Σαν σήμερα, στις 13 Ιουλίου του 1987 ο Μπίλι Μπο, έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από το AIDS. Ήταν μόλις 33 ετών. Η ασθένεια και ο θάνατός του προκάλεσαν αίσθηση, καθώς ήταν ο πρώτος διάσημος Έλληνας, που έγινε γνωστό ότι έχασε τη ζωή του από τη συγκεκριμένη ασθένεια. Το πέρασμά του από τον χώρο της μόδας ήταν σαν πυροτέχνημα, έντυσε τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής, όπως η Ζωή Λάσκαρη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Μαρινέλα και η Έλενα Ναθαναήλ, αλλά κατάφερε να ακουστεί το όνομά του και στο εξωτερικό.
“Έφυγες από κοντά μας πριν από 34 χρόνια σαν σήμερα. Δεν σε ξεχνά κανείς από αυτούς που σε γνώρισαν αλλά και αυτούς που σε έμαθαν από τους δικούς τους… Μου λείπεις. Μας λείπεις Βασίλη” έγραψε ο γνωστός σχεδιαστής μόδας στον λογαριασμο του στο Facebook, δημοσιεύοντας και μια φωτογραφία του Μπίλι Μπο.
Ο Bασίλης Κουρκουμέλης, γεννήθηκε στον Πειραιά και από χορευτής σε κέντρα της Πλάκας, έγινε ο μόδιστρος-σταρ που όλοι γνώριζαν ως Μπίλι Μπο. Στην αρχή είχε αναγκαστεί να αποκρύψει την… ταπεινή του καταγωγή για να μπορέσει να μπει στα “μεγάλα σαλόνια”. Η συνέντευξη που έδωσε το 1985 στο περιοδικό «Γυναίκα» είχε προκαλέσει αίσθηση.«Ξεκίνησα την καριέρα μου σε ηλικία 18 ετών στην Αθήνα και οφείλω τα πάντα στο ταλέντο και τη δύναμη της προσωπικότητάς μου. Δυστυχώς όμως σε αυτόν τον τόπο η επιτυχία είναι δύσκολο πράγμα, καταντάει άγχος μεγαλύτερο κι από αυτό των πολιτικών και των ηθοποιών. Δε φτάνει να την κατακτήσεις, πρέπει να την κυνηγάς και να αγωνιάς συνεχώς για αυτή. Δεν γίνεται το ίδιο στο εξωτερικό. Εκεί είτε λέγεσαι Yves Saint Laurent, είτε Valentino, είτε Versace κουράζεσαι ώσπου να φτάσεις κάπου, αλλά μετά δουλεύουν οι άλλοι για σένα».
“Ο κάθε καλλιτέχνης στην Ελλάδα πρέπει να επιδεικνύει ανά πάσα στιγμή την πολιτική του ταυτότητα για να τυγχάνει της συμπάθειας της εκάστοτε κυβέρνησης. Εγώ δεν ακολούθησα αυτό το δρόμο. Ούτε τις κυρίες της χούντας έντυσα, ούτε εμφανίστηκα στις κυρίες των μετέπειτα καταστάσεων ως «αντιστασιακός» για να τις ντύσω κι αυτές, όπως έκαναν οι περισσότεροι. Δεν γνωρίζω αν θα τις έδιωχνα. Δε θα τους κρατούσα όμως και την ομπρέλα. Ούτε και θα την κρατήσω ποτέ σε κανέναν, εκτός και αν είμαι από κάτω εγώ!” είχε δηλώσει.
“Όσο κι αν φανεί εγωιστικό αυτό που θα σας πω, θεωρώ ότι οφείλω πολλά στο ότι είμαι ωραίο παιδί, ότι γνωρίζω να επικοινωνώ, να σταθώ. Από μικρός είχα φαντασία, τολμούσα. Είμαι ο πρώτος που έφερε στην Ελλάδα τα πολυπληθή σόου μόδας, με τη μουσική, τα σκηνικά, τα επώνυμα μανεκέν, ο πρώτος που ανέβασε μια απλή επίδειξη μόδας στο επίπεδο μιας καλοστημένης παράστασης” περιέγραφε.
“Δεν δήλωσα ποτέ ότι έχω τίτλο ευγενείας «γιαλαντζί», ούτε ότι διατηρώ αλυσίδα καταστημάτων στο εξωτερικό, αλλά ακόμη κι αν το έλεγα θα με πίστευαν όλοι. Είμαι ειλικρινής κι αυτό είναι ελάττωμα, όπως κι ότι είμαι ωραίος είναι αμαρτία. Μαζί με τον Μάκη Τσέλιο, που δεν είναι απλώς συνεργάτης, που δεν είναι απλώς αδελφός, αλλά κάτι παραπάνω, παλέψαμε και φτιάξαμε ό,τι φτιάξαμε: το στιλ Μπίλι Μπο” πρόσθεσε.