγέθυνσης που προϋπολογίστηκαν για το 2017 ( 2,7 % ), την ταχύρρυθμη αναπτυξιακή εκτίναξη, την επίτευξη των πρωτογενών πλεονασμάτων για το 2017 ( 1,75% ) και το 2018 ( 3,5% )
– Τη παραγωγική ανασυγκρότηση
– το «πράσινο» ενεργειακό μοντέλο με πρώτες ύλες φθηνότερες και φιλικότερες προς το περιβάλλον
– Τη θεαματική αύξηση των θέσεων απασχόλησης, τη δραστική μείωση της ανεργίας, τη δυνατότητα προσέλκυσης – επιστροφής των παιδιών με τα προσόντα που μεταναστεύουν, τις ΚΟΙΝΣΕΠ, τα Κέντρα Κοινότητας, την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, τα Δίκτυα της νέας γενιάς, τις ευρυζωνικές συνδέσεις για φοιτητές, τα έργα τεχνολογίας – πληροφορικής – ρομποτικής – νανοτεχνολογίας – ψηφιακής πολιτικής…
– Την ενίσχυση των επιχειρήσεων που δημιουργούν νέες θέσεις σταθερής εργασίας, καινοτομούν, επενδύουν στη ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, κάνουν συμπράξεις – συνεργατικά σχήματα, μειώνουν τις εισαγωγές, έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό…
– Την απλοποίηση σύστασης επιχειρήσεων
– Τη μείωση των τιμών καταναλωτή με πακέτο δράσεων εποπτείας
– τη πλήρη αξιοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, του ΕΤΕΑΝ, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων, του Ταμείου ΣΥΝ-ΕΠΙΧΕΙΡΩ, του Ταμείου Συμμετοχών και Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, των Διαρθρωτικών Ευρωπαϊκών Ταμείων, των δράσεων του νέου Αναπτυξιακού Νόμου, την σωστή απορρόφηση του νέου ΕΣΠΑ…
– Τις Ομάδες Παραγωγών, τους νέους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς, τη παραγωγή ποιοτικών και υγιεινών τροφίμων, την υλοποίηση του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020.
– Την ελαχιστοποίηση των εισαγωγών και τη κάλυψη των εγχώριων αναγκών σε κρέας – κτηνοτροφικά προϊόντα, φάρμακα, καύσιμα…
– Την ελευθερία των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, την επεκτασιμότητα των Κλαδικών Συμβάσεων από το 2018
– Το Περιουσιολόγιο, το Κτηματολόγιο, τους Δασικούς Χάρτες, τα μεγάλα δίκτυα μετακινήσεων – μεταφορών οδικά και σιδηροδρομικά
– Τις ώριμες προωθητικές Μεταρρυθμίσεις στην Υγεία ( ΤΟΜΥ, ΠΦΥ – Αυτοτελή ΤΕΠ, Επείγουσα Περίθαλψη…), στην φαρμακευτική πολιτική, στην Παιδεία ( αναμόρφωση Λυκείου -Εισαγωγικών εξετάσεων,ελεύθερη πρόσβαση στα μεταπτυχιακά, ενισχυτική διδασκαλία… ), τη Πρόνοια ( Εθνικό Σύστημα, ΚΕΑ… ), τη Δημόσια Διοίκηση ( Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών, αξιοκρατία ), την Αυτοδιοίκηση…
– Τη ρήξη με το πελατειακό συντηρητικό κράτος, τη γραφειοκρατία
– Την εξουδετέρωση της φοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου, της ρεμούλας, της διαφθοράς, της σπατάλης, της διαπλοκής…
– Τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό ρύθμισης των χρεών και των «κόκκινων» δανείων, το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, τον Ανοικτό Καταπιστευτικό Μηχανισμό για παροχή προκαταβολών χωρίς εγγυήσεις, την ελάφρυνση της φορολογικής – ασφαλιστικής επιβάρυνσης, την αποτελεσματική προστασία της 1ης κατοικίας των μη στρατηγικών κακοπληρωτών από τα πιράνχας της αγοράς…
– Τη προώθηση της νεοφυούς επιχειρηματικότητας, της αναβάθμισης των μικρών επιχειρήσεων, του εκσυγχρονισμού των ΜΜΕ τουριστικών επιχειρήσεων, της κοινωνικής οικονομίας, των αυτοδιαχειριστικών πρωτοβουλιών τύπου ΕΝ.ΚΛΩ.…
Εάν αυτό γίνεται ορατό στα δείγματα γραφής της κυβερνητικής πρακτικής, εάν πραγματοποιηθούν μέχρι το 2019 όλα αυτά που αποτελούν το Παράλληλο αριστερό Πρόγραμμα με καλό συντονισμό και επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου, εάν η ελληνική οικονομία θα έχει ενταχθεί στη ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, εάν θα μπορούμε να αποδείξουμε ότι η Ελλάδα του 2019 θα είναι πολύ καλύτερη από εκείνη του 2014 και εάν επιτευχθεί η οριστική Έξοδος της χώρας από την Επιτροπεία των Δανειστών, το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα θα είναι εντελώς διαφορετικό. Θα επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει τον κεντρικό πυρήνα μιας νέας Κυβέρνησης ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ της χώρας, με συμμάχους όσους θέλουν την οριστική πολιτική και προγραμματική ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗΣ και των χαμένων ευκαιριών. Στον στόχο αυτό θα διευκολύνουν και τα συμπεράσματα των Εξεταστικών Επιτροπών για τη διερεύνηση της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος στην υγεία και στα εξοπλιστικά προγράμματα. Κυρίως θα διευκολύνει η ανάληψη της ιδεολογικής ηγεμονίας στη διαρκή σύγκρουση ΔΕΞΙΑΣ – ΑΡΙΣΤΕΡΑ, με σύγχρονους ιδεολογικοπολιτικούς και προγραμματικούς όρους..

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΑΚΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΕΚΕ ΥΓΕΙΑΣ