Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

Σύμφωνα με μετριοπαθείς εκτιμήσεις, περίπου 80 δισ. ευρώ – κατ’ άλλους 110 – απώλεσαν τα ασφαλιστικά ταμεία τις τελευταίες δεκαετίες. Ουσιαστικά, από τις αποφάσεις των ελληνικών κυβερνήσεων, η περιουσία των ταμείων έχει λεηλατηθεί. Όπως, για παράδειγμα, με το νόμο Μαρκεζίνη (ΑΝ 101/1950, 31/12/1950) – που οδήγησε σε υποχρεωτική δέσμευση των αποθεματικών από την Τράπεζα της Ελλάδος με μηδενικές αποδόσεις, το «τζογάρισμα» στο χρηματιστήριο, το κούρεμα που υπέστησαν στα πλαίσια του PSI κλπ.

Πως είναι δυνατόν να επιχειρείται η λεγόμενη ασφαλιστική «μεταρρύθμιση» με υποκριτική άγνοια των παραπάνω αδιαμφισβήτητων γεγονότων, και με αστεία επιχειρήματα περί «ελλειμμάτων», «δημογραφικής γήρανσης», «ευθυνών προηγούμενων κυβερνήσεων» κλπ.;

Ποιοι προσποιούνται ότι δεν βλέπουν ακόμη και το προφανές, ότι ο κάθε εργαζόμενος έχει ήδη προπληρώσει και με το παραπάνω την σύνταξή του μέσω των κρατήσεων από το μισθό του;

Ποιοι αμφιβάλλουν ότι αν το ποσό των κρατήσεων αυτών, που ανέρχεται σε δεκάδες δισ. ευρώ, απλά τοκιζόταν με τα τρέχοντα κάθε φορά επιτόκια (πόσο μάλλον αν αξιοποιούνταν παραγωγικά) θα έπρεπε οι συντάξεις να διπλασιαστούν και να τριπλασιαστούν;

Ποιοι «σοφοί» θεωρούν ότι την επί δεκαετίες καταλήστευση και αξιοποίηση των αποθεματικών των Ταμείων για αλλότριους σκοπούς πρέπει να την πληρώσουν οι συνταξιούχοι, οι μισθοσυντήρητοι, η συντριπτική πλειοψηφία του ταξικά διαρθρωμένου ελληνικού πληθυσμού;

Η δημόσια περιουσία να παραχωρηθεί και να αξιοποιηθεί παραγωγικά από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας στα ασφαλιστικά ταμεία και η παραγωγική αξιοποίησή της, είναι, ταυτόχρονα, και πράξη δικαιοσύνης και μοχλός οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Θα συμβάλει στην αύξηση του ΑΕΠ, θα τροφοδοτήσει με έσοδα τον κρατικό προϋπολογισμό, θα συμβάλει στην αύξηση των θέσεων εργασίας και θα δημιουργήσει συνθήκες για μεγαλύτερες συντάξεις, ποιοτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αξιοπρεπή επιδόματα ανεργίας σε όλους τους ανέργους κτλ. κτλ.

Η παραπάνω πρόταση μαζί με την παύση πληρωμών στους τοκογλύφους δανειστές, τη «σεισάχθεια» και την έξοδο από την Ευρωζώνη είναι τα πολιτικά αιτήματα – που μπορούν σήμερα να ενεργοποιήσουν τον ελληνικό λαό και να τον μετατρέψουν από παθητικό σε ενεργητικό πολιτικό υποκείμενο, δηλαδή σε πολιτικό κίνημα που οφείλει να τα απαιτήσει και να τα επιβάλλει.

Υ.Γ. Οι πιο πλούσιοι Έλληνες αυξήθηκαν από 505 άτομα το 2013 σε 565 το 2014, η δε περιουσία τους, το ίδιο διάστημα, αυξήθηκε από 60 σε 70 δισ. δολάρια (ΒΗΜΑ 22.2.15). Εκτιμάται ότι οι 35000 περίπου, πιο πλούσιοι Έλληνες, έχουν συνολική περιουσία πάνω από 600 δισ. δολάρια.

Πως βρίσκονται δισεκατομμύρια ευρώ (που πληρώνουν οι ασφαλισμένοι) για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και όχι για την ανακεφαλαιοποίηση των αποθεματικών των ταμείων και που, στο κάτω-κάτω είναι κλεμμένη περιουσία ενώ των τραπεζών όχι;

Δεν είναι τουλάχιστον φαιδρό το ελληνικό Δημόσιο να απαιτεί(και σωστά) από την Γερμανία την επιστροφή των κλαπέντων από την Κατοχή και μάλιστα έντοκα, και να μην απαιτούμε από τα «αδέλφια» μας, τους Έλληνες πολυεκατομμυριούχους και τους άρχοντες του τόπου, την με οποιοδήποτε τρόπο απόδοση στα ασφαλιστικά ταμεία των επί δεκαετίες ληστευθέντων;

Bαγγέλης Πέττας: Mέλος του ΑΚΕΠ και της Συντονιστικής Επιτροπής της Λαϊκής Ενότητας Ν. Τρικάλων