Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί

Με την ευκαιρία του 28ου Συνεδρίου Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας που γίνεται στο μύλο Ματσόπουλου, προβλήθηκε μεταξύ άλλων και η ταινία του συντοπίτη μας σκηνοθέτη Βασίλη Λουλέ, με τίτλο «Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί».

Βλέποντας την ταινία για δεύτερη φορά, -καθώς είχα την ευκαιρία να την ξαναδώ στην πρεμιέρα της, το 2013- απόλαυσα ξανά τους γνήσιους και εξαιρετικούς παραμυθάδες του τόπου μας, τον καθένα ξεχωριστά, με τον δικό του τρόπο να διηγείται και να παρασέρνει τον ακροατή – θεατή στον υπέροχο κόσμο του παραμυθιού.

Γλυκύτατη η κυρία Γιαννούλα, μαγευτική η κυρία Σαββούλα, απολαυστικός ο κύριος Πολυχρόνης,… όλοι οι αφηγητές υπέροχοι! Με τη ροή του λόγου τους, τις χειρονομίες, τις εκφράσεις του προσώπου, τις σιωπές και τις εντάσεις, τη γλώσσα του σώματος κατάφεραν να διεγείρουν την παιδική μας μνήμη και να ενσαρκώσουν στο πανί την αθωότητα της εποχής.

Αυτή τη φορά όμως ένοιωσα να μου διηγούνται παραμύθια, ανεπαίσθητα και άλλοι παραμυθάδες. Τα στοιχειά της φύσης: ο άνεμος, το νερό, τα δένδρα, τα ζώα ήταν εκεί, παρέα με τους παραμυθάδες και διηγούνταν και εκείνα το δικό τους παραμύθι.

Με το δικό του τρόπο μας διηγήθηκε παραμύθι, στη μαγευτική σκηνή, το δυνατό φύσημα του αγέρα, το βουητό του, τα τρεμάμενα και κινούμενα κλαριά των δένδρων, ο συννεφιασμένος ουρανός και η επικείμενη βροχή.

Με το δικό τους τρόπο μας διηγήθηκαν παραμύθι τα ήρεμα νερά της λίμνης, το κελαριστό νερό του ποταμού, και το ορμητικό της δριστέλας και του μύλου.

Με το δικό του τρόπο μας διηγήθηκε παραμύθι η σκηνή με τα φευγαλέα πλάνα του γέρου Κόζιακα, το βουνό με τις ανεξερεύνητες ομορφιές, το δάσος με τα πανύψηλα δένδρα.

Το στιγμιαίο αινιγματικό βλέμμα του μικρού αλόγου (πουλάρι) προς την κάμερα, μας διηγήθηκε το δικό του παραμύθι.

Τα οικόσιτα ζώα, συντροφιά της παραμυθούς: ο σκύλος, οι κότες, ο ατίθασος γάτος που σκαρφάλωνε στην ξύλινη κολόνα του σπιτιού, έλεγε κι αυτός το δικό του παραμύθι.

Ακόμα και η ενοχλητική μύγα στο πρόσωπο της κυρά Γιαννούλας, μας διηγήθηκε παραμύθι.

Υπέροχες σκηνές, υπέροχα πλάνα, υπέροχη η μουσική του Νίκου Κυπουργού, τοποθετημένα όλα με αριστουργηματική τάξη και μαεστρία από τον αφηγηματικό σκηνοθέτη Βασίλη Λουλέ!

Αγαπητέ Βασίλη, σ’ ευχαριστούμε για την καταγραφή την μεταφορά και την απόδοση στην οθόνη όλων αυτών των συναισθημάτων (παραμυθιών), που για άλλη μια φορά με συγκίνηση και θαυμασμό άγγιξαν τις καρδιές μας.

Δημήτρης Τσιγάρας