Trikala Day Καθημερινή Ηλεκτρονική Εφημερίδα των Τρικάλων
ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΙΜΤΣΑΣ
Το ζήσαμε και αυτό. Με την μορφή ύβρεως ,κυβέρνηση και αντιπολίτευση εκτόξευσαν αυτές τις μέρες, ο ένας στα μούτρα του άλλου την κατηγορία του παρακρατικού μηχανισμού που έχτισε ο καθένας με σκοπό την επιβολή και διατήρηση της όποιας εξουσίας τους.
Και είναι αλήθεια ,πως στριμωγμένος ως δημιουργός παρακρατικών δομών είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ .
‘’Ξεχνούν’’ όμως τα κόμματα της εξουσίας τις δικές τους παρακρατικές πομπές, για αυτό
πάμε λοιπόν να τους θυμίσουμε εμείς μερικές απ’ αυτές, τουλάχιστον από όσες έγιναν γνωστές.
Μεταπολεμικά- μετεμφυλιακά η συντηρητική παράταξη , ως διαχειρίστρια της τύχης της απελευθερωμένης Ελλάδας, έστησε τους δικούς της παρακρατικούς μηχανισμούς που την βοήθησαν να κυβερνά αυταρχικά και για πολυετία.
Θυμάται κανείς τον ΙΔΕΑ την παραστρατιωτική οργάνωση μέσα στο στράτευμα; Γέννημα– θρέμμα της δεξιάς και της ακροδεξιάς ήταν. Από εκεί μέσα ξεπήδησαν ο Παπαδόπουλος, ο Πατακός και η υπόλοιπη συμμορία. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!
Θυμάται κανείς την προβοκάτσια στον Γοργοπόταμο (29/11/1964) και τους νεκρούς της βομβιστικής ενέργειας των παρακρατικών;
Τι νομίζετε πως ήταν τα ΤΕΑ, η αγροφυλακή, και η χωροφυλακή .Συν τοις άλλοις και παρακρατικοί μηχανισμοί με σκοπό τον έλεγχο κυρίως του επαρχιακού και αγροτικού πληθυσμού και που πολλές φορές με την δράση τους καθόριζαν και το εκλογικό αποτέλεσμα.
Μήπως δεν ήταν το παρακράτος της δεξιάς που πολλές φορές ανεξέλεγκτο ‘’ξεκαθάριζε’’ πολιτικούς αντιπάλους ακόμα και με βιολογική εξόντωση;
Έτσι για παράδειγμα σας θυμίζω την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη (22/5/1963) και του Σωτήρη Πετρούλα (21/7/1965).
Πέρασαν τα χρόνια, και μέσα από πολιτικές αναμπουμπούλες και μία δικτατορία, μας προέκυψε το ‘’Σοσιαλιστικό κράτος’’
Με το κυβερνητικό καλημέρα, ο Αν. Παπανδρέου σχεδόν διπλασίασε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων , με δανικά βεβαίως χρήματα, με σκοπό την άλωση του ανθρώπινου δυναμικού του κράτους, που μέχρι τότε είχε συντηρητικό προσανατολισμό.
Δεύτερο μέλημα των ΄΄σοσιαλιστών΄΄ ήταν η δημιουργία κομματικών, νομαρχιακών οργανώσεων και μέσα απ’ αυτές να ελέγχουν κοινωνικές δράσεις, σωματεία, συνδικαλισμό, συνεταιρισμούς, συχνότατα με υπόγειες και παρακρατικές δραστηριότητες. Οι άνθρωποι αυτών των οργανώσεων, πολιτογραφήθηκαν ως ‘’πρασινοφρουροί’’. Και οι δράσεις τους άφησαν ‘’μύθο’’ παρακρατικής συμπεριφοράς στη Ελληνική κοινωνία. Ότι ήθελαν έκαναν μέσα στους κοινωνικούς και κρατικούς μηχανισμούς, όπως στην ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στις τράπεζες και πάντα με την προτροπή και ευλογίες της ‘’σοσιαλιστικής’’ εξουσίας.
Για αυτούς όμως τους ρόλους χρειαζόντουσαν σκοτεινούς ανθρώπους όπως ο Θεοφάνης Τόμπρας και ο Μάκης Κουρής , που ήταν άλλωστε και φιλαράκια. Για να εξουδετερώσει το ονομαζόμενο ‘’βαθύ ΠΑΣΟΚ’’ (κόμμα μέσα στο κόμμα, δηλαδή) κάθε εσωτερικό και εξωτερικό αντίπαλο, λειτουργούσε με ατόφια Γκεμπελίστικη τακτική , μέσα από το δημοσιογραφικό παρακράτος, της ΑΥΡΙΑΝΗΣ. Εκείνη την εποχή πολιτογραφήθηκε και ο όρος «ΑΥΡΙΑΝΟ-ΤΟΜΠΡΙΣΜΟΣ» Περισσότερα για την δράση της ‘’παρασοσιαλιστικής ‘’ Αυριανής’’ στο βιβλίο του Άρη Παπάνθιμου ; « Ο ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΣ».
Και βέβαια χωρίς οικονομικό- τραπεζικό πορτοφόλι, δεν εννοείται εξουσία. Γι’ αυτό έστησαν τον αχυράνθρωπο Κοσκωτά, να μετατρέψει την τράπεζα Κρήτης σε κομματική τράπεζα.
Και επειδή το κόμμα χρειαζόταν και φιλικό τύπο, με τον ίδιο αχυράνθρωπο και με τα λεφτά της τράπεζας Κρήτης , σκάρωσαν την εκδοτική «ΓΡΑΜΜΗ Α.Ε» ,ετσι που με τις εφημερίδες της, να καλύπτονται οι δημοσιογραφικές ανάγκες των πρασίνων.
Τότε είναι που μπήκαν στην μύτη των εκδοτικών συγκροτημάτων, Λαμπράκη (ΒΗΜΑ και ΝΕΑ) και του Τεγόπουλου (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) και με την δήλωσή τους : Η εμείς η ο Κοσκωτάς, έστειλαν τον ΑΝ. Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο.
Και βέβαια να μην ξεχνάμε τους παρακρατικούς μηχανισμούς που έστησαν οι επιγενόμενοι του Αν. Παπανδρέου. Οπως το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, την υπόθεση Τσοχατζόπουλου, και Τσουκάτου και την σκοτεινή ιστορία της Siemens.
Και στο τέλος μας προέκυψε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ανειρήνευτος εχθρός του παρακράτους! Γιατί είναι αλήθεια πως η αριστερά δεινοπάθησε απ΄αυτούς τους μηχανισμούς.
Όμως τι μετάλλαξη ήταν αυτή! Λες και οι προηγούμενοι τον έφτυσαν στο στόμα και τους έμοιασε!
Η αρχή έγινε με τις μυστικές επαφές με τον διάδοχο του συγκροτήματος Λαμπράκη. Του υποσχέθηκαν λέει την διαγραφή των χρεών , με αντάλλαγμα την δημοσιογραφική υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, τι έγινε σ’ αυτή την επαφή ,μόνο η γάτα των Ιμαλάιων γνωρίζει.
Μετά εμφανίστηκε επί της οθόνης ένας νέος σκοτεινός άνθρωπος. Ο εφ’ όλης της ύλης υπουργός , Ονόματι Νίκος Παππάς, που άρχισε να κάνει κάποια μυστήρια ταξίδια στο Καράκας και την Βενεζουέλα, συνοδευόμενος από ένα επίσης μυστήριο άνθρωπο, τον κύπριο δικηγόρο Αρτέμιο Αρτεμίου ειδικευμένου στις πάρε, δώσε οικονομικές δραστηριότητες με offshore εταιρείες. Παρεμπιπτόντως, ο Αρτ. Αρτεμίου συνελήφθη να μπαινοβγαίνει στου Μαξίμου, από την πίσω πόρτα. Τώρα, ποια είναι τα κρυφά νοήματα αυτής της ιστορίας, κανείς θνητός και απλός άνθρωπος ,δεν γνωρίζει.
Ύστερα έσκασε το κουκί , με το όνομα Μανώλης Πετσίτης, κολλητός του καταδικασμένου Λαυρεντιάδη, (άλλο μπουμπούκι κι’ αυτός), που δεν έχανε την ευκαιρία να φωτογραφίζεται με οικειότητα με όλους τους πρωτοκλασάτους του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένου και του Αλέξη. Ο οποίος Πετσίτης μπαινόβγαινε στις δημόσιες υπηρεσίες όπως η ΔΕΠΑ και ΔΕΗ, δηλώνοντας ότι εκπροσωπούσε το κόμμα. Οι κακές γλώσσες τον έχουν ως κομματικό ταμία.
Αυτός ο άνθρωπος βρέθηκε να κατέχει μία αδικαιολόγητη περιουσία, και όταν καταγγέλθηκε ο σκοτεινός ρόλος του , εξαφανίστηκε στην Κύπρο , ο δε υπερυπουργός Παππάς δήλωσε πως ήταν απλώς οπαδός του κόμματος και παιδικός του φίλος .
Ακολούθησε μετά η λαιμαργία της «Πρώτης φορά Αριστερά» που ήθελε να μετατρέψει την τράπεζα ΑΤΤΙΚΗΣ σε κομματική τράπεζα (ευτυχώς αντιστάθηκε ο διοικητής της ΚτΕ, που κυνηγήθηκε για αυτό!) ενώ με το νομοθετικό ρεσάλτο της, θέλησε να έχει στην κατοχή της τον έλεγχο των ΜΜΕ. Χρησιμοποίησαν προ τούτο ένα νόμο του Παππά , που καταργήθηκε ως μη σύννομος (πάλι αυτός ο άνθρωπος μπροστά μας!) και ένα αχυράνθρωπο , τον κομματικό εργολάβο που ακούει στο όνομα Καλογρίτσας.
Το ότι χτύπησαν τις πόρτες γνωστού εφοπλιστή (ταξικού αντιπάλου, παρακαλώ!), ζητώντας χρήματα, για να εξασφαλίσει ο Καλογρίτσας οικονομική επιφάνεια και να αγοράσει κομματικό κανάλι, είναι γεγονός που καταγγέλθηκε δημοσίως.
Τελικά ακολούθησαν τα καραγκιοζιλίκια οι κασετοφωνήσεις, τα ξεκατινιάσματα, η εμπλοκή της Λιβανέζικης κατασκευαστικής εταιρείας που χρηματοδότησε τον Καλογρίτσα μα 3.000.000 και που κατέληξαν με κομματική παρέμβαση σε γνωστή παρακομματική εφημερίδα. Ο τελευταίος (Καλογρίτσας) αδειασμένος και χρεωμένος, τα κρέμασε όλα και όλους στα μανταλάκια και πήραμε ακόμα μια οσμή από το συριζαίικο παρακράτος.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, να και οι μαγνητοφωνήσεις του εκβιαζόμενου επιχειρηματία Μιωνή και για μία ακόμα φορά , το alter ego του Αλέξη πιάστηκε κορόιδο, και για μία ακόμα φορά αποκαλύφθηκε ο συνωμοτικός , μακιαβελικός και παρακρατικός ρόλος του.
Για την υπόθεση της Νοvartis, δεν χρειάζεται να αναφερθούμε. Τα διαβάζουμε καθημερινά. Όπως και τα καμώματα ενός παραδικαστικού κυκλώματος κάτω την ενορχήστρωση ενός ακόμα σκοτεινού συριζαίικου υπουργικού προσώπου, επονομαζόμενο και Ρασπούτιν.
Και έτσι για καπάκι, με αφορμή την πυρπόληση του Ματιού και τον θάνατο 102 ανθρώπων αποκαλύφθηκε το λειτουργούν και όχι μόνο επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, παρακράτος της πυροσβεστικής και η μαφιόζικη προσπάθεια συγκάλυψης της τραγωδίας , και των πολιτικών και των υπηρεσιακών ευθυνών. Για να καταλήξει αυτή η καυτή πατάτα στα χέρια της τότε υπουργού Όλγας Γεροβασίλη που καταγγέλθηκε ως συμμετέχουσα στην συνωμοσία της συγκάλυψης.
Και όλα αυτά σχετικά με το διαχρονικό παρακράτος, είναι αυτά που μετά βίας γνωρίζουμε και είναι η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί όλα τα κόμματα εξουσίας , έχουν και πιο βαθύ και πιο σκοτεινό παρακράτος και όλα τα φοβερά πράγματα που κρύβονται εκεί μέσα, μάλλον δεν θα τα μάθουμε ποτέ.
