ΠΑΜΕ Τρικάλων: Η παγίωση της φτώχειας δεν είναι «έντιμος συμβιβασμός»!

Συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε σήμερα το βράδυ στην πλατεία Ρ. Φεραίου, το οποίο και διοργάνωσε το ΠΑΜΕ Τρικάλων.

Μετά την ομιλία ακολούθησε πορεία στον πεζόδρομο της Ασκληπιού και σε κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Πέτρο Τσίγκα πρόεδρο του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήγων Ν. Τρικξάλων, μέλος της διοίκησης του εργατικού κέντρου και στέλεχος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ

Η Ομιλία .
Εργάτες, εργάτριες, εργατοϋπάλληλοι, άνεργοι, συνταξιούχει, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι,

Με εντατικούς ρυθμούς ετοιμάστηκε η προετοιμασία του σημερινού συλλαλητηρίου που διοργάνωσε η Γραμματεία του ΠΑΜΕ στο νομό μας, καθώς και Πανελλαδικά που θα πραγματοποιηθούν αύριο σε δεκάδες πόλης.
Είναι τα συλλαλητήρια που γίνονται ενάντια στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία που ετοιμάζουν κυβέρνηση και δανειστές.
Η Γραμματεία Ν. Τρικάλων του ΠΑΜΕ χεραιτήζει σωματεία εργατικά, Δ.Σ. του μαζικού κινήματος, μαζικούς φορείς, που έχουν πάρει απόφαση συμμετοχής στο σημερινό συλλαλητήριο και καλεί όλα τα σωματεία, τους εργατοϋπάλληλους στο νομό μας, τις γυναίκες, τους άνεργους, την νεολαία, να δώσουν τη συνέχεια με την προετοιμασία πανεργατικής απεργίας, με αποφάσεις, με Γ.Σ., ενημέρωση των εργαζομένων.

Εργαζόμενοι, συνάδελφοι

Οι ψευτοηρωισμοί της κυβέρνησης και τα παραμύθια των κόκκινων γραμμών βαδίζουν στο τέλος τους. Η κοινή δήλωση των Τσίπρα-Γιούνκερ για τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό αποτελούν προάγγελο νέας συμφωνίας-λαιμητόμου για το λαό, ενός νέου “μνημονίου”.
Η πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για συμφωνία με την τρόικα είναι σίγουρα πολύ διδακτική. Όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή αλλαγή και διόρθωση της ΕΕ, με TIΣ αυτοαποκαλούμενες αριστερές κυβερνήσεις αξίζει να τη διαβάσουν. Οσοι διατηρούν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει δρόμος καπιταλιστικής ανάπτυξης που θα «εξασφαλίζει ευημερία για όλους», δηλαδή για τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και τα λαϊκά στρώματα, θα ωφεληθούν απο μια ανάγνωσή της.
Φυσικά, δεν είναι αποκαλυπτική μόνο η συγκεκριμένη πρόταση. Ολα όσα προηγήθηκαν, τόσο στην προεκλογική περίοδο όσο και στους πρώτους μήνες της νέας διακυβέρνησης, αναδεικνύουν την επιχείρηση εξαπάτησης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος «θα βαρούσε τα νταούλια για να χορεύουν οι αγορές» και θα έσκιζε τα μνημόνια. Βοηθούν να κατανοηθεί ότι το τρένο του αστικού κράτους κινείται σταθερά στις ράγες της άρχουσας τάξης, υπηρετεί τους στόχους της, όσοι «μηχανοδηγοί» και αν αλλάξουν.
Το παραμύθι μιας ανώδυνης φιλολαϊκής λύσης, χωρίς σύγκρουση και ρήξη με τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ που την στηρίζει, ακούγεται φυσικά ευχάριστα.
Όμως, πρόκειται για πολιτική εξαπάτηση. Λύση που να διασφαλίζει ότι θα έχουμε και «την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο» πολύ απλά δεν υπάρχει.

Όποιος αποδέχεται τους στόχους και τις αρχές λειτουργίας της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας της ΕΕ, όποιος δεσμεύεται να υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, αυτός θα θυσιάσει τις ανάγκες του λαού, όπως και αν αυτοαποκαλείται, «αριστερός», «αντιμνημονιακός» ή «πατριώτης».
Ήδη απ’ την προεκλογική περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκπαιδεύσει τους εργαζόμενους ώστε να θεωρήσουν ως «περασμένα – ξεχασμένα» όσα έχασαν την περίοδο της κρίσης. Τώρα, προχωρά με δική του πρόταση στην επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων, που τα παρουσιάζει θρασύτατα ως «έντιμο και αμοιβαία επωφελή συμβιβασμό». Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων:
Προτείνει νέα επιβάρυνση ύψους 1 δισ. ευρώ από αυξήσεις στην άδικη έμμεση φορολογία, στο ΦΠΑ, που περιλαμβάνει συντελεστή 23% για τα βιομηχανικά επεξεργασμένα τρόφιμα, απ’ τα μακαρόνια ως τις μαρμελάδες και τα κατεψυγμένα θαλασσινά.
Διατηρεί τον ΕΝΦΙΑ και το χαράτσι της «εισφοράς αλληλεγγύης» για το 2015 και το 2016 για μισθωτούς και συνταξιούχους.

Συνάδελφοι, εργαζόμενοι,

Προτείνει την ολοκλήρωση των μέχρι σήμερα ιδιωτικοποιήσεων και νέες ιδιωτικοποιήσεις που αφορούν τα λιμάνια (ΟΛΠ, ΟΛΘ κ.λπ.), τα περιφερειακά αεροδρόμια, τον ΔΕΣΦΑ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ.ά., με άμεσα προσδοκώμενα έσοδα 3,18 δισ. ευρώ τη διετία 2015 – 2016.
Προχωρά το σχέδιο των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων για ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, που θα οδηγήσει σε συμπίεση προς τα κάτω του συνόλου των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Ταυτόχρονα, προωθεί τη σταδιακή αύξηση του ορίου των πρόωρων συντάξεων στα 62 έτη και αποδέχεται τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τα επικουρικά ταμεία, δηλαδή το ψαλίδι στις επικουρικές συντάξεις, με αίτημα την αναστολή εφαρμογής του μέτρου για το 2015 και το 2016.
Στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς
Θέτει ως πλαίσιο τις υφιστάμενες ρυθμίσεις και σύγχρονες πρακτικές των χωρών της ΕΕ, δηλαδή την κόλαση των ελαστικών, ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Φυσικά, δεν υπάρχει αναφορά στην επαναφορά των τεράστιων απωλειών της εσωτερικής υποτίμησης για τους μισθωτούς.
Για τα δημοσιονομικά μεγέθη και το κρατικό χρέος
Αποδέχεται τη δημοσιονομική πειθαρχία σε βάρος του λαού, με δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα που μετά το 2017 θα ανέλθουν απ’ το 1,5% στο 3,5%. Η όποια άμεση μικρή μείωση του ύψους για τη διετία 2015 – 2016, σε συνδυασμό με τις ανάγκες εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους, θα συνοδευθεί με νέα δανειακή σύμβαση.
Δεν χρειάζεται μια πιο λεπτομερής εξέταση για να αντιληφθεί κανείς ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται και εξειδικεύει τις βασικές αντιλαϊκές κατευθύνσεις που εφαρμόζονται σ’ όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ, από όλες τις αστικές κυβερνήσεις.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει παρουσιάσει (προς το παρον), με επίσημο τρόπο, ένα πλήρες κείμενο των δανειστών.

Έκανε απλά αποσπασματικές αναφορές σε υπερβολικές απαιτήσεις, για κατάργηση του ΕΚΑΣ και για αύξηση της έμμεσης φορολογίας στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Ωστόσο, η αδιάλλακτη στάση της ΕΕ και του ΔΝΤ εξυπηρετεί πολλαπλά τηνπροσπάθεια να αποδεχθεί ο λαός τους νέους όρους σφαγής του. Βοηθά την κυβέρνηση να εμφανίζει ως «το μικρότερο κακό» τη δική της πρόταση.
Εξυπηρετεί τη μεθόδευση να υπάρξει νέα προσθήκη, ακόμα περισσότερων αντιλαϊκών μέτρων και να παρουσιαστεί η πιθανή συμφωνία ως ο καλύτερος δυνατός συμβιβασμός, μετά από αμοιβαίες υποχωρήσεις. Αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα να ζητήσει η κυβέρνηση νέα προσφυγή στις κάλπες, ώστε η διαπραγμάτευση να κλείσει με νωπή λαϊκή εντολή.
Με ψευτοδιλήμματα όπως, κρατική χρεοκοπία και προσωρινή έξοδος απ’ την Ευρωζώνη ή αποδοχή της σκληρής αντιλαϊκής συμφωνίας, ώστε να αποδεχθεί ο λαός να συνεχίσει να βαδίζει στο σημερινό αδιέξοδο δρόμο της ανασφάλειας, της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης.
Η αποδοχή της συμφωνίας σε οποιαδήποτε μορφή της θα ανοίξει το δρόμο για να συνεχιστούν τα εκβιαστικά διλήμματα και η επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων χωρίς λαϊκή αντίσταση.

Συνάδελφοι, εργαζόμενοι,

Την ίδια στιγμή, στο κυβερνητικό στρατόπεδο δυναμώνουν οι φωνές κριτικής σχετικά με τους χειρισμούς της διαπραγμάτευσης. Λιγότερο ή περισσότερο ανοιχτά εμφανίζονται μια σειρά από «θεματοφύλακες» των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ (Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου, ακόμα και ο Βαρουφάκης, που ήταν υπεύθυνος για τη διαπραγμάτευση).
Η βάση της κριτικής τους αφορά την τήρηση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης και τη διασφάλιση δέσμευσης απ’ τους δανειστές σχετικά με την ευνοϊκότερη ρύθμιση της αποπληρωμής του ελληνικού κρατικού χρέους.
Φυσικά, ακόμα και αυτές οι στοιχειώδεις προεκλογικές δεσμεύσεις για τις 100 πρώτες μέρες, μετατέθηκαν σε χρονικό ορίζοντα τετραετίας και ακυρώθηκαν στην πράξη, κάποιες από αυτές ήταν η (άμεση αύξηση αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, 13η σύνταξη, αύξηση κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας κ.λπ.).
Τελικά όποια και αν είναι η προσωρινή κατάληξη της διαπραγμάτευσης, ο λαός θα βρεθεί χαμένος αν παραμείνει παθητικός θεατής ή ενεργός υποστηρικτής των στόχων της εγχώριας αστικής τάξης.
Η συμφωνία που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση αποδεικνύει ότι ακόμα και αν διασφαλιστεί ενισχυμένη κοινοτική χρηματοδότηση, αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί σε ανάκτηση των απωλειών του λαού, αλλά σε κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Ακόμα και αν σταθεροποιηθεί η πορεία καπιταλιστικής ανάκαμψης, αυτή θα βαδίζει χέρι χέρι με νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.
Μόνο αν το κίνημα ανασυνταχθεί και σημαδέψει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ που την στηρίζει, μπορεί να υπάρξει ελπιδοφόρα προοπτική για το λαό.

Μόνο η γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, η οποία φωτίζει την αναγκαιότητα και το δρόμο της εργατικής – λαϊκής εξουσίας και προετοιμάζει τη λαϊκή αντεπίθεση, αποτελεί ρεαλιστική διέξοδο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Γι’ αυτό πρέπει άμεσα και αποφασιστικά να συνεχίσουμε την προσπάθεια για να αυξηθούν και να ενισχυθούν οι πρωτοπόρες εστίες αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε κλάδο, κάθε γειτονιά.
Να απαντήσουμε αγωνιστικά, μαχητικά στην κυβερνητική επιλογή επιβολής ενός νέου αντιλαϊκού μνημονίου.
Να μην υπάρξει καμιά ανοχή απ’ το λαό. Η συγκυρία, η στιγμή προσφέρεται για να βγάλουν συμπεράσματα πλατύτερα λαϊκά στρώματα απ’ την ίδια τους την πείρα για να συμπορευθούν με το ΠΑΜΕ.
Να μην αφήσουμε να χαθεί αυτή η ευκαιρία.
Οι μάσκες πέφτουν! Κανένας να μην παρασυρθεί από τα διλήμματα, τα δήθεν «αδιέξοδα». Η εξαπάτηση και οι εκβιασμοί, συνεχίζονται από το ίδιο σημείο που τα άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Να μη δώσουμε άλλο χρόνο! Η αναμονή είναι χαμένος χρόνος για το λαό και κέρδος για τη συγκυβέρνηση και τη μεγαλοεργοδοσία. Οδηγούμαστε σε μεγαλύτερη φτώχεια και δυστυχία για να σωθούν τα κέρδη των εκμεταλλευτών μας, για να πληρώνονται οι δανειστές.

Εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, άνεργοι,
Η παγίωση της φτώχειας δεν είναι «έντιμος συμβιβασμός»!
Δεν υπάρχει “έντιμος συμβιβασμός” με τους εργαζόμενους στην ανέχεια, όταν η εξαθλίωση χτυπάει κόκκινο! Έντιμος και δίκαιος είναι ο αγώνας που έχει σήμερα ως αίτημα τη συνολική κατάργηση του αντεργατικού οπλοστασίου που διατηρεί και ενισχύει η κυβέρνηση για να μπορεί να το αξιοποιεί με πλήρη ελευθερία η μεγαλοεργοδοσία σε κάθε κλάδο. Ο “έντιμος συμβιβασμός” είναι απαίτηση των μονοπωλιακών ομίλων. Η συμφωνία έχει μέτρα που χαρίζουν χαμόγελα σε αυτούς που πλούτισαν και συνεχίζουν να πλουτίζουν εις βάρος της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας που βασανίζεται και υποφέρει.
Οι ζωές μας δε σηκώνουν άλλα μέτρα. Οι ανάγκες μας δε μπορούν να περιμένουν! Εδώ και τώρα, κόντρα στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς να διεκδικήσουμε:

• Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα.
• Κάλυψη όλων των απωλειών.
• Αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας.
• Κατάργηση των αντεργατικών νόμων.
• Κατάργηση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων
• Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων.
• Αρκετά πληρώσαμε, αρκετά ματώσαμε!
Δεν πρέπει να χαρίσουμε τον κόπο μας!
Εμείς έχουμε τη δύναμη.