Πατρίκιοι στο δημόσιο- Πληβείοι στον ιδιωτικό τομέα

Τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος της παρατεταμένης κρίσης με τη λιτότητα, τις περικοπές και την υπερφορολόγηση, σε αντίθεση με τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, εκεί όπου οι δαπάνες μένουν στο απυρόβλητο (πλην των κοινωνικών παροχών και συντάξεων) επιβεβαιώνει ο ΣΕΒ, στο εβδομαδιαίο δελτίο του.

Οι βιομήχανοι παραθέτουν αναλυτικά στοιχεία των αμοιβών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που δείχνουν ότι το β’ τρίμηνο του 2017 ο μέσος δημόσιος λειτουργός απολαμβάνει κατά 38% υψηλότερο μισθό από τον μέσο μισθωτό στον ιδιωτικό τομέα!

Μάλιστα στο πρώτο εξάμηνο του 2017 οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα είχαν απώλεια – 1,3% (έναντι αύξησης +0,7% και +2,3% το 2015 και 2016 αντιστοίχως), την ώρα που στο δημόσιο συνέχισαν έστω και οριακά να αυξάνονται οι μισθοί κατά 0,1% ενώ το 2015 είχαν αυξηθεί κατά 3,2% και το 2016 κατά 1,9%!

Στην έκθεσή και μετά την ανάλυση των στοιχείων αμοιβών (μισθών και απασχόλησης), διαπιστώνεται καταρχάς ότι επικρατούν διαφορετικές συνθήκες μισθών και απασχόλησης στον ιδιωτικό απ’ ό,τι στο δημόσιο τομέα που είναι σημαντικές.

Το πρώτο τρίμηνο του 2017, οι μισθωτοί στο δημόσιο τομέα (806,2 χιλιάδες άτομα) είναι το 51% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα (1.588,5 χιλιάδες άτομα), δηλαδή το 34% του συνόλου των μισθωτών, ενώ δραστηριοποιούνται στην οικονομία και 1.264,6 χιλιάδες άτομα σε ατομικές επιχειρήσεις και σαν ελεύθεροι επαγγελματίες.

Με βάση έρευνα του εργατικού δυναμικού (β’ τρίμηνου του 2017), ο μέσος καθαρός μηνιαίος μισθός ανέρχεται σε €874 (€777 στον ιδιωτικό τομέα και €1.075 στο δημόσιο τομέα), δηλαδή ο μέσος δημόσιος λειτουργός απολαμβάνει κατά 38% υψηλότερο μισθό απ’ ό,τι ο μέσος μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα.

Με βάση τα στοιχεία της έρευνας εργατικού δυναμικού, οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές μειώνονται σε σταθερές τιμές κατά -0,8% ετησίως στο α’ εξάμηνο του 2017, έχοντας ήδη αυξηθεί κατά +1,3% και 1,9% το 2015 και το 2016 αντιστοίχως, με τις αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα να μειώνονται κατά – 1,3% το α’ εξάμηνο του 2017 (από +0,7% και +2,3% το 2015 και 2016 αντιστοίχως) και τις αποδοχές στο δημόσιο τομέα να αυξάνουν κατά +0,1% (από +3,2% και 1,9% το 2015 και 2016 αντιστοίχως).

Το αντίστοιχα στοιχεία των εθνικών λογαριασμών δείχνουν το ακαθάριστο εισόδημα των μισθωτών να μειώνεται σε σταθερές τιμές κατά -2,2% το α’ τρίμηνο του 2017 (έναντι -1,3% και +1,6% το 2015 και το 2016 αντιστοίχως) και το ακαθάριστο λειτουργικό πλεόνασμα των αυτοαπασχολούμενων να μειώνεται κατά -0,7% το α’ τρίμηνο του 2017 (έναντι +0,4% και +1,5% το 2015 και 2016 αντιστοίχως.

Η ανάκαμψη μπορεί να έχει ημερομηνία λήξης

Την ίδια ώρα ο ΣΕΒ κρούει καμπανάκι για την ανάκαμψη επισημαίνοντας στο ίδιο δελτίο ότι μπορεί να αποδειχθεί ασταθής και να έχει ημερομηνία λήξης εάν και εφόσον οι εξωγενείς παράγοντες ( τουρισμός και εξαγωγές) πάψουν να έχουν την ίδια ένταση και οι μεταρρυθμίσεις σε κράτος και οικονομία σταματήσουν ή παλινδρομήσουν προς τα πίσω.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά:

“Η οικονομία ανακάμπτει λόγω αύξησης της ζήτησης, που επηρεάζεται κυρίως από εξωγενείς παράγοντες (τουρισμός, εξαγωγές). Η συνεπακόλουθη αύξηση της απασχόλησης δεν συνοδεύεται, όμως, και από υψηλότερους μισθούς, καθώς η ανεργία διατηρείται ακόμη σε υψηλά επίπεδα.

Αυτό συμβαίνει ακριβώς διότι παραμένει η αβεβαιότητα στην διατήρηση της ζήτησης χωρίς να έχει αναδιαταχθεί το παραγωγικό πρότυπο προς εξωστρεφείς βιομηχανικές δραστηριότητες. Ως εκ τούτου, η ανάκαμψη είναι υποτονική καθώς δεν ενισχύεται η πλευρά της προσφοράς (διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κερδοφόρες ιδιωτικές επενδύσεις, φιλικό προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλον, κ.α.)και η παραγωγή παραμένει καθηλωμένη.

Επιπροσθέτως, η ανάκαμψη αυτή μπορεί να αποδειχθεί ασταθής, και ενδεχομένως, να έχει και ημερομηνία λήξης, εάν και εφόσον οι εξωγενείς παράγοντες πάψουν να επενεργούν με την ίδια ένταση στην ελληνική οικονομία και οι μεταρρυθμίσεις σε κράτος και οικονομία σταματήσουν ή παλινδρομήσουν προς τα πίσω”.

Και καταλήγει το σχετικό κεφάλαιο: “Εάν δεν ενθαρρυνθούν νέες ιδιωτικές επενδύσεις σε παραγωγικές δομές και αν δεν στραφεί η βιομηχανία μας προς νέες κατευθύνσεις ώστε η ανάκαμψη να γίνει αυτοτροφοδοτούμενη, η χώρα θα συνεχίσει να υπόκειται σε αστάθμητους παράγοντες αμφιβόλου αποτελεσματικότητας”.

Που οφείλεται η μείωση της ανεργίας

Η ανεργία όπως επισημαίνει ο ΣΕΒ, υποχώρησε στο 21% τον Ιούλιο του 2017, με τον ρυθμό μείωσης να παρουσιάζει επιτάχυνση από την αρχή του τρέχοντος έτους, ως αποτέλεσμα κυρίως της ανόδου του τουρισμού και της υλοποίησης προγραμμάτων απασχόλησης από τον ΟΑΕΔ, ενώ ο κλάδος της εκπαίδευσης συνέβαλε στην αύξηση των καθαρών προσλήψεων τον Σεπτέμβριο του 2017 και στην ανάκτηση της δυναμικής του ρυθμού δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
nooz