Δυο βήματα όλη η γη
και μια πνοή η ζήση.
Χαρά σ’ αυτόν που θα τα δει
πριν της ζωής τη δύση
σαν θέλξη και προοπτική
και τα τελεσφορήσει.
*
Το πρώτο βήμα του στερνό
του χρόνου αν πατήσει,
το παραθύρι ανοιχτό
της γνώσης θα κρατήσει
κι αγέρι μνήμης νοσταλγό,
δεν θα το πεθυμήσει.
*
Στους πόθους του μικρές χαρές
και πίκρες θα μονιάσει.
Θα υψωθεί, καθώς σ’ αυτές
ελπίδες θα σωριάσει
και θα ‘ναι όλες ακριβές
στα όνειρα που ξοδιάσει.
*
Πορεία που ‘ναι κυκλική
το τέλος της το βλέπεις.
Καθώς κοιτάζεις την αρχή,
στο τέλος της θα στέκεις
και θα ‘ναι λάθος σου βαρύ
το ‘να να παραβλέπεις.
*
Στέναγμα γλυκό η ζωή
και άκουσμα η φύση.
Χαρά σ’ αυτόν που θα σταθεί
ορθός και ξεκινήσει,
με σκέψη άκρα καθαρή
το μέλλον ν’ αντικρίσει.
*>
Το ψέλλισμα υπακοή
κι αφορισμός, λογάδι.
Προνόηση η λογική,
η προσμονή σημάδι
κι η γνώση στην επιλογή
πολύπλευρο στιβάδι.
*
Στο άγνωστο η προσφυγή,
παραδοχή κι οδύνη.
Απρόσκοπτη καταφυγή
ο λογισμός να μείνει,
αναφορά στοχαστική
κι ανάγνωσμα να γίνει.
*
Συνδύασε τους δυο θεσμούς,
το ψέμα ,την αλήθεια.
Κράτα ανάμεσα σ’ αυτούς
την φτώχεια και τα πλήθια,
άκου και όλους τους σοφούς
με τους χρησμούς βοήθεια.
Γιώργος Αλεξανδρής