Πρόσκληση της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε για απεργία των νοσοκομειακών γιατρών στις 3 Ιουνίου

Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας

O.E.N.G.E. Federation of Hospital Doctors of Greece

Αθήνα 31 Μαϊου 2021

Α.Π:11403

Προς:

• ΜΕΛΗ Γ.Σ ΟΕΝΓΕ
• ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΕΝΩΣΕΩΝ
• ΦΟΡΕΙΣ
• ΜΜΕ

Η βαρβαρότητα δεν εκσυγχρονίζεται, δεν διευθετείται!

Μόνο ανατρέπεται!

Όλοι στην απεργία στις 3 Ιουνίου και στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την χώρα.

Να μην κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο έκτρωμα που εξαφανίζει το σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, καθιερώνει την 10ωρη δουλειά με απλήρωτες υπερωρίες, περιορίζει ασφυκτικά τη συνδικαλιστική δράση, μετατρέπει τα σωματεία από όργανα συλλογικής διεκδίκησης σε απεργοσπαστικό μηχανισμό.

Στο δυστοπικό τοπίο που θέλουν να διαμορφώσουν σε βάρος μας, μία είναι η απάντηση. Η συλλογική διεκδίκηση για το παρόν και το μέλλον που μας αξίζει! Η υπεράσπιση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας!

Θέλουν να επιβάλουν στον 21^ο αιώνα συνθήκες δουλειάς του 1920. Να μην τους το επιτρέψουμε.

Η κυβέρνηση μας κοροϊδεύει κατάμουτρα ότι το νομοσχέδιο φέρνει νέα δικαιώματα, νέες ευκαιρίες, νέες επιλογές.

Απόδειξη ότι οι αντεργατικές αλλαγές που φέρνει είναι προαπαιτούμενο για να τσεπώσουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι τα 37δις του Ταμείου Ανάκαμψης και να δημιουργήσουν νέα πεδία κερδοφορίας. Για αυτούς προορίζεται ο πακτωλός χρημάτων που προέρχεται από τη δουλειά των εργαζόμενων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Ούτε ένα ευρώ δε θα δοθεί για να προσλάβουν γιατρούς και νοσηλευτές, δασκάλους και καθηγητές, για να αυξήσουν τους μισθούς μας, για να επαναφέρουν τον 13^ο και 14^ο μισθό.

Πρόκειται για το περίφημο σχέδιο Ελλάδα 2, το νέο super μνημόνιο.

Απαίτηση των επιχειρηματικών ομίλων είναι η «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου και η «ευελιξία». Αυτό προβλέπει η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία και οι «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» που θέλει η κυβέρνηση της Ν.Δ να γενικευτούν στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

Απαίτηση του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων ήταν και ο νόμος για το ωράριο των γιατρών που ψήφισε το 2017 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ενσωμάτωνε ρυθμίσεις που είχαν θέσει ως επείγουσα προτεραιότητα παραμονές της κατάθεσης του νόμου στη Βουλή οι βιομήχανοι, οι οποίοι απαιτούσαν χαρακτηριστικά να «ανέβει ο βαθμός ευελιξίας στον δημόσιο τομέα υγείας».

Διευθέτηση και ευελιξία σημαίνει δουλειά για όσο, όποτε και όταν θέλουν. Σημαίνει περισσότερες ώρες απλήρωτης δουλειάς, υπερωρίες που δε θα αμείβονται αλλά θα «αντισταθμίζονται», θα τις ρεφάρουν με ρεπό.

Οι γιατροί και οι υγειονομικοί βιώνουμε στο πετσί μας τι σημαίνει αυτό. Εκατοντάδες, χιλιάδες χρωστούμενα ρεπό.

Κανένας «αντισταθμιστικός» χρόνος ανάπαυσης μέρες ή μήνες μετά, δεν ισοφαρίζει την κούραση, τις κλεμμένες ώρες από τον ελεύθερο χρόνο μας, τις στιγμές με την οικογένεια και τους φίλους μας. Κανένας αντισταθμιστικός χρόνος ανάπαυσης δεν ισοφαρίζει την πρόωρη φθορά, τις ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία μας. Η πρόσφατη έρευνα του ΠΟΥ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Οι 55 ή και παραπάνω ώρες εργασίας αυξάνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

Τους ρωτάμε αντισταθμίζει ο θάνατος τη ζωή;

Η κατάργηση του 8ωρου, η δουλειά 10 και 12 ώρες την ημέρα για όσο διάστημα θέλουν το κράτος και η εργοδοσία, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, η γενίκευση της τηλεργασίας αφορά και τους γιατρούς, αφορά και τους υγειονομικούς. Γιατί αφορά τη ζωή της οικογένειας μας, το ζοφερό εργασιακό μέλλον που προετοιμάζουν για τα παιδιά μας. Έχουμε καθήκον απέναντι στους εαυτούς μας, στις οικογένειες μας, στα παιδιά μας να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας, να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, τη ζωή που μας στερούν.

Έχουμε χρέος και μπορούμε να τους σταματήσουμε! Όλοι μαζί ενωμένοι, συσπειρωμένοι στα σωματεία μας. Μπορεί να έχουν τους εργαζόμενους όπως έχει ο εφοπλιστής Λαζαρίδης τον Πρωθυπουργό, αλλά μας φοβούνται! Φοβούνται την οργή μας! Ξέρουν τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας. Τον συλλογικό αγώνα, τη συλλογική διεκδίκηση και δράση. Για αυτό θέλουν να μας απομονώσουν τον έναν από τον άλλο. Να είμαστε μόνοι μας, άοπλοι απέναντι στις διοικήσεις, στο κράτος και την εργοδοσία. Θέλουν να μας αφοπλίσουν!

Για αυτό στο ίδιο νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο και την πληρωμή των υπερωριών, βάζουν νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση.

• Πριν την προκήρυξη της απεργίας θέλουν να καταθέτουμε τα αιτήματά μας στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, στον οποίο είναι μέλη το κράτος και η εργοδοσία και χρηματοδοτείται από επιχειρηματίες.
• Θα υποχρεώνουν τα σωματεία να εξασφαλίζουν κατά τη διάρκεια της απεργίας την «ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία», το 33% των υπηρεσιών. Πρακτικά για το δημόσιο σύστημα υγείας αυτό σημαίνει ότι δε θα υπάρχουν απεργοί την ημέρα της απεργίας. Κόπτονται δήθεν για την ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία αυτοί που με την πολιτική τους έφτασαν τα νοσοκομεία να λειτουργούν κάτω από τα ελάχιστα όρια ασφαλείας. Απύθμενο το θράσος τους.
• Εξισώνουν τη συνδικαλιστική δράση ούτε λίγο ούτε πολύ με εγκληματική ενέργεια. Τα μέλη του Δ.Σ της Ομοσπονδίας και των Ενώσεων που θα καλούν σε απεργία στην πύλη του νοσοκομείου, θα κατηγορούνται για βία και παρενόχληση!
• Η θεσμοθέτηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας σε συνδυασμό με την νομοθετική διάταξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με την οποία απαιτείται το 50%+1 των μελών του σωματείου για να ληφθεί απόφαση για απεργία, βάζει ταφόπλακα στο δικαίωμα της απεργίας. Θέλουν δήθεν να αποφασίζουν οι πλειοψηφίες την ώρα που έχουν στα σκαριά νόμο για να εκλέγονται οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες με το 43% και να παίρνουν τα 3/5 των εδρών. Αναφέρονται στην εξυγίανση του συνδικαλιστικού κινήματος, στην πραγματικότητα όμως επιδιώκουν να χτυπήσουν τα πιο υγιή και ζωντανά κύτταρα του συνδικαλιστικού κινήματος, να τα νεκρώσουν! Νομιμοποίησαν τις εκλογές στα υπηρεσιακά συμβούλια του Υπουργείου Παιδείας στις οποίες συμμετείχε μόλις το 4,5% των εργαζομένων. Αυτές τις πλειοψηφίες θέλουν.

Στις 3 Ιουνίου οι εργαζόμενοι θα ματαιώσουμε τα σχέδια τους. Θα πάρουν απάντηση. Τους πήραμε χαμπάρι. Όλοι στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 3 Ιουνίου που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ, η ΟΕΝΓΕ, Εργατικά Κέντρα, Σωματεία και Ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα. Εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μια γροθιά.

Η  επιτυχία της πανελλαδικής γενικής απεργίας στις 3 Ιούνη έχει καθοριστική σημασία ως μια πρώτη συλλογική αγωνιστική απάντηση. Μια πρώτη αναμέτρηση. Η ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής, η απόκρουση της κλιμάκωσης της επίθεσης της κυβέρνησης απαιτεί συνεχή, πολύμορφο αγώνα διαρκείας με απεργίες, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις. Απαιτεί μαζική συμμετοχή όλων των εργαζόμενων. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.

Απαιτούμε:

• Να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο έκτρωμα.
• Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ!