Ομιλία Σ. Παπαδόπουλου στο Σ/Ν για τα ΑμΕΑ

Ομιλία Σ.Παπαδόπουλου στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων την 23/06/15, κατά τη συζήτηση του Σ/Ν «Μέτρα για την ανακούφιση των ΑμεΑ, την απλοποίηση της λειτουργίας των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και συναφή ασφαλιστικά ζητήματα.»

Συζητάμε για ένα σχέδιο νόμου καθοριστικό του κοινωνικού, του ταξικού, και του ιδεολογικού θα λέγαμε προσανατολισμού της κυβέρνησης, σε μια κρίσιμη φάση, ίσως στην πιο δύσκολη ιστορικά στη νεότερη πολίτικη ιστορία της χώρας, μια ημέρα μετά από μια βασανιστική διαπραγμάτευση, τόσο στο Eurogroup, όσο και στη Σύνοδο Κορυφής.
Πρέπει να πούμε είναι ότι το σ/ν δίνει αποδείξεις τη στιγμή αυτή για το ποιες είναι οι ευαισθησίες και οι συγκεκριμένες πράξεις που κάνει η κυβέρνηση για να δείξει τον προσανατολισμό της, έχοντας επίγνωση και του κόστους, καθώς μελετάμε την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, και βλέπουμε ποια είναι τα ποσά τα όποια καλείται να πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός, και τα ασφαλιστικά ταμεία σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.
Η ΝΔ που ρωτάει τι ακριβώς θα πληρώσουμε, αυτή την περίοδο που κορυφώνονται οι διαδικασίες της διαπραγμάτευσης, θεώρησε καλό να μην απαντήσει πάνω στα κρίσιμα ζητήματα, αν θα πρέπει, με τις ευαισθησίες που δηλώνουν και αυτοί ότι έχουν να πληρώσουμε αυτά τα ποσά. Η ανάλυση του Γεν. Λογιστηρίου του Κράτους λέει ότι η δαπάνη είναι 1,2 εκ. ευρώ για το 2015 για την κατάργηση του παραβόλου και 2,35 εκ. ευρώ για το 2016. Προκύπτει ακόμη μια δαπάνη του ΟΓΑ 120,3 εκ. ευρώ για την επαναχορήγηση της σύνταξης για τους ανασφαλίστους υπερήλικες, 17,2 εκ. για το 2015, 83,2 εκ . για το 2016, ενώ υπάρχει ακόμη μια δαπάνη 190,000 ευρώ για τους πολίτες τρίτων χώρων που χρησιμοποιούνται στην αγροτική οικονομία και εντάσσονται στη δεύτερη κατηγορία.
Το κοινωνικό ζήτημα λοιπόν για μας είναι: Σ’ όλες αυτές τις δυσκολίες, στις οποίες προσανατολίζεται η βασανιστική διαπραγμάτευση, αξίζει τον κόπο να δίνει αποδείξεις η κυβέρνηση, ότι μπορεί να αναλάβει το κόστος για τις πράξεις που αποδεικνύουν ποιες είναι οι ευαισθησίες τις; Νομίζω ότι η απάντηση είναι σαφέστατη, και μας χρειάζεται για να καταλήξουμε και στο πως θα δούμε τη διαπραγμάτευση, αφού οι συνοδευτικές πράξεις αφορούν και το εάν σ αυτό το χρονικό διάστημα θα παρθούν αποφάσεις για την ελευθερία των συλλογικών συμβάσεων, για το γεγονός ότι χρειάζεται μια κλιμάκωση για να φτάσουμε στον κατώτατο βασικό μισθό που έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, για να φτάσουμε και στην κατάργηση του μηδενικού ελλείμματος, το οποίο προσδιορίζει τη στάση μας απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία και στις συντάξεις, ειδικά στις κατώτερες συντάξεις και στο ΕΚΑΣ.
Νομίζω ότι η συζήτηση που έγινε εδώ για πλευρές του νομοσχεδίου συντελεί στο ότι έχουμε θετικές προτάσεις από όλους σχεδόν τους συναδέλφους που παρευρεθήκαν, και στο ποιες προσαρμογές πρέπει να γίνουν στο νομοσχέδιο για να το κάνουν καλύτερο. Άκουσα με πολλή προσοχή αρκετούς συναδέλφους όλων των πτερύγων να κάνουν πολύ θετικές παρεμβάσεις.
Προσωπικά θα ήθελα να αναφερθώ στις προτάσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας ΑμεΑ. Είναι σημαντικό οι γνωματεύσεις της ανώτατης υγειονομικής επιτροπής να θεωρηθούν ισότιμες με τις γνωματεύσεις των ΚΕΠΑ και να γίνονται δέκτες για κάθε νόμιμη χρήση από τις αρμόδιες υπηρεσίες για τη χορήγηση οικονομικών και κοινωνικών παροχών. Επίσης να υποχρεούνται να έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία πιστοποίησης και αξιολόγησης αναπηρίας με την έκδοση γνωμάτευσης αναπηρίας πριν τη λήξη ισχύος της προηγούμενης γνωμάτευσης αναπηρίας από τον αιτούντα καθώς και να παρατείνεται το δικαίωμα χορήγησης του επιδόματος όπως ορίζει η κειμένη νομοθεσία. Τέλος, οι γνωματεύσεις για παθήσεις μη αναστρέψιμες θα εκδίδονται από την ειδική επιστημονική επιτροπή η όποια καταρτίζεται θα δώσει και συνολικές απαντήσεις για το ποιες είναι αυτές. Εδώ να βάλουμε σε παρένθεση ότι ο σακχαρώδης διαβήτης δεν είναι στις παθήσεις οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν ότι καθιστούν τα ΑμεΑ. Πρόκειται για ομάδες χρόνιων πασχόντων που δεν μπορούν να καθοριστούν ως ΑμεΑ.
Θεωρώ ότι όλα τα ζητήματα τα όποια περιλαμβάνονται στο σ/ν δίνουν την κατεύθυνση της κυβέρνησης για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσει στο επόμενο χρονικό διάστημα τις δίκες τις ευαισθησίες και για το τι πρέπει να συντελεστεί, και για να δοθεί η απόδειξη ότι η βασανιστική διαπραγμάτευση τελειώνει με έναν τρόπο που θα μας δίνει, ανεξάρτητα από την τελική έκβαση, τη δυνατότητα να υποστηρίζουμε ότι ο κοινωνικός της προσανατολισμός είναι αντίστοιχος και των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει, και του προγράμματος ανασυγκρότησης για το οποίο έχουμε δεσμευτεί, και εκείνων συνολικά των προσανατολισμών που δείχνουν ότι λάβαμε όλα αυτά υπόψη, προκειμένου να βγει από αυτή τη θέση στην όποια οδηγήθηκε η χώρα, με ευθύνες εκείνων που συνεχίζουν να προκαλούν με τις πράξεις τους. Η Ελλάδα δεν έφτασε εδώ που έφτασε χωρίς συγκεκριμένες ευθύνες όσον αφορά και την υπερχρέωση της, και τα εκρηκτικά ελλείμματα τα όποια καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και την πορεία των μνημονιακών συμβάσεων που υπήρξαν.
Νομίζω λοιπόν ότι έχουμε ένα σ/ν αποδεικτικό του προσανατολισμού αυτής της κυβέρνησης. Ο προσανατολισμός της είναι να αντιμετωπίσει όλα τα ζητήματα της διαπραγμάτευσης με την ευαισθησία η όποια ορίζει σε μια κυβέρνηση που βάζει τα δικαιώματα των πολιτών πάνω από τα κέρδη όλων εκείνων, και με συγκεκριμένες πράξεις θα αποδείξει οτι θα φορολογήσει και τον πλούτο που έχει εξαχθεί και τις τριγωνικές συναλλαγές και όλα εκείνα τα όποια συνετέλεσαν στο να γίνει αυτό το πάρτι, που οδήγησε μια χώρα με μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα να βρίσκεται στη σημερινή θέση.
Ευχαριστώ πολύ.