“Καταιγισμός” παραπεμπτικών για νοσηλεία ασθενών σε νευροχειρουργικά κέντρα της Ευρώπης παρατηρείται στην Ελλάδα -ακόμα και στις περιπτώσεις, που τα περιστατικά μπορούν να αντιμετωπιστούν και στη χώρα μας-, παραπέμποντας σε ένα σκοτεινό παρασκήνιο.
Σύμφωνα με το “Έθνος της Κυριακής”, διαβάζοντας το ιστορικό των ασθενών, ειδικοί επιστήμονες εκτιμούν πως ορισμένες επεμβάσεις που παραπέμπονται στο εξωτερικό είναι τόσο απλές, που «μπορούν να γίνουν και από ειδικευόμενους γιατρούς»!
Εντονα συζητείται στον χώρο ότι ιδιωτικά κέντρα του εξωτερικού πληρώνουν έλληνες γιατρούς για κάθε παραπομπή.
Το «Εθνος της Κυριακής» έχει στη διάθεσή του σωρεία παρόμοιων εγγράφων, τα οποία φέρουν τις υπογραφές διευθυντών κλινικών.
Σύμφωνα με τον νόμο, για να παραπεμφθεί έλληνας ασθενής στο εξωτερικό, απαιτείται γνωμάτευση καθηγητή ή διευθυντή κλινικής δημόσιου νοσοκομείου. Η υπόθεση έχει «ύποπτες» πτυχές.
Αποκαλυπτικά είναι γραπτά στοιχεία που έχουν παραδοθεί το 2015 στο υπουργείο Υγείας και στο Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο (ΑΥΣ) του ΕΟΠΥΥ και συγκεκριμένα στον Χρήστο Ιατρού, τον νεφρολόγο, ο οποίος δέχτηκε την περασμένη εβδομάδα πυροβολισμούς στα πόδια…
Τεράστιο το κόστος
Σε έγγραφο προς τον κ. Ιατρού αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ανέκαθεν υπήρχε μία ροή νευροχειρουργικών ασθενών προς νοσοκομεία του εξωτερικού, η δαπάνη της οποίας καλύπτεται από το Δημόσιο.
Ομως, κατά την τελευταία δεκαετία, αφότου δηλαδή άρχισε να λειτουργεί μία ιδιωτική κλινική στο Ανόβερο της Γερμανίας, παρατηρείται μία σχεδόν αποκλειστική στροφή των παραπομπών από διάφορα δημόσια ευρωπαϊκά νοσοκομεία στην εν λόγω κλινική».
Ως επικεφαλής του ΑΥΣ του ΕΟΠΥΥ, ο Χρήστος Ιατρού φέρεται να έχει μειώσει σημαντικά τις παραπομπές Ελλήνων στο εξωτερικό: από 60 ασθενείς που έφευγαν ετησίως προς τη συγκεκριμένη κλινική, εγκρίνονται επί των ημερών του επτά ή οκτώ παραπομπές.
Το όφελος για το ελληνικό Δημόσιο είναι μεγάλο, καθώς το κόστος μίας νευροχειρουργικής επέμβασης σε ελληνικό νοσοκομείο είναι σαφώς μικρότερο. Το Κλειστό Ενοποιημένο Νοσήλιο (ΚΕΝ) σε ένα δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα της χώρας μας, δεν ξεπερνά τα 8.000 ευρώ, όταν το αντίστοιχο κόστος στην Γερμανία ξεκινά από 75.000 ευρώ και φτάνει πολύ υψηλότερα σε ενδεχόμενο επιπλοκών, που είναι συνηθισμένο.
Τα ποσά δεν είναι ευκαταφρόνητα, δεδομένου ότι ο ΕΟΠΥΥ πληρώνει ετησίως περίπου 20 εκατ. ευρώ για νοσηλείες Ελλήνων στο εξωτερικό.
Γιατί, όμως, υπάρχει τόσο έντονο ενδιαφέρον για παραπομπή σε συγκεκριμένη κλινική; Σε έγγραφο προς τον κ. Ιατρού αναφέρονται επί λέξει τα εξής: «Αβίαστο συμπέρασμα το οποίο εξάγεται είναι ότι όσο μεγαλύτερο ποσό χρεωθεί στο ελληνικό Δημόσιο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η προμήθεια του παραπέμποντος ιατρού. Ως εκ τούτου, είναι προφανές ότι ένα ενδιαφέρον ποσοστό των νοσηλίων εξωτερικού του ΕΟΠΥΥ καταλήγει στους παραπέμποντες ιατρούς»!
Ένας μόνο γιατρός φέρεται να έχει υπογράψει εκατοντάδες παραπεμπτικά. Σε άλλες περιπτώσεις, χορηγούνται παραπεμπτικά με (ψευδή) ένδειξη «επείγον», ώστε να επιλεγεί το πρώτο διαθέσιμο (δημόσιο ή ιδιωτικό) κέντρο του εξωτερικο.
Πηγή: Έθνος