Ο «ΣΥΡΙΖΑ εξωτερικού» προφανώς επιβάλλεται στο «ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού»

Προς επίλυση του αδιεξόδου;
Είμαι από εκείνους που πάντα πίστευαν πως τελικά θα επιτευχθεί η συμφωνία γιατί κανένα από τα δύο μέρη δεν θα ήθελε να ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου. Η «αισιοδοξία» μου αυτή βασίζεται στην κοινή λογική αλλά και στο αμοιβαίο συμφέρον Ελλάδας και δανειστών. Το ναυάγιο άλλωστε της διαπραγμάτευσης και η ρήξη δεν εξυπηρετεί κανένα από τα δύο μέρη. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση οι μεν δανειστές κινδυνεύουν να μην εισπράξουν τα χρήματα τους (περίπου στα 230 δις) ενώ θα επέλθει -παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα- σοβαρή οικονομική αναταραχή σ’ ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι θα είναι σχεδόν ισοδύναμη εκείνης του 2008 με τη χρεοκοπία της Lehman Brothers.

Η Ελλάδα, από την άλλη πλευρά, εάν επιλέξει κάποια ψευτο-ηρωική ρήξη θα βρεθεί σε ένα δραματικό αδιέξοδο με ανυπολόγιστες συνέπειες το οποίο δεν θα εστιάζεται μόνο στο οικονομικό αλλά και στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο. Αλλά και η κυβέρνηση θα βρεθεί στη μέγγενη μιας βαθιάς κομματικής εσωστρέφειας με συνέπεια να δει να γκρεμίζεται το όνειρό της «περί της ώρας της Αριστεράς». Κινδυνεύει μάλιστα το όνειρο αυτό να μεταβληθεί στον τραγικό εφιάλτη της ιστορίας της. Όσον αφορά, τέλος, στην απειλή της προσφυγής στις κάλπες πριν από την σύναψη συμφωνίας νομίζω πως κάτι τέτοιο στερείται κάθε σοβαρού σχολιασμού. Γιατί, ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν καταστροφικό πρώτα-πρώτα για τον τόπο αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η κατάρρευση της οικονομίας θα ήταν βέβαιη με ότι αυτό συνεπάγεται. Αλλά και ως απειλή εκβιασμού να τη δει κανείς –προς τα έξω και προς τα μέσα- αυτή δεν τρομάζει πλέον κανέναν.

Θεωρώ, λοιπόν, εν τέλει πως ο «ΣΥΡΙΖΑ εξωτερικού» με επικεφαλής τον Α. Τσίπρα θα υπερτερήσει κατά κράτος των ακραίων στελεχών του «ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού» που οδηγούν τη χώρα στο πουθενά. Άλλωστε, σήμερα αναγνωρίζεται στον πρωθυπουργό ότι ο αγώνας που δίνει στα ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα είναι και πραγματικός και σκληρός, όταν μάλιστα έχει απέναντί του τα πολιτικά θηρία της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομίας και πολιτικής και όχι δευτεροκλασάτους και τριτοκλασάτους του διεθνούς οικονομικού κατεστημένου. Το «παιχνίδι» είναι κρίσιμο και ενδιαφέρον. Ευχόμαστε η κατάληξή του να είναι θετική για τη χώρα μας και τους πολίτες της.