“Πρωτοβουλία”: Για μια θεσσαλική γεωργία που θα αντέχει στις κρίσεις

Σήμερα, τα βιομηχανικά αγροδιατροφικά συστήματα χαρακτηρίζονται από
περιορισμένη ανθεκτικότητα, καθιστώντας τα ευάλωτα σε αυξανόμενες απρόβλεπτες
κλιματικές και κοινωνικοοικονομικές κρίσεις. Ένα ανθεκτικό σύστημα τροφής
μπορεί να ανακάμψει γρήγορα ως απάντηση σε ένα άγχος ή σοκ που προκαλείται από
παράγοντες όπως η κλιματική αλλαγή (ξηρασία, πλημμύρες, διακυμάνσεις της
θερμοκρασίας) ή σοκ της αγοράς (ύφεση, COVID-19). Επίσης πρέπει να
επικεντρώνεται στην παραγωγή περισσότερης ποικιλίας και όχι περισσότερων
θερμίδων. Περισσότερες επιλογές υποκατάστασης στην παραγωγή και την
κατανάλωση μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των διακυμάνσεων των τιμών.
Ανάλογα, επιδεικνύει υψηλό βαθμό ποικιλομορφίας, ανταπόκριση στην
ανατροφοδότηση και ικανότητα αυτοοργάνωσης και μάθησης ως απάντηση στην
αλλαγή.
1. Διατήρηση και αειφορική αξιοποίηση ζωικών και φυτικών γενετικών πόρων της
Θεσσαλίας.
2. Αναγνώριση του ρόλου του γεωργού, ιδίως στο επίπεδο του θεματοφύλακα/πρώτου
βελτιωτή και σεβασμός των δικαιωμάτων του στην επιλογή, χρήση του σπόρου και
τρόπου παραγωγής. Ενεργή ενσωμάτωσή του στα ερευνητικά προγράμματα της
περιφέρειας Θεσσαλίας αξιοποιώντας τις γνώσεις του.
3. Μελέτες επίδρασης της ποικιλότητας σε όλα τα επίπεδα (έδαφος, αγρός,
οικοσύστημα, αγορά) στην ανθεκτικότητα συστημάτων τροφής. Μελέτες αρνητικής
επίδρασης άλλων παραγόντων (μονοκαλλιέργεια, χημικά, μη προσαρμοσμένες και
μονογενοτυπικές ποικιλίες, γενετικά τροποποιημένα).
4. Αύξηση της ποικιλότητας (είδη, ποικιλίες, γεωργική γνώση) στην παραγωγή

τροφής με στόχο την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή και τις
κοινωνικοοικονομικές κρίσεις.
5. Αντικατάσταση ενεργοβόρων καλλιεργειών με νέες που ανταποκρίνονται επιτυχώς
σε χαμηλές εισροές με προτεραιότητα στις υδρολογικά και οικολογικά ευαίσθητες
περιοχές.
6. Διαφοροποίηση της τροφής με έμφαση σε προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας,
τοπικώς παραγόμενα, σε χαμηλές εισροές αξιοποιώντας τους τοπικούς
φυτογενετικούς πόρους.
7. Ενσωμάτωση ειδών, ποικιλιών και συστημάτων που διατηρούν και βελτιώνουν την
γονιμότητα του εδάφους και παράγουν σταθερά σε χαμηλές εισροές και βιολογική
γεωργία.
8. Ανάπτυξη αγροοικολογικών μεθόδων παραγωγής, βιολογικής γεωργίας και
ενσωμάτωση συμβατής με τα δεδομένα της χώρας σύγχρονης τεχνολογίας,
προσβάσιμης κυρίως στους μικρούς καλλιεργητές. Δημιουργία δικτύων ελεύθερης
γεωργικής γνώσης.
9. Ενίσχυση ικανότητας και ανεξαρτησίας από εισροές, κυρίως μικρών
καλλιεργητών, να παράγουν σε δυσμενή περιβάλλοντα.
10.Μείωση του κόστους παραγωγής (ακόμη και από βιολογικές εξωτερικές εισροές)
αλλά και πιστοποίησης, διακίνησης και εμπορίας ενισχύοντας την Κοινωνικά
Υποστηριζόμενη Γεωργία με τεχνικά και κοινωνικοοικονομικά εργαλεία στοχευμένης
έρευνας.

11.Ανάπτυξη συμμετοχικής οργανικής και εξελικτικής βελτίωσης για την επιλογή
κατάλληλων ποικιλιών για βιολογική γεωργία και χαμηλές εισροές με βάση την
εθνική δεξαμενή φυτογενετικών πόρων και τις γνώσεις των γεωργών.

13.Παραγωγή σπόρου από τοπικές και βιολογικές ποικιλίες και πληθυσμούς ή
ετερογενή υλικά που χαρακτηρίζονται από προσαρμοστικότητα στις τοπικές
συνθήκες και ανθεκτικότητα στην κλιματική κρίση. Μεταφορά τεχνογνωσίας σε
γεωργούς.
14.Ανάπτυξη μεθόδων οικοτεχνίας και διερεύνηση ανάπτυξης μοντέλων αυτάρκειας
και εναλλακτικών τροφικών δικτύων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

15.Κοινωνικοοικονομικές μελέτες για την ενσωμάτωση των παραπάνω και ενεργή
συμμετοχή όλων των εταίρων της αγροδιατροφικής αλυσίδας καθώς και των πολιτών.
16.Μελέτες επίδρασης νομοθετικού πλαισίου στον αγροδιατροφικό τομέα με έμφαση
τον παραγωγό, τη γυναικεία επιχειρηματικότητα και τις μικρές οικογενειακές
εκμεταλλεύσεις.