Trikala Day Καθημερινή Ηλεκτρονική Εφημερίδα των Τρικάλων
Ενώπιον του δικαστηρίου θα βρεθούν σήμερα (18/10) η Λίλιαν Αρχοντή και η κόρη της, Χριστίνα Ιουστίνα. Η ηθοποιός που γνωρίσαμε από τον ρόλο της Φιόνας στο «Κωνσταντίνου και Ελένης» και η «Μπουλίτσα» του «Καφέ της Χαράς» τον Αύγουστο είχαν προχωρήσει σε μία σοκαριστική καταγγελία για ένστολη βία.
Οι δύο γυναίκες έπεσαν θύματα δύο αστυνομικών σε πλατεία κοντά στον Κολωνό και παρότι προχώρησαν σε όλες τις νομικές ενέργειες εναντίον τους είναι αυτές που θα καθίσουν πρώτες στο εδώλιο, καθώς οι αστυνομικοί που εμπλέκονται στο περιστατικό πρόλαβαν να τις μηνύσουν με την κατηγορία της «απείθειας και βίας κατά υπαλλήλων».
Η δίκη θα γίνει σήμερα, στις 12:00, στην αίθουσα «Παπαδόπουλος» του κτιρίου 7 της οδού Ευελπίδων.
Στο πλευρό της Λίλιαν Αρχοντή και της Χριστίνας Ιουστίνας θα βρεθούν ως μάρτυρες υπεράσπισης προσωπικότητες από τον καλλιτεχνικό και όχι μόνο κόσμο. Μεταξύ άλλων, θα δώσουν το «παρών» ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο Μάρκος Σεφερλής, ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης.
Τι συνέβη το καλοκαίρι στον Κολωνό
Όλα ξεκίνησαν όταν κλήθηκε η αστυνομία, μετά από ένα λεκτικό επεισόδιο που είχε η Λίλιαν Αρχοντή με δύο άλλες γυναίκες. Οι αστυνομικοί φτάνοντας στο σημείο ζήτησαν με επιτακτικό και άγριο τρόπο από την ηθοποιό να δώσει τα στοιχεία της. Στη συνέχεια, ζήτησαν και τα στοιχεία της κόρης της αλλά δεν σταμάτησαν εκεί.
Ξαφνικά την άρπαξαν από το χέρι και με μια κίνηση τη έριξαν μπρούμυτα στο πεζοδρόμιο, με το νεαρό κορίτσι να έχει τρομοκρατηθεί και να φωνάζει βοήθεια.
Εντέλει συνέλαβαν μητέρα και κόρη για απείθεια και βία. Τις οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα και δεν τους επέτρεψαν να πάνε στο νοσοκομείο για να καταγραφούν οι κακώσεις και οι μώλωπές τους και μάλιστα τους ζήτησαν να ξεχάσουν και το περιστατικό.
Ακολουθούν όσα περιέγραψε η Λίλιαν Αρχοντή
«Στο περιπολικό που έφτασε ύστερα από λίγη ώρα, επέβαιναν δύο αστυνομικοί. Πρώτα μίλησαν με την άλλη πλευρά και μετά φώναξαν εμένα, που περίμενα παραπέρα μαζί με την κόρη μου, η οποία δεν είχε καμία εμπλοκή στο επεισόδιο. Χωρίς να μου κάνουν καμία ερώτηση για το τι συνέβη, ζητάνε τα στοιχεία μου. Επειδή όμως η άλλη γυναίκα, η οποία με είχε απειλήσει προηγουμένως, περίμενε να ακούσει τι θα έλεγα, εγώ δεν ήθελα να μάθει ποια είμαι, ούτε πού μένω.
Άλλωστε φορούσαμε και μάσκες. Είπα λοιπόν στον αστυνομικό πως φοβάμαι να δώσω τα στοιχεία μου γι’ αυτό τον λόγο, ρωτώντας τον μάλιστα πώς με προφυλάσσει εμένα η αστυνομία από αυτή τη γυναίκα. Εκείνος δεν μου απάντησε καν. Επέμεινε με επιτακτικό και άγριο τρόπο να του δώσω τα στοιχεία μου, μέχρι που το έκανα. Τότε ο άλλος έκανε την ταυτοποίηση και μου λένε “ελεύθερη”.
Την ώρα που πήγαμε να πάρουμε τα πράγματά μας που τα είχαμε αφήσει δίπλα σε ένα παγκάκι, ο αστυνομικός στράφηκε προς τη Χριστίνα, ζητώντας κι από εκείνη τα στοιχεία της. Του απαντάει τότε το παιδί “εγώ, κύριε, δεν εμπλέκομαι στο περιστατικό, δεν έκανα κάτι”. Μαζί με τον άλλον αστυνομικό την πλησίασαν και σχεδόν την κόλλησαν σε ένα κλειστό περίπτερο που ήταν εκεί, ρωτώντας την ο πρώτος αν είναι ανήλικη ή ενήλικη. “Θα σου φερθούμε σαν ενήλικη”, της είπε τότε ο ίδιος.
Η Χριστίνα μού φαινόταν πολύ φοβισμένη, είχε γουρλώσει τα μάτια της και, πάνω που πήγε να του πει το όνομά της, την αρπάζει από το χέρι και με μια κίνηση τη ρίχνει μπρούμυτα στο πεζοδρόμιο. Εγώ φώναζα “το παιδί μου, αφήστε το παιδί μου, βοήθεια”. Εκείνος όμως την πατούσε στην πλάτη με το πόδι. “Πνίγομαι μανούλα, βοήθεια”, έλεγε η Χριστίνα μου.
Περνούσε κόσμος από μακριά αλλά βλέποντας τους αστυνομικούς δεν πλησίασε κανείς. Στο μεταξύ, σπάσανε τα γυαλιά του παιδιού κατά την πτώση και, επειδή έχει υψηλή μυωπία, δεν έβλεπε καν. Είχε όμως και χειρότερο.
Την ώρα που φώναζα “αφήστε το παιδί μου”, με πιάνει ο άλλος αστυνομικός και με ρίχνει κάτω. Μας λένε τότε ότι μας συλλαμβάνουν για απείθεια και βία. Έχουμε μώλωπες, μας συμπεριφέρθηκαν βάναυσα. Έπειτα μας βάλανε χειροπέδες και μας πετάξανε μέσα στο περιπολικό.
Μάλιστα, ο πρώτος αστυνομικός, ο πιο νταής, τράβηξε επίτηδες από το στήθος την κόρη μου για να την πονέσει μέχρι να τη βάλει στο περιπολικό. Και όταν του είπε το παιδί ότι μπορούσε να μπει και μόνη της, της έδωσε χαστούκι μπροστά μου.
Στο τμήμα ήταν όλα μέλι γάλα, μας φέρθηκαν πολύ καλά. Βέβαια δεν μας επέτρεψαν να πάμε στο νοσοκομείο, καθώς θα περνούσαμε αυτόφωρο, αλλά ήταν ευγενικοί απέναντί μας. Με το που μπήκα μέσα μού είπαν “καλώς τη Φιόνα, μίλα μας στον ενικό, εσύ μας μεγάλωσες, σε αγαπάμε”. Μόλις εξέφρασα την οργή μου για το τι συνέβη, ήταν συγκαταβατικοί. “Εντάξει, ξεχάστε το περιστατικό, μη μπλέξεις τώρα τα κανάλια, όλα θα πάνε καλά”, μου έλεγαν.
Την επόμενη μέρα, επειδή μου έμεινε ένα έντονο μούδιασμα στο χέρι, πήγα στον Ευαγγελισμό. Περιμένουμε τώρα να πάρουμε στα χέρια μας την καταγραφή στοιχείων από τα νοσοκομεία με αίτηση που έχουμε κάνει. Το ΣΕΗ μού βρήκε δικηγόρο, την κυρία Έλλη Ρούσσου, και με στηρίζει. Οι συνάδελφοι είναι μαζί μας. Δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι».
