Καταλήψεις και με την άδεια του Πρωθυπουργού!

Του εκπαιδευτικού Θανάση Νάστα
«Είμαι περήφανος για τη δική μου πορεία, γιατί ήταν τιμή μου να συμμετέχω στο μαθητικό κίνημα».
Αυτό δήλωσε ο Πρωθυπουργός της χώρας στη Βουλή των Ελλήνων για το χαβαλετζίδικο φαινόμενο των μαθητικών καταλήψεων!
Και συνεχίζει ακάθεκτος και χωρίς ίχνος συστολής. «Το νεολαιΐστικο κίνημα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία του τόπου»!
Πώς; Με απώλεια χιλιάδων διδακτικών ωρών και καταστροφές εκατομμυρίων ευρώ. Και μάλιστα με άκρως «δημοκρατικές διαδικασίες». Μια χούφτα μαθητών, συνήθως μέλη κομματικών οργανώσεων, όπως τότε και ο κ. Πρωθυπουργός, στα «βαθειά άκραχτα μεσάνυχτα» αλαλάζοντας «αέρα» εφορμούσαν κατά του ανυπεράσπιστου εχθρικού οχυρού, όπως φάνταζε στα μάτια τους το δύσμοιρο δημόσιο σχολείο.
Γονείς, εκπαιδευτικοί, συνδικαλιστικές οργανώσεις, κάθε τοπική κοινωνία, δικαστικές, αστυνομικές και πολιτικές αρχές, δημοσιογράφοι αλλά και τα κόμματα της εκάστοτε αντιπολίτευσης χειροκροτούσαν, διότι περισπούδαστα έκριναν πως κυοφορούνταν στις καταλήψεις οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγωνιστές του μέλλοντος της χώρας!
Ευστοχότατα ο Χρήστος Γιανναράς γράφει: «Διέφθειραν τις ψυχές των παιδιών βάζοντάς τα να πιθηκίζουν την πολιτική με τα δεκαπενταμελή, τις εκλογές της πλάκας και του χαβαλέ».
Μια ολόκληρη χώρα σε παράκρουση. Χρησιμοποιούσε επαίσχυντα τα παιδιά της, καθώς οι ίδιοι δεν είχαν το σθένος να αντιμετωπίσουν τις παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος. Ούτε καν υποψιάζονταν ότι οδηγούσαν σε εκφαυλισμό τους μαθητές και ότι ενέγραφαν υποθήκες στις ψυχές τους, που θα εξαργυρώνονταν με μελλοντικές απολιτικές συμπεριφορές.
Για σχεδόν μια εικοσαετία οι καταλήψεις ανθοφορούσαν. Μήπως και εξαιτίας τους λύθηκε έστω και ένα από τα πάμπολλα ουσιώδη προβλήματα των δημοσίων σχολείων; ΟΥΤΕ ΕΝΑ! Τουναντίον επιδεινώθηκαν τα υπάρχοντα αλλά και δημιουργήθηκαν νέα.
Αν ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας έκανε αυτές τις δηλώσεις ως μαθητής θα είχε ως άλλοθι το νεαρό της ηλικίας. Άπαντες θα τον αντιμετώπιζαν με επιείκεια. Ακόμη και ο φιλόσοφος Αριστοτέλης θα προσέτρεχε προς υπεράσπισή του, καθώς εύστοχα έχει περιγράψει τα ήθη των νέων.
Τώρα όμως που διάβηκε τα σαράντα και κατέχει το αξίωμα του πρωθυπουργού, πώς είναι δυνατό να παλιμπαιδίζει και να μην ενεργοποιεί την κοινή λογική κοντά στην επιθυμία και το συναίσθημα; Ούτε καν διανοήθηκε ότι ο δημόσιος λόγος του πρωθυπουργού μπορεί να έχει παιδαγωγικές ή αντιπαιδαγωγικές συνέπειες. Είναι λυπηρό να ταυτίζεται ο ρόλος του πρωθυπουργού με το ρόλο του προέδρου του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου.
Φαίνεται πως του ταιριάζει απόλυτα το απόσπασμα της Παλαιάς Διαθήκης «Ως κύων επιστρέφει εις τον εμετόν αυτού, ούτως άφρων επαναλαμβάνει την αφροσύνην αυτού». Ούτε διάβασε πουθενά ότι «το σφάλλειν ανθρώπινον, το εμμένειν δαιμονικόν»;
Αλλά και αν δε γνωρίζει τα παραπάνω, δεν έτυχε ως μέλος τότε της Κ.Ν.Ε. να ακούσει τη ρήση του Ίλιτς Λένιν «Το θέμα δεν είναι να μην κάνουμε λάθη. Τα θέμα είναι ……να επανορθώσουμε»;
Όταν ο καθηγητής του δίδασκε τις Εστιάδες του Ι. Γρυπάρη και ιδιαίτερα τους στίχους «Το κρίμα τους στάθηκεν μια άβουλη ανεμελιά / κι αραθυμιά σαν της δικής μας νιότης», δεν εμπέδωσε ότι στη ζωή μας πρέπει να υπάρχει και η παράμετρος αυτοκριτική;
Δυστυχώς ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας με τις εξωφρενικές δηλώσεις του έστειλε προς τους μαθητές των δημοσίων σχολείων σαφέστατο μήνυμα: Ξυπνήστε! Κάντε καταλήψεις! Είμαι μαζί σας! Αν με ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές και τις κερδίσω, όταν τελειώσετε το Λύκειο κάποιους από τους πρωτεργάτες των καταλήψεων θα σας χρίσω υπουργούς! Οι υπόλοιποι θα προσληφθείτε, όπως ο κ. Καρανίκας, ως ειδικοί συνεργάτες στρατηγικού σχεδιασμού στο πρωθυπουργικό γραφείο!