Trikala Day Καθημερινή Ηλεκτρονική Εφημερίδα των Τρικάλων
Το γλυπτό με τίτλο Io Sono (Εγώ είμαι), όπως εξηγεί ο ίδιος, υπάρχει αλλά όχι σε υλική μορφή, και στην πραγματικότητα μοιάζει περισσότερο με ένα «κενό».
Ο 67χρονος καλλιτέχνης διευκρίνισε ότι «το κενό δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν χώρο γεμάτο ενέργεια, και ακόμα κι αν τον αδειάσουμε και δεν υπάρχει τίποτα, σύμφωνα με την αρχή της αβεβαιότητας του φυσικού Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, αυτό το ”τίποτα” έχει βάρος. Επομένως, έχει ενέργεια που συμπυκνώνεται και μετατρέπεται σε σωματίδια, που υπάρχουν μέσα μας. Μοιάζει πολύ με το πώς ”δίνουμε μορφή σε έναν Θεό που δεν έχουμε ξαναδεί”» υπογράμμισε.
Το «γλυπτό» προορίζεται να εκτεθεί σε χώρο διαστάσεων 1,5Χ1,5 μ., στον οποίο δεν απαιτείται έλεγχος του φωτισμού και του κλίματος, επαναλαμβάνοντας ότι «ακόμα κι αν δεν μπορείτε να το δείτε, υπάρχει».
O Γκαράου που ισχυρίζεται ότι η φόρμα του έργου βρίσκεται στην ίδια την ανυπαρξία του, συμπεριέλαβε πιστοποιητικό αυθεντικότητας, το οποίο έδωσε στον αγοραστή.
Το γλυπτό ή μη γλυπτό πουλήθηκε σε δημοπρασία που διοργανώθηκε από τον ιταλικό οίκο Art-Rite.
Το Io Sono δεν είναι η μοναδική περίπτωση άυλου γλυπτού. Πριν από λίγους μήνες, τον περασμένο Φεβρουάριο, ο Σαλβατόρε Γκαράου παρουσίασε στην Piazza Della Scala του Μιλάνου, το Buddha In Contemplation, ένα επίσης αόρατο γλυπτό που οριοθετήθηκε με ταινία πάνω στο λιθόστρωτο της πλατείας.
Σε δημοσιεύματα του ιταλικού Τύπου αναφέρεται ότι προκύπτουν διάφορα ερωτήματα, όπως αν η πώληση του γλυπτού του Γκαράου ανοίγει νέους δρόμους σε ό,τι θεωρείται τέχνη και εάν κάποιοι καλλιτέχνες θα τον μιμηθούν με την ίδια επιτυχία.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ, artnet
