Θα περίμενε κανείς ότι το παιδί θα έκανε την 35χρονη τότε ταλαντούχο ηθοποιό να αισθανθεί
πληρότητα. Αυτό που δεν ήταν γνωστό όμως, ήταν ο προσωπικός «Γολγοθάς» της. Χωρίς να το γνωρίζει
κανένας, πέρα από τους πολύ κοντινούς ανθρώπους της, η Ελευθερία Βιδάκη, βαθιά μελαγχολική κατά
καιρούς, είχε έρθει αντιμέτωπη με την χειρότερη δυνατή μορφή της επιλόχειας κατάθλιψης. Μιας
κατάστασης που προσβάλει το 15% των γυναικών που φέρνουν στον κόσμο παιδιά και σε κάποιες
περιπτώσεις δημιουργεί σοβαρές και άκρως επικίνδυνες καταστάσεις.
Στην ουσία πρόκειται για μια μορφή κλινικής κατάθλιψης που χτυπά γυναίκες οι οποίες μόλις έχουν
φέρει στον κόσμο παιδιά. Έρχεται ύπουλα και τους χτυπά σε αυτό το σημείο που ενδεχομένως δεν θα
περίμενε κανείς. Έρχεται και παίρνει την μορφή του ίδιου τους του σπλάχνου. Στην μεγάλη πλειοψηφία
των περιπτώσεων είναι μια σχετικά ήπια διαταραχή της προσωπικότητας, με τα συμπτώματα να είναι
συνήθως ελαφρά. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία αναφέρει ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό γυναικών
αμέσως μετά τον τοκετό εμφανίζουν μικρές αλλαγές και διαφοροποιήσεις στα συναισθήματά τους.
Όπως για παράδειγμα πονοκέφαλο, υπνηλία, δυσκολίες συγκέντρωσης. Επίσης μπορεί να αναφερθεί
μια γενικότερη αναστάτωση που εμφανίζεται με την μορφή μιας στεναχώριας, κλαμάτων, έντονου και
απροσδιόριστου εκνευρισμού και απομόνωσης.
Όπως και αρκετές άλλες γυναίκες στη θέση της έτσι και η Ελευθερία Βιδάκη ήρθε αντιμέτωπη με αυτόν
τον ύπουλο εχθρό χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί αυτό που την «έτρωγε» εσωτερικά την στιγμή που θα
έπρεπε να είναι απόλυτα ευτυχισμένη, έχοντας τον γιο της στην αγκαλιά της. Η μάχη με την ασθένεια
αποδείχτηκε σύντομη. Για ένα διάστημα υπήρξαν μερικά από τα συμπτώματα, ορισμένα από αυτά
ιδιαίτερα έντονα, όπως άγχος, αίσθημα ενοχής, έλλειψη ικανοποίησης, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές
που η γυναίκα μπορεί να φτάσει στα άκρα, κάνοντας σκέψεις για ενέργειες που απειλούν την ζωή του
βρέφους ή της δικής της.
Σε αυτό το τελευταίο σημείο έφτασε και η Ελευθερία Βιδάκη, η οποία στράφηκε εναντίον του ίδιο του
εαυτού της. Στις 30 Μαρτίου 2004 πήρε την μεγάλη απόφαση να τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα
από τον κλοιό στον οποίο ένιωθε ότι βρισκόταν και με μια ενέργεια που σόκαρε το πανελλήνιο, έβαλε
τέλος στην ζωή της.
Αυτοκτόνησε εκείνη την ημέρα, πέφτοντας από το παράθυρο του κλιμακοστασίου του τετάρτου
ορόφου της πολυκατοικίας όπου διέμενε, στην Αγία Παρασκευή, βρίσκοντας ακαριαίο θάνατο.
Η είδηση για τον θάνατό της, με όλο το παρασκήνιο που τον συνόδευε, αλλά και τα αίτιά του ήρθε να
βυθίσει στο πένθος τόσο την οικογένειά της όσο και τον καλλιτεχνικό κόσμο και ιδιαίτερα εκείνους τους
ηθοποιούς με τους οποίους είχε συνεργαστεί στο παρελθόν στο θέατρο και την τηλεόραση, όπου
συμμετείχε σε παραστάσεις και σίριαλ τα οποία αγαπήθηκαν από το κοινό.
Ένα κοινό που κάθε φορά που βλέπει το «Κάτι τρέχει με τους δίπλα» και παρατηρεί το έμφυτο και
πηγαίο χαμόγελό της, αδυνατεί να πιστέψει ότι αυτή η γυναίκα δεν υπάρχει πια, έχοντας βάλει με έναν
τόσο τραγικό τρόπο τέλος σε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα αλλά –κυρίως- στην ζωή της.