Υπουργική δέσμευση για το φράγμα της Μεσοχώρας

Κατά τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης προς τον αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Σωκράτη Φάμελλο, ο κ. Κώστας Μπαργιώτας τόνισε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει το έργο και να υπογραφεί η ΑΕΠΟ (Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων) στη Μεσοχώρα. «Η ΔΕΗ αυτή τη στιγμή χάνει γύρω στα 30 με 35 εκατομμύρια τον χρόνο από το γεγονός ότι δεν δουλεύει ο υδροηλεκτρικός σταθμός. Κατά τη γνώμη μου, έχει βαρύνουσα σημασία για τη λειτουργία του ελληνικού κράτους το γεγονός ότι αυτό το πράγμα εκθέτει τις ελληνικές κυβερνήσεις και την ελληνική διοίκηση, καθώς έχει επενδυθεί πάνω από μισό δισεκατομμύριο ευρώ μόνο για το φράγμα και τον υδροηλεκτρικό σταθμό της Μεσοχώρας, ο οποίος ακόμα και σήμερα δεν λειτουργεί παρότι είναι ολοκληρωμένος. Τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει, ακόμα και οι ενστάσεις και τα μικρά προβλήματα που υπάρχουν σε σχέση με τον οικισμό της Μεσοχώρας στην ολοκλήρωση του πολεοδομικού της σχεδιασμού, αν δεν εγκριθεί η ΑΕΠΟ» είπε χαρακτηριστικά.

Ο Υπουργός δεσμεύτηκε ότι θα «ξεκολλήσει» η Μεσοχώρα, λέγοντας «Και το ερώτημα, βέβαια, που προκύπτει είναι πότε εκδίδεται η ΑΕΠΟ; Μετά την ολοκλήρωση της πράξης χαρακτηρισμού θα γίνει αυτό. Έχουμε ήδη σχέδιο έγκρισης περιβαλλοντικών όρων από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου και είμαστε και πολιτικά τοποθετημένοι υπέρ της αδειοδότησης ενός έργου, το οποίο δεν συνδέεται με το έργο της εκτροπής του Αχελώου, αλλά συνδέεται με την υδροηλεκτρική παραγωγή και με τα συνεπακόλουθα στοιχεία προστασίας του περιβάλλοντος».

Κλείνοντας, ο βουλευτής ανέφερε ότι οι ευθύνες ανήκουν σε ολόκληρο το φάσμα των πολιτικών κομμάτων της εποχής κατασκευής του έργου «Υπάρχουν ευθύνες και της Αριστεράς. Μπορώ να σας φέρω και να καταθέσω εδώ μία σελίδα-άρθρο διακεκριμένου στελέχους του κόμματός σας και Βουλευτού εκείνης της εποχής η οποία ζητούσε, μεταξύ άλλων, και την τιμωρία των υπευθύνων, το γκρέμισμα του φράγματος και διάφορα άλλα απίθανα πράγματα. Πολλές και μεγάλες ευθύνες έχει η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος στον Αχελώο και στη Μεσοχώρα και, αν θέλετε, και οι φαραωνικές αντιλήψεις για την άρδευση και την εκτροπή. Εξίσου μεγάλες ευθύνες, όμως, έχουν και οι λεγόμενοι «οικοτρομοκράτες» με τις υπερβολές τους».

Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της συζήτησης:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Κύριε Φάμελλε, Μεσοχώρα. Το Γεφύρι της Άρτας έχει μεταφερθεί λίγο δεξιότερα στον χάρτη, εδώ και πολλά χρόνια. Θα μου επιτρέψετε δύο κουβέντες μόνο, για να πούμε για τι συζητάμε ακριβώς.

Όταν μιλάμε για τα έργα της Μεσοχώρας, για τον υδροηλεκτρικό σταθμό και το Φράγμα της Μεσοχώρας, δεν μιλάμε για την εκτροπή του Αχελώου, όπως ήταν η ταμπέλα όλων αυτών των έργων για πολλά χρόνια. Εδώ και πάρα-πάρα πολλά χρόνια έχει διαχωριστεί. Είναι ένα φράγμα και ένας υδροηλεκτρικός σταθμός έτοιμος από το 2001. Έχουν ολοκληρωθεί τα έργα. Έχουν ολοκληρωθεί ακόμη και οι διαδικασίες, οι επιφυλάξεις και οι ενστάσεις προς το Συμβούλιο της Επικρατείας που σχετίζονται με τις μελέτες περιβαλλοντικών μελετών.

Αυτήν τη στιγμή αυτό που εκκρεμεί είναι η Απόφαση Έγκρισης των Περιβαλλοντικών Όρων, η περίφημη ΑΕΠΟ, για να μπορέσει να συνεχίσει η ΔΕΗ τα ελάχιστα πράγματα που πρέπει να κάνει και τα οποία σχετίζονται κυρίως με τη φθορά των έργων και τη συντήρηση του υδροηλεκτρικού σταθμού, ο οποίος μένει κλειστός εδώ και δεκαπέντε χρόνια, έτσι ώστε να μπορέσει το έργο να συνεχίσει, να αρχίσει να δουλεύει.

Πρέπει να πω ότι η ΔΕΗ αυτήν τη στιγμή χάνει γύρω στα 30 με 35 εκατομμύρια τον χρόνο από το γεγονός ότι δεν δουλεύει ο υδροηλεκτρικός σταθμός. Αυτό τραβάει εδώ και πολλά χρόνια. Κατά τη γνώμη μου έχει βαρύνουσα σημασία για τη λειτουργία του ελληνικού κράτους το γεγονός ότι αυτό το πράγμα εκθέτει τις ελληνικές κυβερνήσεις και την ελληνική διοίκηση, καθώς έχει επενδυθεί πάνω από μισό δισεκατομμύριο ευρώ μόνο για το φράγμα για τον υδροηλεκτρικό σταθμός της Μεσοχώρας, ο οποίος ακόμα και σήμερα δεν λειτουργεί παρότι είναι ολοκληρωμένος. Επαναλαμβάνω ότι δεν έχει να κάνει με εκτροπή νερών προς τη λεκάνη του Πηνειού, προς τη Θεσσαλία δηλαδή. Είναι καθαρά υδροηλεκτρικός σταθμός και έργο το οποίο εντάσσεται στην λεκάνη απορροής του Αχελώου, χωρίς να διαταράσσει την πορεία.

Έτσι, λοιπόν, όπως είπα και στην αρχή, το Γεφύρι της Άρτας, που είναι γνωστό όλα αυτά τα χρόνια, είναι πλέον στα χέρια σας. Δεν χρειάζεται να θυσιάσετε τη γυναίκα του πρωτομάστορα, όπως λέει το τραγούδι, χρειάζεται να βάλετε μια υπογραφούλα.

Έτσι, λοιπόν, η βασική ερώτηση είναι η εξής: Θα υπογράψετε την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, έτσι ώστε η ΔΕΗ να προχωρήσει στην ολοκλήρωση και τη λειτουργία του σταθμού της Μεσοχώρας;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Τον λόγο έχει ο Υπουργός, ο κ. Φάμελλος.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΦΑΜΕΛΛΟΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας): Καλημέρα κύριε Πρόεδρε, κύριε Μπαργιώτα, κύριοι συνάδελφοι.

Είναι γεγονός ότι ο κ. Μπαργιώτας αναφέρθηκε εισαγωγικά σε ένα συμβολικό θέμα για την περιοχή της Θεσσαλίας. Στην ερώτησή του αρχίζει με την παρατήρησή του ότι τα υδροηλεκτρικά έργα συνήθως στο εξωτερικό θεωρούνται έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και το συγκεκριμένο έργο έχει καθυστερήσει λόγω ιδεοληψιών.

Εγώ θα συμφωνήσω, γιατί η ιστορία αυτού του έργου είναι πράγματι μυθιστορηματική, σχεδόν μυθική, γιατί δεν κατατέθηκε ως έργο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Συνδέθηκε πράγματι με ιδεοληψίες και συνδέθηκε με το έργο της εκτροπής του Αχελώου, με τον μύθο της εκτροπής του Αχελώου. Και βέβαια συνδέθηκε και με μια περίοδο καθυστέρησης -ιδιαίτερα για την περιοχή του Θεσσαλικού Κάμπου-, καθυστέρηση της αγροτικής οικονομίας, γιατί συνδέθηκε με ένα στείρο, λανθασμένο μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο υπερκαταναλώνει και νερό και φυσικούς πόρους. Ταυτόχρονα, συνδέεται με ένα πλέγμα πελατειακών σχέσεων σε όλο τον χώρο της αγροτικής παραγωγής με πλασματικές επιδοτήσεις, όμως έδωσαν χαμηλή υπεραξία, μηδενικό εκσυγχρονισμό και αναδιαρθρώσεις και υποτίμηση της γνώσης στον αγροτικό χώρο και τελικά την απομάκρυνση από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Αυτό ήταν που πλήγωσε και το έργο αυτό καθεαυτό, αν το αντιμετωπίσει κάποιος από τη μεριά των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, διότι τα βασικά προβλήματα ήταν όχι ιδεοληψίες, αλλά η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η νομοθεσία περιβάλλοντος, διότι το έργο προωθήθηκε τη δεκαετία του ΄80 και περατώθηκε -το υφιστάμενο, τουλάχιστον σώμα του- το 2001, με πληθώρα προσφυγών στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αναφέρω το 1994, το 2000, 2005 και το 2014, ακυρώσεις που νομίζω ότι συμφωνείτε.

Εξ’ αυτού, λοιπόν, διαπιστώνετε τον λανθασμένο τρόπο, όχι μόνο ανάπτυξης της περιοχής του Θεσσαλικού Κάμπου αλλά και προσέγγιση συγκεκριμένου έργου, αφού ακόμα και οι νόμοι για τις απαλλοτριώσεις έχουν τουλάχιστον δύο φορές ακυρωθεί -και ο τελευταίος για την περιοχή, πρέπει να σας πω, ο ν.3734/2009-, κρατήσατε αδρανείς, λόγω της απόφασης του 2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας και οι ασκηθείσες αιτήσεις καθορισμού τιμών μονάδας έχουν ματαιωθεί αυτήν την στιγμή. Έχουμε πολλά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από αυτήν την λανθασμένη πολιτική.

Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου στο ότι αποδείχθηκε η διαχρονική συνέπεια των προτάσεων της Αριστεράς και της οικολογίας, γιατί συνυφασμένα με την πρόταση του Συμβουλίου της Επικρατείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρήσαμε το έργο αυτό ως εκτροπή λανθασμένο και ως υδροηλεκτρικό σωστό.

Κατά την άποψη μου, λοιπόν, για να είναι ξεκάθαρο, το φράγμα της Μεσοχώρας είναι ένα έργο το οποίο ως υδροηλεκτρικό έργο είναι σωστό και αναγκαίο. Συνεισφέρει στην παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, μειώνει την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα, ικανοποιεί την ευρωπαϊκή στρατηγική και συμβάλλει στην αντιπλημμυρική προστασία.

Πού βρίσκεται, όμως, η μελέτη περιβαλλοντικών εκπτώσεων για την οποία ρωτήσατε; Τελικά η μελέτη των περιβαλλοντικών εκπτώσεων υποβλήθηκε τον Νοέμβριο του 2014. Δηλαδή όταν το έργο ξεκίνησε το ΄86 η σωστή μελέτη, η οποία δεν συνδέεται με το έργο της εκτροπής, υποβλήθηκε τον Νοέμβριο του 2014 και μέχρι τουλάχιστον τις 17 Φεβρουαρίου του 2016 υποβάλλονταν συμπληρωματικά στοιχεία. Για να είστε ακριβής, η τελευταία υδρολογική υποβλήθηκε από τη ΔΕΗ στις 17 Φεβρουαρίου του 2016, για να συγκρίνετε λίγο και τις καθυστερήσεις.

Υπάρχουν πολλές γνωμοδοτήσεις, τις οποίες μπορεί ίσως στη δεύτερη φάση της απάντησής μου να σας τις πω. Το σημαντικό πάντως είναι ότι η Διεύθυνση Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών της περιοχής της δικής σας της Θεσσαλίας, έχει στείλει στις 21 Δεκεμβρίου τις γνωμοδοτήσεις των δασαρχείων και δασικών υπηρεσιών που είναι οι τελευταίες που έχουν έρθει, όπου προκύπτει και η αναγκαιότητα -κάτι που δεν ξέρω αν είναι εν γνώσει σας-, του χαρακτηρισμού της έκφρασης με βάση το άρθρο 14 του ν.998, του δασικού νόμου, κάτι το οποίο ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί.

Ουσιαστικά για να ολοκληρωθεί η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων απαιτεί και το στάδιο του χαρακτηρισμού της περιοχής κατάκλισης, που είναι η ζώνη πλημμύρισης του φράγματος, η οποία πρέπει να γίνει με βάση τη δασική νομοθεσία και είναι απαραίτητο, με βάση το ν. 998, για να ολοκληρωθεί η περιβαλλοντική αδειοδότηση.

Αυτό που αναρωτιέμαι εγώ και πιθανόν κι εσείς και όλος ο κόσμος εκεί στην περιοχή είναι το εξής: Γιατί εδώ και τριάντα χρόνια όλα αυτά δεν είχαν γίνει; Ποια ήταν η ιδεοληψία, η αγκύλωση, η μονομερής πολιτική που οδήγησε ένα περιβαλλοντικό έργο να είναι ατελές και ως προς τις μελέτες και ως προς τον πολιτικό σχεδιασμό;

Θα ολοκληρώσω στη συνέχεια, μιας και δεν θέλω να καταναλώσω όλο τον χρόνο.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κύριε Μπαργιώτα, έχετε τον λόγο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Κύριε Υπουργέ, μιας και αρχίσαμε με παροιμίες, πολύ φοβάμαι ότι θα συνεχίσουμε έτσι. Η άλλη είναι: «Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».

Δεν απαντήσατε. Απαντήσατε ότι το φράγμα είναι απαραίτητο και έχει ξεχωρίσει. Δεν θα μπω στο ιστορικό. Δεν θα μπω σ’ αυτή τη συζήτηση για το αν τα υδροηλεκτρικά φράγματα είναι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ή όχι, γιατί τη θεωρώ και παρωχημένη και εκτός νοήματος, αλλά δεν έχουμε και χρόνο. Αν θέλετε, μπορούμε να κάνουμε αυτή τη συζήτηση.

Δεν θα μπω στο ιστορικό. Το ιστορικό είναι βεβαρημένο. Υπάρχουν πολλές ευθύνες. Υπάρχουν ευθύνες και της Αριστεράς. Μπορώ να σας φέρω και να καταθέσω εδώ μία σελίδα-άρθρο διακεκριμένου στελέχους του κόμματός σας και Βουλευτού εκείνης της εποχής η οποία ζητούσε, μεταξύ άλλων, και την τιμωρία των υπευθύνων, το γκρέμισμα του φράγματος και διάφορα άλλα απίθανα πράγματα.

Υπάρχει ένας όρος που γυρίζει στο μυαλό μου από παλιά ενός εξέχοντος καθηγητού της οικολογίας στην Ελλάδα: «Οικοτρομοκράτης». Πολλές και μεγάλες ευθύνες έχει η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος στον Αχελώο και στη Μεσοχώρα και, αν θέλετε, και οι φαραωνικές αντιλήψεις για την άρδευση και την εκτροπή. Εξίσου μεγάλες ευθύνες, όμως, έχουν και οι λεγόμενοι «οικοτρομοκράτες» με τις υπερβολές τους.

Για να γυρίσω, όμως, στην ερώτηση, εδώ υπάρχει ένα συγκεκριμένο πράγμα. Υπάρχει ένα τελειωμένο εργοστάσιο που μπορεί να παράξει ενέργεια και έσοδα τριάντα πέντε εκατομμυρίων για τη ΔΕΗ. Υπάρχει ένα τελειωμένο έργο. Η εμπειρία μου λέει ότι παρά αυτά που έχουμε διαβάσει και ακούσει κατά καιρούς για τα φράγματα από τους «οικοτρομοκράτες», μια επίσκεψη στο Μέγδοβα ή στο φράγμα του Θησαυρού που πολύ υπέφερε από τέτοιες αντιδράσεις, μπορεί να απαντήσει τι είναι οικολογικό και τι δεν είναι. Μπορεί κανείς να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι τι κάνουν αυτές οι λίμνες στο περιβάλλον και πώς επηρεάζουν τα τοπικά περιβάλλοντα. Θα το αφήσω και αυτό.

Το ερώτημα που ήλθα να μου απαντήσετε -και περιμένω την απάντηση- είναι αν θα υπογραφεί η συγκεκριμένη απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει, ακόμα και οι ενστάσεις και τα μικρά προβλήματα που υπάρχουν σε σχέση με τον οικισμό της Μεσοχώρας στην ολοκλήρωση του πολεοδομικού της σχεδιασμού, ακόμη και αυτό που είπατε για την ολοκλήρωση του χαρακτηρισμού, αν δεν εγκριθεί η ΑΕΠΟ. Δεν μπορεί η ΔΕΗ να προχωρήσει, δεν μπορούν τα τοπικά όργανα να προχωρήσουν.

Σημειώνω για ακόμα μία φορά ότι η περιφέρεια δυτικής Ελλάδος, η περιφέρεια Θεσσαλίας και οι τοπικοί δήμοι εκατέρωθεν της κορυφογραμμής της Πίνδου ζητούν εδώ και πάρα πολλά χρόνια να ολοκληρωθεί το έργο της Μεσοχώρας, ανεξάρτητα από το έργο της Συκιάς, του Πευκόφυτου και όλου του ιστορικού το οποίο όντως είναι βεβαρυμμένο. Δεν νομίζω ότι έχω το χρόνο να το συζητήσουμε, μιας και υπάρχουν πολλές και μεγάλες ευθύνες.

Το βασικό ερώτημα είναι: Θα προχωρήσει μέσα στο 2018 η ΔΕΗ; Είναι πλάνα της ΔΕΗ και δηλώσεις της ίδιας της ΔΕΗ. Μπορεί να ξεκινήσει, να ολοκληρώσει τα έργα; Έχει τα είκοσι πέντε εκατομμύρια που χρειάζονται για να συντηρήσει αυτά που καταστρέφουν ο χρόνος, ο ήλιος και η απραξία και να συνεχίσει στην αξιοποίηση αυτού του εργοστασίου. Θέλω μία απλή απάντηση. Θα μπει αυτή η υπογραφή για να συνεχιστούν τα υπόλοιπα και να τελειώσουν;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κύριε Υπουργέ, έχετε τον λόγο.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΦΑΜΕΛΛΟΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας): Αναγνωρίζοντας την αγωνία της περιοχής και το ερώτημα του κυρίου συναδέλφου, θα ήθελα να πω ότι ακριβώς επειδή εμείς διαφέρουμε απ’ όλες τις προηγούμενες διοικήσεις που είχε η χώρα μας και επειδή αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δουλεύουμε πραγματικά και να λύνουμε προβλήματα, ένα έργο τριάντα χρόνων το οποίο κυριολεκτικά πελαγοδρομούσε εξαιτίας αδιέξοδων πολιτικών, παίρνει και αυτό το δρόμο του.

Έτσι, λοιπόν, ο λόγος για τον οποίο καθυστερήσαμε μια εβδομάδα ήταν για να λύσουμε το θέμα με το Δασαρχείο της περιοχής και με τη Διεύθυνση Δασών. Εσείς βέβαια το κάνατε για δελτίο τύπου. Αναρωτιέμαι για ποιο λόγο. Παρά ταύτα, εγώ θα σας εξηγήσω γιατί.

Έχουμε, λοιπόν, στα χέρια μας ένα έγγραφο από το Δασαρχείο Τρικάλων με ημερομηνία 25 Ιανουαρίου, το οποίο ζητήσαμε ακριβώς για να έχετε πλήρη απάντηση, για να μη σας πούμε «θα γίνει χαρακτηρισμός», το οποίο διευκρινίζει –και τους ζητήσαμε να γίνει αυτό- ότι αυτή την εβδομάδα που μεσολάβησε επικοινωνήσαμε με τη ΔΕΗ, έτσι ώστε να έχω μια ακριβή αποτύπωση της έκτασης ενδιαφέροντος και να γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις και διορθώσεις για να γίνει ο χαρακτηρισμός.

Διότι πράγματι, σας επαναλαμβάνω, ότι από τον Δεκέμβρη του 2015 έχει ξεκαθαριστεί ότι για τον ταμιευτήρα τίθεται όρος για τη γνωμοδότηση να ακολουθηθεί η διαδικασία του χαρακτηρισμού της περιοχής δεν είναι, δηλαδή, κάτι που έπεται της αδειοδότησης περιβαλλοντικών όρων, αλλά προηγείται. Έτσι, λοιπόν, χθες πήραμε αυτό το έγγραφο για το Δασαρχείο, το οποίο μας βεβαιώνει ότι έχουν προβεί στην εκτύπωση των σχεδιαγραμμάτων και από την μεριά της ΔΕΗ έχει ξεκαθαρίσει το θέμα της οριοθέτησης και της κατάκλισης. Άρα, έχουμε εμείς στα χέρια μας την αλληλογραφία για να σας δώσουμε ολοκληρωμένη απάντηση, η οποία οδηγεί στην ολοκλήρωση της πράξης χαρακτηρισμού.

Και το ερώτημα, βέβαια, που προκύπτει είναι πότε εκδίδεται η ΑΕΠΟ; Μετά την ολοκλήρωση της πράξης χαρακτηρισμού θα γίνει αυτό. Έχουμε ήδη σχέδιο έγκρισης περιβαλλοντικών όρων από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου και είμαστε και πολιτικά τοποθετημένοι υπέρ της αδειοδότησης ενός έργου, το οποίο δεν συνδέεται με το έργο της εκτροπής του Αχελώου, αλλά συνδέεται με την υδροηλεκτρική παραγωγή και με τα συνεπακόλουθα στοιχεία προστασίας του περιβάλλοντος.

Μας ρωτάτε, όμως, και οφείλω να το πω, ποια θα είναι η θέση μας στην προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, είναι το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας. Θέλω να σας πω, λοιπόν, ότι η ίδια η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2014 ήταν ενδεικτική. Ξεκαθαρίζει για το έργο και το έργο απεμπλέκεται πλήρως από την εκτροπή και καθίσταται αμιγώς υδροηλεκτρικό.

Εμείς, λοιπόν, αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε σε μία φάση αναθεώρησης των σχεδίων διαχείρισης υδατικών πόρων των λεκανών απορροής ποταμών. Τα προκαταρκτικά σχέδια έγιναν ήδη το 2016, έχουμε ήδη υπογράψει συμβάσεις μελετών ώστε να έχουμε νέες μελέτες για τους υδατικούς πόρους το 2017. Αυτό τι σημαίνει, για να το ξέρουμε λίγο όλοι; Ότι ενώ τον σχεδιασμό, που έπρεπε η χώρα να τον ολοκληρώσει το 2009, τον ολοκλήρωσε το 2015 με έξι χρόνια καθυστέρηση, στην περίοδο αυτής της Κυβέρνησης η αναθεώρηση, που ήταν υποχρεωτική να τελειώσει το 2015, θα έχει ολοκληρωθεί στα μέσα του 2017. Κερδίσαμε ουσιαστικά τεσσεράμισι χρόνια καθυστέρησης και στον σχεδιασμό των υδατικών πόρων, που είχε καθυστερήσει.

Όσον αφορά δε την εκπόνηση γεωτεχνικής μελέτης, που αναφέρατε ότι ο κ. Σκουρλέτης ανέθεσε στην αρχή του καλοκαιριού –αν δεν κάνω λάθος- για την ευστάθεια του οικισμού, δεν προσθέτει καμία καθυστέρηση η γεωτεχνική μελέτη. Αντίθετα, παράλληλα με τον δασικό χαρακτηρισμό ήταν απαραίτητο και δεν είχε γίνει.

Εμείς, λοιπόν, επειδή προέχει η ασφάλεια των πολιτών, αναθέσαμε και ζητήσαμε ειδική γεωτεχνική μελέτη για την περιοχή. Και το ερώτημα, βέβαια, πέρα από το γιατί δεν είχε γίνει, είναι αν συμφωνούμε όλοι ότι θα γίνει το έργο με χαρακτηρισμό της δασικής περιοχής και με εξασφάλιση της ασφάλειας του οικισμού. Διότι και αυτό, επιτρέψτε μου να πω ότι, είχε τεθεί εν αμφιβόλω στο παρελθόν και οι κάτοικοι το ζητούσαν. Αυτό είναι κάτι το οποίο την άλλη εβδομάδα σας ενημερώνω θα συζητήσουμε με όλους τους φορείς της περιοχής, που τους έχουμε καλέσει στο Υπουργείο με δική τους πρωτοβουλία και με αίτημά τους, για να είμαι ακριβής, και με τον Δήμο Πύλης Τρικάλων, για να δούμε το θέμα της ασφάλειας του οικισμού.

Σας ευχαριστώ.