Trikala Day Καθημερινή Ηλεκτρονική Εφημερίδα των Τρικάλων
Μεταξύ άλλων, σχολίασε τον πολυσυζητημένο στίχο του τραγουδιού του, ο οποίος αναφέρεται στα ονόματα του Άδωνι Γεωργιάδη και του Άρη Πορτοσάλτε, καθώς και στη φράση «στα χέρια του λάθος μπάτσου».
Ο γνωστός ηθοποιός τοποθετήθηκε ξεκάθαρα, λέγοντας: «Φυσικά υπάρχει ο λάθος και ο σωστός μπάτσος. Όπως υπάρχει και ο λάθος και ο σωστός ηθοποιός. Όπως υπάρχει και ο λάθος και ο σωστός δημοσιογράφος. Δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι εντεταλμένοι ούτε όλοι οι ηθοποιοί βιαστές και παιδόφιλοι. Υπάρχει ο άνθρωπος που κάνει καλά τη δουλειά του και ο άνθρωπος που δεν την κάνει σωστά. Φυσικά, και έτσι πρέπει να είναι».
Σχετικά με το γιατί έγραψε τον πολυσυζητημένο στίχο, ο ηθοποιός απάντησε αυθόρμητα: «Γιατί είμαι άνθρωπος. Γιατί δεν είμαι βόδι. Γιατί δεν είμαι ασυγκίνητος από αυτό που συμβαίνει. Η τέχνη μου συνδέεται με το πώς αισθάνομαι. Εμένα η τέχνη μου και η ύπαρξή μου έχουν να κάνουν με το πώς αισθάνομαι τα πράγματα. Όταν διαφωνείς με κάποιον δεν τον πετάς στα σκουπίδια, αλλά τον σατιρίζεις και τον καυτηριάζεις. Τον ρεντικουλάρεις, τον γελοιοποιείς, τον μετακινείς, τον προκαλείς. Ειδικά όταν μιλάς για κάποιον που έχει την εκατονταπλάσια δύναμη, πορεία, χρηματική πλάτη από εσένα. Δεν θα κάνω μάθημα στιχουργικής».
Όταν ρωτήθηκε αν ο Πορτοσάλτε έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του, ο ηθοποιός απάντησε: «Το έχει. Εγώ λέω ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος και οι απόψεις του είναι ίδιες απόψεις κι είναι στον ίδιο σάκο με ανθρώπους οι οποίοι διοικούν τη χώρα και δεν είναι ανεξάρτητη η άποψή του. Έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του ο οποιοσδήποτε άνθρωπος (…)».
Στη συνέχεια ο Πάνος Βλάχος, πρόσθεσε: «Δεν είναι απανθρωπιά να εκφράζεις την άποψη σου. Είναι απανθρωπιά, με το που έχουν συμβεί αυτά τα πράγματα να υπάρχει ευθεία επίθεση και προπαγάνδα απέναντι στους ανθρώπους που έχουν χάσει τα παιδιά τους… Δεν είναι έκφραση απόψεων. Είναι κριτική σε ανθρώπους που υποφέρουν, είναι απόπειρα συγκάλυψης, μια λασπολογία και μια θόλωση ενός κόσμου που υποφέρει. Και εγώ σε αυτόν τον κόσμο υπάρχω και ζω. Και λέω ότι οι λέξεις στα τραγούδια μου και οι λέξεις γενικά… Τις μέρες που συνέβαιναν όλα αυτά υπήρχε μια αδιανόητη προπαγάνδα και μια αδιανόητη συγκάλυψη… Έγινε αυτό ή εγώ ζούσα εκείνη τη στιγμή στην Σλοβενία και έπινα πίνα κολάντα;».
«Εγώ αυτή τη στιγμή δεν κάνω τέχνη για να κρατήσω ίσες αποστάσεις σχετικά με το τι κάνει η αντιπολίτευση ή όχι. Δεν γράφω τραγούδια ούτε εκφράζομαι για το αν έχουμε καλή αντιπολίτευση στη χώρα. Εγώ γράφω τραγούδια και εκφράζομαι απέναντι σε εκείνους που κάνουν το περισσότερο κακό. Περισσότερο κακό από αυτά τα δύο, όπως μου τα λες… Κατά τη δική μου άποψη. Γιατί εμένα κάλεσες. Θα μπορούσες να έχεις καλέσει έναν διανοούμενο ή έναν σπουδαίο καλλιτέχνη που θα σου έλεγε ότι πρέπει να βρούμε μια μέση λύση. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αν έχουμε καλή ή ικανή αντιπολίτευση μου είναι αδιάφορο όταν έχουν πεθάνει άνθρωποι».
«Όταν βγαίνεις στην τηλεόραση – την οποία δεν πληρώνεις για να εμφανίζεσαι, ενώ εμένα πληρώνουν εισιτήριο για να με δουν – και γίνεται τέτοια προπαγάνδα, τέτοια καταπίεση του ειλικρινούς και υγιούς συναισθήματος των ανθρώπων και διαδίδονται τόσα ψεύδη, έχω ευθύνη».
Όταν ρωτήθηκε γιατί ασκεί κριτική μόνο σε μία πλευρά και όχι και στην αντιπολίτευση, ο ηθοποιός απάντησε: «Μα γιατί δεν κάνει κακό το άλλο».
Στην ερώτηση αν θεωρεί τον εαυτό του στρατευμένο καλλιτέχνη, ο Πάνος Βλάχος απάντησε με χιούμορ, δίνοντας έναν σαρκαστικό τόνο στην τοποθέτησή του: «Βέβαια, ναι. Γιατί κινούμαι από συστήματα ακροδεξιού και ακροαριστερού καπιταλιστικού έντεχνου σατέν, με κοιλιακό από μέσα και χρήματα που έρχονται κυρίως από τη Λατινική Αμερική, εξ ου και ο ισπανόφωνος στίχος που θα χρησιμοποιήσω πια».
«Εγώ δεν κάνω τέχνη σε σχέση με τις δημοσκοπήσεις. Δεν κάνω τέχνη σε σχέση με το τι λέει ο μέσος όρος. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο – ακόμα και που το συζητάμε – να δεχτώ ότι, τη στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, οι άνθρωποι που βγαίνουν και έχουν τέτοια εξουσία και ικανότητα, φέρουν ίδια ευθύνη με την αντιπολίτευση που αποτελείται από πέντε, δέκα κόμματα – όχι από ένα».
Στη συνέχεια, έθεσε ένα ερώτημα: «Είναι πιο επικίνδυνο να λέω ότι η γη είναι επίπεδη ή να λέω στη Μαρία Καρυστιανού ότι υπάρχει ένας άνθρωπος πίσω από τα σύννεφα που θα της δώσει σωτηρία και να της λέω “μη μιλάς, βούλωσέ το”; Τι από τα δύο είναι πιο επικίνδυνο;»
«Προσπαθούσε με τον τρόπο του να σιγήσει όλους τους ανθρώπους. Προσπαθεί εντεταλμένα να σωπάσουν… Αποδείχθηκε περισσότερο ότι υπάρχει παράνομο φορτίο ή ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι το ίδιο και το αυτό;»
Και πρόσθεσε: «Εγώ, δύο χρόνια πριν, είπα ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι το ίδιο και το αυτό. Και μετά από δύο χρόνια, αποδεικνύεται ότι επιτελούν τους ίδιους σκοπούς ή διαφορετικούς; Και είμαι ψυχασθενής εγώ; Τρελός; Εντεταλμένος;»
«Εγώ δεν έχω κανένα θέμα με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Δεν έχω κανέναν φανατισμό. Θα είχα φανατισμό αν έγραφα μέσα σε ένα τρένο βάλτε. Γιατί το τρένο νοηματοδοτεί θάνατο. Δεν είμαι φανατικός με κανέναν».
Και συνέχισε: «Αυτό που έκανα επί σκηνής είναι να εκφράσω την ευαισθησία μου απέναντι στο ψεύδος, την κατάχρηση εξουσίας και την προπαγάνδα που γίνεται. Έχω το δικαίωμα να το κάνω. Κι έχω το δικαίωμα να το κάνω, όταν γίνεται από ανθρώπους που είναι παντοδύναμοι και έχει αποτέλεσμα η πολιτική και η πράξη τους».
«Αν ακούσεις τους στίχους μου, θα διαπιστώσεις ότι ειρωνεύομαι και σχολιάζω τις συμπεριφορές και τις ιδεολογίες που διχάζουν τον κόσμο – από όλες τις κατευθύνσεις. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι διχάζουν τη γενιά μου περισσότερο από ποτέ».
