Με οδύνη η ΠΑΕ ΑΟ Τρίκαλα πληροφορήθηκε το θάνατο του μεγάλου τρικαλινού στιχουργού και ποιητή Κώστα Βίρβου. Του ανθρώπου που με τους στίχους του έγραψε έναν από τους καλύτερους ύμνους ομάδων σε μουσική του Θόδωρου Δερβενιώτη, της δικής μας ομάδας του ΑΟ Τρίκαλα!
Για όλους τους φιλάθλους του ΑΟ Τρίκαλα η ανάμνηση του θα είναι πάντα ζωντανή, ακούγοντας τον ύμνο σε μεγάλες στιγμές που όλοι ελπίζουμε ότι θα γραφτούν από δω και πέρα για την ομάδα που τόσο αγάπησε και εμπνεύστηκε. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα πρόσφερε στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και στον ΑΟ Τρίκαλα. Τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Και ας τον αποχαιρετήσουμε με τα δικά του λόγια για την ομάδα μας:
Σταυραετοί της Πίνδου,
Του κάμπου λιοντάρια
Έντεκα λεβέντες, γερά παλικάρια.
Πείσμα, δύναμη και τέχνη
Και ατσάλινη καρδιά
Να γιατί νικούνε πάντα
των Τρικάλων τα παιδιά.
Τρίκαλα, Τρίκαλα τα γήπεδα αντηχούν
Τρίκαλα, Τρίκαλα που ξέρουν να νικούν.
Καθαρό παιχνίδι, σε όλα ιππότες
Κι έγινε η ομάδα η πρώτη απ΄ τις πρώτες.
Άξιοι στον κάθε στίβο,
Άξιοι και στην ζωή να
Ποιον έχουν για σκοπό τους
των Τρικάλων οι αετοί.
Τρίκαλα, Τρίκαλα τα γήπεδα αντηχούν
Τρίκαλα, Τρίκαλα που ξέρουν να νικούν.
Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΙΡΒΟΥ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
Ο Κώστας Βίρβος γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 29 Μαρτίου 1926. Ο πατέρας του, πλούσιος τυρέμπορας, τον στέλνει στην Κοργιαλένειο Σχολή. Τελειώνοντας το γυμνάσιο το 1943 κατεβαίνει στην Αθήνα και φοιτά στην Πάντειο. Ο ίδιος σύμφωνα με διηγήσεις του έγραφε στιχάκια από νωρίς, αλλά ήθελε να γίνει σκηνοθέτης μιας και του άρεσε ιδιαίτερα το θέατρο.
Το 1943 περνάει στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης ως μέλος του ΕΑΜ. Το Μάρτη του ’44 συλλαμβάνεται και βασανίζεται, γιατί έγραφε συνθήματα στους τοίχους για την τότε κυβέρνηση του βουνού. Ο πατέρας του με 800 χρυσές λίρες τον απελευθερώνει και έπειτα φεύγει για το βουνό, όπου εκεί συναντά και τον Άρη Βελουχιώτη. Εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος απ’ το 1954 έως το 1985. Έχει δυο κόρες.
Τα πρώτα του στιχάκια τα δίνει στον Απόστολο Καλδάρα, με τον οποίο γνωρίζονταν από μικροί. Το πρώτο στιχούργημα του λέγεται “Ο φαντάρος” {ανέκδοτο τραγούδι του 1947}, που αν και μελοποιήθηκε αρχικά από τον Β. Τσιτσάνη και αργότερα από τον Α. Καλδάρα δε γραμμοφωνήθηκε, λόγω εμφυλίου και παρά το εμφανές μήνυμα της συμφιλίωσης, (“μα ο φαντάρος δεν παραπονιέται/ κι έχει ελπίδα μέσα στην καρδιά/ πως θα γυρίσει πάλι στους δικούς του/ τα χέρια όταν δώσουμε ξανά”).
Το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε ήταν το «Να το βρεις από άλλη» σε μουσική Καλδάρα και ερμηνευτές τους Σούλα Καλφοπούλου και Μάρκο Βαμβακάρη (1948). Έχει γράψει πάνω από 2000 τραγούδια, λαϊκά, έντεχνα, μέχρι και παραδοσιακού ύφους με κοινωνικό και πολιτικό, άμεσο ή έμμεσο, περιεχόμενο. Άλλα σημαντικά του τραγούδια είναι: «Της γερακίνας γιος», «Το καράβι», «Μια παλιά ιστορία», «ο κυρ Θάνος πέθανε» και άλλα. Το πέρασμά του και στους ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών έγινε με το άσμα “Καταχνιά” του Χρήστου Λεοντή, με το «Α-Ω», σε μουσική Μπιθικώτση, το «Θάλασσα, πικροθάλασσα», σε μουσική Μίμη Πλέσσα και πλήθος άλλων. Επίσης είναι ο συνθέτης του ύμνου της ποδοσφαιρικής ομάδας του Α.Ο. Τρίκαλα. Ένα σημαντικό έργο του είναι ο Θεσσαλικός Κύκλος σε μουσική τού Γιάννη Μαρκόπουλου.
Έφυγε το βράδυ της Πέμπτης 6 Αυγούστου 2015, ταλαιπωρημένος από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο ενώ βρισκόταν διασωληνωμένος στο σπίτι του, στο Παλαιό Φάληρο.