ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Σία Φαράκη: Ο πολιτισμός πρέπει να ανθίζει σε όλες τις καταστάσεις

Ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός στην Αθήνα παίζοντας δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Και ενώ τα πράγματα έδειχναν ότι μια μεγάλη καριέρα την περίμενε μπροστά της η Σία Φαράκη τα άφησε όλα πίσω της και ήρθε να ζήσει στα Τρίκαλα και συγκεκριμένα στο χωριό του συζύγου της αντιδημάρχου Τρικάλων Ηλ Παπανικολάου, τα Μεγάλα Καλύβια.
Η ίδια τονίζει ότι παρότι «ξενάκι» βρήκε στα Τρίκαλα μια ζεστή και φιλόξενη αγκαλιά κάτι που την έκανε να αρχίσει και πάλι να ασχολείται με την μεγάλη της αγάπη το θέατρο.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

Είχατε ξεκινήσει την καριέρα σας ως ηθοποιός στην Αθήνα και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία πρωταγωνιστώντας δίπλα σε πασίγνωστους ηθοποιούς. Νοσταλγείτε εκείνη την εποχή;

Πραγματικά την νοσταλγώ πολύ. Ήταν η εποχή της ανεμελιάς, της νιότης Οι συνθήκες που δουλεύαμε τότε ήταν πραγματικά δύσκολες, τα χρήματα που παίρναμε λίγα αλλά τώρα το θυμάμαι σαν ένα συγκλονιστικό ταξίδι.
Ήμουν πολύ τυχερή που δούλεψα με όλους σχεδόν τους μεγάλους ηθοποιούς.
Ποιόν να πρωτοθυμηθώ. Βέγγο, Ηλιόπουλο, Καραγιάννη, Κιμούλη, Ψάλτη, Μουστάκα, Ρίζο, Κωνσταντίνου, Βουτσά, Ξανθόπουλο και τόσους άλλους. Αυτόν που πρέπει πραγματικά να αναφέρω είναι τον Τρικαλινό σκηνοθέτη Απόστολο Τεγόπουλο που ήταν σαν πατέρας μου.
Ένα μεγάλο σχολείο που ενώ απαιτούσε όλη σου τη συγκέντρωση και τον επαγγελματισμό, ταυτόχρονα ήταν διασκεδαστικό. Όλοι αυτοί οι εξαίρετοι άνθρωποι με δίδαξαν ότι σε αυτή τη δουλειά απαιτείται κατάθεση ψυχής αλλά και ότι οι μεγάλοι πραγματικά καλλιτέχνες είναι ταπεινοί και δείχνουν την αξία τους μέσα από τη δουλειά τους και όχι από το εγώ τους.

Αποφασίσαμε με τον Ηλία να ζήσουμε στα Μεγάλα Καλύβια για να έχουμε μια καλύτερη ποιότητα ζωής και δεν το μετανιώσαμε. Σίγουρα για μένα ήταν μια τεράστια αλλαγή και μου πήρε λίγο χρόνο για να προσαρμοστώ.
Οι διαφορές με τη ζωή στη μεγαλούπολη είναι μεγάλες, εδώ δεν μπορείς να <> στην ανωνυμία, αλλά οι ρυθμοί της ζωής είναι πιο χαλαροί, πιο ανθρώπινοι. Όταν επιλέγεις ένα τόπο για να ζήσεις (που είναι πιο σημαντικό ) πρέπει να βλέπεις τα θετικά αποτελέσματα. Την επαφή με τους ανθρώπους και την καλοσύνη τους. Είμαι πολύ χαρούμενη που εγώ – το ξενάκι- βρήκα μια αγκαλιά να με περιμένει και που το παιδί μου μεγαλώνει υγιεινά, ξέγνοιαστα και κάνει πράξη, –όχι απλά διδάσκεται- τις αξίες της ζωής.

Ποια είναι η άποψή σας για τα πολιτιστικά δρώμενα στην περιοχή μας;

Δεδομένης της κατάστασης, νομίζω ότι ο πολιτισμός καλά κρατεί. Απλά τώρα όλοι προσπαθούμε να αυτοσχεδιάσουμε και να κάνουμε πράγματα με μικρότερο κόστος. Έτσι, δουλεύει το μυαλό μας και γεννάει ιδέες.
Ο πολιτισμός πρέπει να ανθίζει σε όλες τις καταστάσεις. Δεν του επιτρέπεται να κάνει παύση επειδή ζούμε σε δύσκολες εποχές.
Αντίθετα, πρέπει να επιμένει και να προτείνει συνέχεια. Η Ιστορία άλλωστε μας διδάσκει ότι πολύ σημαντικά πράγματα στην Τέχνη δημιουργήθηκαν μέσα σε χαλάσματα, πείνα και λογοκρισία.
Στα Τρίκαλα αυτό που με συναρπάζει είναι πόσο αγαπούν και ασχολούνται με την τέχνη. Κάτι όμως που δεν βγαίνει πάντα προς τα έξω. Ίσως πρέπει να φροντίσουμε όλα τα υπέροχα πολιτιστικά πράγματα που γίνονται να τύχουν και της αναγνώρισης που τους αξίζει.

Τι θα συμβουλεύατε σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο

Να είναι πρώτα αποφασισμένος ότι θέλει να το διαβεί αυτό το μονοπάτι. Το θέατρο, όσο και αν είναι συγκλονιστικό, απαιτεί πολλές θυσίες και αφοσίωση. Τα φώτα, είναι κάτι σαν το κερασάκι στην τούρτα. Χρειάζεται πολύ δουλειά, συγκέντρωση, χωρίς ποτέ να είναι σίγουρο ότι θα έρθει η αναγνώριση.
Δυστυχώς τα νέα παιδιά βλέπουν μόνο το λαμπερό κομμάτι. Το αντιμετωπίζω και με τις θεατρικές ομάδες των ενηλίκων που μου λένε: Ποτέ δεν φανταζόμασταν πόση δουλειά απαιτείται για να ανέβει μια παράσταση.
Η αλήθεια είναι πως τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή. Χρειάζεται επιμονή και συνεχή προσπάθεια.
Τα νέα παιδιά πρέπει να τα γνωρίζουν αυτά, πριν πάρουν την απόφαση να ασχοληθούν με το θέατρο ή και τις τέχνες γενικότερα.
Με την κρίση που μαστίζει τον κλάδο μας, είναι πραγματικά δύσκολο να επιβιώσεις χωρίς να κάνεις και κάτι άλλο.

Στήσατε θεατρικά εργαστήρια. Ποια είναι η ανταπόκριση των παιδιών;

Φέτος τα εργαστήριά μου συμπληρώνουν τέσσερα χρόνια λειτουργίας.
Ξεκίνησα και δύο καινούργια τμήματα στον Παλαιόπυργο. Αυτό που βλέπω είναι ότι τα παιδιά πραγματικά το χαίρονται. Ξεκινάνε λίγο διστακτικά γιατί δεν ξέρουν τι πραγματικά είναι το θεατρικό παιχνίδι. Μόλις το αντιληφθούν και το δοκιμάσουν τους αρέσει πολύ γιατί είναι μια δραστηριότητα που μπορούν να είναι ελεύθερα να εκφραστούν . Δεν απαιτείται διάβασμα παρά μόνο καλή διάθεση.
Το θεατρικό παιχνίδι λειτουργεί μόνο αν το παιδί <>. Μέσα από αυτή την εκπαιδευτική διαδικασία, έρχεται σιγά σιγά και το αποτέλεσμα. Τα παιδιά αποκτούν άποψη και λόγο. Δημιουργούν χαρακτήρα, προσωπικότητα και ανοίγουν τα μάτια τους στον κόσμο.
Το θεατρικό παιχνίδι διδάσκει μέσα από παιχνίδια, αυτοσχεδιασμούς και το παιχνίδι των ρόλων. Έτσι το παιδί νιώθει ελεύθερο να γίνει ότι ονειρεύεται και φαντάζεται, χωρίς πρέπει. Εγώ πάλι σαν εμψυχώτρια παίρνω τόση αγάπη από τα παιδιά μου – τα παπάκια μου- όπως τα λέω και χαίρομαι πραγματικά όταν τα βλέπω να μεγαλώνουν και να υψώνουν το ανάστημά τους θαρρετά στην κοινωνία.

Με τι ασχολείστε αυτή την περίοδο;

Μόλις τελείωσα με τις καλοκαιρινές παιδικές παραστάσεις.
Έδωσα παραστάσεις στον Παλαιόπυργο, στη Φήκη με τα τμήματα Πηγής και Φήκης , στα Μ. Καλύβια και στον Χορευτικό Όμιλο Τρικάλων.
Όλες οι παραστάσεις εκτός από ψυχαγωγικό είχαν και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Τα παιδιά διάλεξαν θέματα και ρόλους, έγραψαν κείμενα.
Ανάλογα με τις ηλικίες τους ασχολήθηκαν με θέματα όπως, οι Μύθοι του Αισώπου, η παρουσίαση των παραμυθιών στα παιδιά, η υγιεινή διατροφή, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι εκπομπές της τηλεόρασης, τα σήριαλ και η πολιτική επικαιρότητα.
Τώρα προετοιμάζομαι για την μεγάλη παράσταση <>.
Μια παράσταση στην οποία ενώνουν τις δυνάμεις τους και την ενέργειά τους τα τμήματα των ενηλίκων από τα Μ. Καλύβια του Ε.Λ.Ο.Κ. και από τα Τρίκαλα του Χ.Ο.Τ. Μαζί τους μουσικοί , τραγουδιστές, χορευτές θα δημιουργήσουν μια μουσικοθεατρική παράσταση που ενώνει τις τέχνες, στις 26 Ιουνίου στο τζαμί στα πλαίσια της εβδομάδας Μουσικής και Τέχνης.
Ο μύθος του Σακαφλιά είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την πόλη των Τρικάλων. Μέσα από τους στίχους και τη μουσική του δημιουργού Βασίλη Τσιτσάνη ο Σακαφλιάς απέκτησε μια οντότητα μυθική, ρομαντική.
Μια ερωτική ιστορία. Δυο νέοι άνθρωποι που παλεύουν να στηρίξουν την αγάπη τους, κόντρα στο κατεστημένο της εποχής. Άλλωστε, έτσι δεν είναι πάντα ο έρωτας; Ανατρεπτικός, έξω από κάθε νόρμα και συνάμα ζεστός και τρυφερός.
Η παράσταση <> στηρίχθηκε πάνω στην ιδέα ενός ραντεβού. Ραντεβού των τεχνών που ερωτοτροπούν πάνω στη σκηνή. Βλέπουμε το θέατρο, τη μουσική, το τραγούδι, το χορό και τον κινηματογράφο να συναντιούνται, να συνομιλούν και να απομακρύνονται ήσυχα για να επιστρέψουν ξανά και ξανά και να υφάνουν το μύθο.

Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με την πολιτική και ποια είναι ή άποψή σας γι΄ αυτή μιας και ο σύζυγός σας Ηλίας Παπανικολάου βρίσκεται στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου Τρικάλων για αρκετά χρόνια και σήμερα είναι αντιδήμαρχος;

Δεν θα μπορούσα ποτέ να ασχοληθώ με την πολιτική. Χρειάζεται τόσο γερό στομάχι, που με τρομάζει. Η αλήθεια μου, μπορεί να εκφραστεί κάλλιστα και μέσα από το θέατρο, το οποίο μου δίνει και ένα βήμα να ασκώ κριτική. Η επιθεώρηση είναι ένα άκρως <> είδος θεάτρου και είναι και κάτι που σκέφτομαι για το μέλλον.

Πηγή: ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ