Του Νικολάου Ιωαν. Παπαγεωργίου
Δεκαετία του 70 στη Θεσσαλονίκη.
Υπεύθυνος για τους εντός αυτής διαμένοντες και ενίους των πέριξ, έδωσε εντολή να μην χρησιμοποιούνται αυτοκίνητα από μεμονωμένα άτομα, γιατί υπήρχε έλλειψη καυσίμων. Ντόμπρος έως θρασύς, θα έλεγα, τον ερώτησε: Με τι μέσο θα κινούμαστε; Η απάντηση ήταν με το λεωφορείο και η ατάκα ανταπάντηση: Άμα θέλετε οικονομία σε καύσιμα ελαττώστε εσείς τις τρεις μερσεντές!!!
Κουτσά στραβά πέρασε η τότε κρίση. Ο Ἕλλην πάντα Ἕλλην (εννοώ ταγούς και διοικούμενους) ακολουθώντας τον δρόμο της κατηφόρας, δημιουργούσε συχνά-πυκνά αναταράξεις, ευτυχώς ήσσονος σημασίας, μέχρι την αρχή της νέας εκατονταετίας του 2000.
Ολυμπιακοί αγώνες μπροστά μας. Από πλευράς οργανώσεως, εκτελέσεως και αγωνιστικών αποτελεσμάτων κάργα επιτυχίες. Όμως κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Θυμήθηκα κομψευόμενο νεαρό ο οποίος κατά καιρούς μας εξιστορούσε κατακτήσεις του. Πριν πάει στα υποτιθέμενα ραντεβού με τις κατά την φαντασία του τρυφερές υπάρξεις, λούζονταν στην κυριολεξία με κολόνια old-spice και ορμούσε ακάθεκτος παραβλέπων πως τα εσώρουχα που φορούσε ήταν και άπλυτα και τρύπια. Τζίφος παντού και ο ίδιος κιρκινέζι σωστό ή ἀλλέως πως το πουλί βραχοκιρκινέζι ή “αερογάμης” (Βικιπαίδεια)
Δεύτερη δεκαετία του 2000. Κάποιοι μυρίστηκαν χρήμα με μεγάλη ουρά και, εφαρμόσαντες την τακτική του “δόσε με και μένα μπάρμπα”, μας έφεραν σειρά μνημονίων ,υποτίθεται για να μας σώσουν, χώνοντάς μας όσο πιο βαθιά γίνεται σε δυσθεώρατου ύψους χρέος.
Δεν μας αρκούσαν όμως μόνο αυτά. Τα δύο σχεδόν τελευταία χρόνια έκανε την εμφάνισή του το “χτικιό”. Πολλοί λένε πως ξεκίνησε από λάθος ή αβλεψία επιστημόνων, άλλοι πως είναι κόλπο των εξουσιαζόντων τον παγκόσμιο πλούτο, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά πως τα ευνοϊκότερα γι’ αυτούς αποτελέσματα επιτυγχάνονται με τη βία και ιδίως την τρομοκρατία. Βγάλανε σειρά εμβολίων π.χ. Astra Zeneca, Johnson end Johnson κ.λ.π. με τα οποία τρομοκρατούν τους άμοιρους πολίτες, διαδίδοντες αμφιλεγόμενες φήμες σχετικά με την αποτελεσματικότητά τους.
Το χτικιό αυτό έτσι και πετύχει κανένα γεράκο ή κάποιον ευπαθή τον στέλνει δίχως τυμπανοκρουσίες στον αγύριστο.
Κρίση λοιπόν πετρελαίου την 10ετία του 1970, κρίση “χτικιού” την δεύτερη δεκαετία του 2000. Όλα για το χρυσάφι που καθώς λένε, αντικατέστησε την εξουσία.
Λέτε να είναι κατασκευασμένες σκόπιμα αυτές οι κρίσεις;
Και μείς σήμερα αναλωνόμαστε με διαμάχες, έριδες και πολιτικές ταραχές. Είμαστε ικανοί να αμαυρώσουμε με τις συμπεριφορές μας κι’ αυτήν ακόμα την τελευταία αφύπνιση όπου με σθεναρή αντιμετώπιση έλληνας πολυταξιδευτής πολιτικός, έβαλε το ομόλογό του μεμέτι στη θέση που αρμόζει. Πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα!!!
Οι άλλοι: Ναι μεν καλά έπραξε…..αλλά. Για αυτή η μιζέρια τώρα; Τώρα που ο αδίστακτος μογγόλος δικτάτορας καραδοκεί απειλώντας μας με γαλάζιες πατρίδες και εξόδους ερευνητικών του στο Αιγαίο; Είναι άραγε σωστό αυτό που λέγεται πως πολιτική και ηθική έχουν σχέση σαν κι αυτήν του αεροπλάνου με το ροδάκινο;
Ή μήπως το άλλο που για να επικρατήσει κάποιος πρέπει να είναι και πανούργος και υποκριτής.
Τώρα είναι καιρός να ακολουθήσουμε τον δρόμο που υπέδειξε η καμήλα όταν ο αναβάτης καμηλιέρης της πρότεινε να ακολουθήσουν ανηφορικό ή κατηφορικό δρόμο για να φθάσουν στην Παλαιστίνη. Για να πάρει την απάντησή της!!! “Γιατί χάθηκε ο ίσιος δρόμος”;
Εάν και τούτη τη φορά όλοι μαζί δεν ακολουθήσουμε τον ίσιο δρόμο προτείνεται η παρακολούθηση πρωινών εκπομπών τύπου καναπέ:
-Καλημέρα σας, πως σας λένε;
-Άννα-Μαρία.
-Τι ζώο, συγνώμη τι ζώδιο είστε ;
-Σκορπιός.
-Σκορπιός; Αν συνδυαστεί με τον ωροσκόπο Δία όλα τα προβλήματα σας θα λυθούν.
Καλό Πάσχα και ο θεός βοηθός.
Μεγάρχη 24 Απριλίου 2021