Ηθοποιός της «Λάμψης» είναι άστεγη και άνεργη

Η Κατερίνα Βακαλοπούλου μετά από χρόνια σιωπής μίλησε για τη ζωή της, τις συνεργασίες της αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα
Μεγαλωμένη στο Παγκράτι με γαλλικά, πιάνο και μπαλέτο, η Κατερίνα Βακαλοπούλου δεν ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός. Επιθυμούσε να σπουδάσει ψυχολογία, όμως σχολή στην Ελλάδα δεν υπήρχε τη δεκαετία του ’70 και οι γονείς της δεν είχαν τα χρήματα να τη στείλουν στο εξωτερικό.

Ενέδωσε στην επιθυμία της μητέρας της και γράφτηκε σε δραματική σχολή. Η 57χρονη «Κατερίνα», η υπηρέτρια στην έπαυλη του Γιάγκου Δράκου στην καθημερινή σειρά «Λάμψη», ύστερα από πολλά χρόνια σιωπής και απουσίας από τη μικρή οθόνη μιλάει για τη ζωή της, τις κορυφαίες συνεργασίες της στο θέατρο, τον έρωτα που τη «γονάτισε», ενώ δεν διστάζει να αποκαλύψει πως ζει στην ανεργία και ως… άστεγη φιλοξενείται από τη μαμά της.

Γιατί σταματήσατε να κάνετε θέατρο;
Από το 2009 έχω να ανέβω στη σκηνή και μου λείπει πολύ. Δεν ήταν επιθυμία μου να σταματήσω, όμως αρνήθηκα να μπω σε μηχανισμούς με τους οποίους βρίσκεις δουλειά και μπορεί να το πληρώνω αυτό. Δεν μου αρέσουν οι ψεύτικες ευγένειες και να σέρνομαι στα μπαρ για δημόσιες σχέσεις.

Στην Ελλάδα θα μπορούσε εύκολα να «ανάψει» ένα σεξουαλικό σκάνδαλο όπως στο Χόλιγουντ;

(Γέλια) Θα καεί το πελεκούδι αν γίνει η αρχή! Σε όλα τα επαγγέλματα παρατηρούνται σεξουαλικά «μπερδέματα», αλλά στο θέαμα ακόμα περισσότερο.

Εσείς δεχτήκατε πονηρές προτάσεις;
Μέχρι τα 40 μου είχα αρκετές παρενοχλήσεις, αλλά μετά κόπηκαν. Μεγάλωσα! Η τελευταία ήταν από έναν πασίγνωστο ασπρομάλλη, παντρεμένο συνάδελφο γύρω στα 70, της συνομοταξίας των λεγόμενων γερογκόμενων! Οταν κλείσετε το μαγνητοφωνάκι, θα σας πω το όνομά του. Ποτέ δεν με δελέασαν αυτά τα φλερτ και οι… υποσχέσεις. Υπήρξα και παραμένω πολύ αξιοπρεπής στη ζωή μου.

Πώς τα βγάζετε πέρα οικονομικά;
Είμαι άστεγη και άνεργη. Φιλοξενούμαι στο σπίτι της μητέρας μου στη Νέα Ιωνία, με μόνο μας έσοδο το ενοίκιο ενός ακινήτου ύψους 400 ευρώ. Ευτυχώς δεν έχω χρέη. Φέτος πήρα το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης.

Ασχολείστε με κάτι άλλο, έστω και ως χόμπι;
Είμαι καλή μαστόρισσα. Βάφω τέλεια! Επίσης ζωγραφίζω. Παράλληλα, όπου υπάρχει ανάγκη για εθελοντική εργασία, τρέχω. Για παράδειγμα, εργάστηκα στο πρότυπο Κοινωνικό Παντοπωλείο της Νέας Ιωνίας, αλλά και στην υποδοχή των πρώτων προσφύγων στον Πειραιά, γιατί είχα παππού πρόσφυγα και έτσι τίμησα τη μνήμη του.

Αν κάνατε ένα επαγγελματικό restart τώρα, τι θα επιλέγατε; 
Το performing εικαστικής αναπαράστασης. Ξέρετε, βοήθησα στη δημιουργία της πρώτης θεατρικής ομάδας Alte Arte στη Σχολή Καλών Τεχνών το 2004 και θα ήθελα πολύ να βρεθώ και πάλι κοντά τους για να μοιραστώ τις γνώσεις μου.

Κάνοντας ένα flashback, πώς πήρατε τον ρόλο στη «Λάμψη»; 
Το 1989 ο ΑΝΤ1 αναζητούσε παρουσιάστριες. Πέρασα από οντισιόν, μίλησα με τον Θοδωρή Δρακάκη, του είπα πως ήμουν και ηθοποιός και ύστερα από λίγες ημέρες, με εντολή του Μίνωα Κυριακού, εγώ και η Ελίνα Ακριτίδου πήγαμε στον Νίκο Φώσκολο για τη σειρά που ετοίμαζε. Ετσι πήρα τον ρόλο. Βέβαια, τον Νίκο τον γνώριζα από πριν, γιατί έπαιζα στο θέατρο με τη μετέπειτα σύζυγό του Τόνια και έζησα αυτό το μεγάλο ειδύλλιο από κοντά.

Πέντε χρόνια στην… οικία του Γιάγκου Δράκου!
Κάποια στιγμή επήλθε η κούραση από τα καθημερινά εξοντωτικά ωράρια. Επαιρνα 200.000 δραχμές μεικτά τον μήνα, τη στιγμή που οι φήμες έλεγαν πως οι αμοιβές των πρωταγωνιστών έφταναν το 1.000.000 δραχμές. Αφορμή για την παραίτησή μου ήταν μια παρατήρηση του Νίκου Φώσκολου πως δεν αποδίδω το κείμενο αυτολεξεί. Αυτό με τσάκισε κι έφυγα. Είχα ήδη πρόταση από τον Δημήτρη Εξαρχο για τον πρώτο ρόλο στην παράσταση «Μαχαίρι στο κόκαλο» και επέστρεψα στο θέατρο.

Δεν ξαναχτύπησε το τηλέφωνό σας για τηλεοπτική δουλειά;
Οχι, και δεν ξέρω γιατί. Υποθέτω πως ήμουν «σημαδεμένη», όχι μόνο εγώ αλλά και άλλοι συνάδελφοι, και αυτό φάνηκε στην πράξη. Ηταν λάθος να χρησιμοποιηθεί το πραγματικό μας όνομα στους ρόλους.

Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη συναντηθήκατε στο «Ωραία μου κυρία». Εντυπώσεις;
Ήταν πριν από τη «Λάμψη». Εντυπωσιακή, με «καθαρό» πρόσωπο, συνεπής και πάντα κοιτούσε τον συνομιλητή στα μάτια. Της είχα εκμυστηρευτεί ότι ήθελα να συνεργαστώ με τον σκηνοθέτη Ανδρέα Βουτσινά και μου έκανε νόημα με τα φρύδια «όχι», επειδή ήταν δύσκολος και απαιτητικός.

Είναι αλήθεια ότι στο ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας γνωρίσατε τον μεγάλο έρωτα της ζωής σας;
Ο καλός μου ο Γιάννης… Ηταν η πιο μεγάλη, δυνατή και μακροχρόνια σχέση μου. Όμορφος και πολύ διαβασμένος, σπουδασμένος στην Αθήνα, αλλά την πρωτεύουσα δεν την άντεχε. Όταν τον γνώρισα έγραφε ποίηση κι ας ήταν αγρότης. Τον λάτρεψα. Όμως έληξε η σχέση μας πολύ απότομα γιατί ήμουν μεγαλύτερή του, ηθοποιός, δεν είχα χωράφια κι όλα αυτά που απαιτούνται στην ελληνική περιφέρεια, ακόμα και σήμερα, για να σε αποδεχτούν ως νύφη. Η μητέρα του ήταν αντίθετη και χωρίσαμε.

Δεν ερωτευτήκατε ξανά;
Για να βρεις σύντροφο πρέπει να το επιδιώκεις και εγώ ήμουν πολύ ταλαιπωρημένη και εξαντλημένη συναισθηματικά από τον χωρισμό μας. Δυσκολεύτηκα πολύ να το ξεπεράσω. Μετά πέρασαν τα χρόνια… Άμα βρω τις ισορροπίες μου, ίσως το ξανασκεφτώ.

πηγή: Espresso