ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων:«Πικρές Αλήθειες για τον Αχελώο»

Παρακολουθώντας την συνέντευξη τύπου των αυτοδιοικητικών και λοιπών Θεσσαλών παραγόντων, μετά τη συνάντησή τους με τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Π. Σκουρλέτη για τα θέματα της εκτροπής του Αχελώου και λειτουργίας του φράγματος Μεσοχώρας, η πολιτική υποκρισία ξεχειλίζει και τους εκθέτει στους πολίτες της Θεσσαλίας. Με ιδιαίτερη «μαχητικότητα» βάλλουν κατά της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για τη μη ολοκλήρωση των εν λόγω έργων. «Παραβλέπουν», όμως, και δεν απαντούν στα ακόλουθα ερωτήματα:
1. Γιατί δεν ολοκληρώθηκε ποτέ ένα έργο (Εκτροπή Αχελώου) που έχει εξαγγελθεί εδώ και 33 χρόνια;
2. Ποια κόμματα κυβερνούσαν αυτή τη χώρα επί 32 χρόνια και γιατί δεν τήρησαν τις εξαγγελίες τους;
3. Γιατί δεν λειτούργησε το Φράγμα Μεσοχώρας από το 2001 που είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες του; Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν ήταν κυβέρνηση από το 2001 έως το 2014;
Είμαστε σίγουροι ότι θα απαντήσουν πως για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Οικολογικές Οργανώσεις και οι ενεργοί πολίτες που απαιτούν και διεκδικούν ένα αναπτυξιακό μοντέλο οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμο. Αποκρύπτουν, βέβαια, ότι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και ο Δήμος Αγρινίου (που δεν έχουν σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ) προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να ακυρώσουν τα εγκεκριμένα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων της Περιφέρειας Θεσσαλίας που περιλαμβάνουν και μερική εκτροπή του Αχελώου.
Εκεί που υπερβαίνουν τα όρια της υποκρισίας, αυτοί οι παράγοντες, είναι όταν υπενθυμίζουν τα χρήματα που δαπανήθηκαν για τα μέχρι τώρα έργα εκτροπής.
 Γιατί δεν απαιτούν απολογισμό, εξηγήσεις, πολιτικές και οικονομικές ευθύνες από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που στηριζόμενες σε αντι-επιστημονικές και αντι-περιβαλλοντικές μελέτες, τις οποίες απέρριψαν Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, κατασπατάλησαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ;
 Γιατί αποκρύπτουν την τεράστια πολιτική σκοπιμότητα του έργου, που αγγίζει τα όρια του εμπαιγμού και της απάτης των πολιτών της Θεσσαλίας;
 Γιατί δεν αναφέρονται στα έργα που στερήθηκαν οι πολίτες της Θεσσαλίας για να εξυπηρετηθεί αυτή η πολιτική σκοπιμότητα;
 Γιατί δεν αναρωτιούνται πώς για χάρη της «μεγάλης πολιτικής ιδέας», δεν συζητήθηκε και δεν εξετάστηκε καμία εναλλακτική λύση σε οποιαδήποτε «μελέτη» που θα είχε πάρα πολύ μικρότερο οικονομικό, κοινωνικό, αναπτυξιακό και περιβαλλοντικό κόστος;
 Γιατί δεν ζητήθηκε να χρηματοδοτηθούν τα μικρά φράγματα στον Πηνειό και τους παραποτάμους του και η κατασκευή λιμνο-δεξαμενών που θα είχαν άμεσα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των αρδευτικών αναγκών και τον εμπλουτισμό του καταρρέοντος υδροφόρου ορίζοντα;
 Γιατί «κλείνουν τα μάτια» στις ανεξέλεγκτες υδροληψίες, τα υδροβόρα συστήματα άρδευσης, τις παράνομες γεωτρήσεις (πάνω από 20.000), τη γεωργική και αστική ρύπανση και υποβάθμιση του υδροφόρου ορίζοντα που κυριαρχούν στο Θεσσαλικό χώρο; Οι πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών κατέστησαν τον Πηνειό ένα «νεκρό» ποτάμι και ένα από τα πιο ρυπασμένα της Ευρώπης.
 Γιατί δεν λένε την αλήθεια στους πολίτες ότι το αρδευτικό δίκτυο της εκτροπής (με τεράστιο κόστος) δεν χρηματοδοτήθηκε και ούτε θα χρηματοδοτηθεί ποτέ από τα Ταμεία της ΕΕ, όταν –μάλιστα– γνωρίζουν ότι βασικό στοιχείο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής είναι η εξοικονόμηση νερού στις υφιστάμενες χρήσεις και όχι η επέκταση της άρδευσης;
 Για ποια Σχέδια Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων μιλούν, όταν σ’ αυτά έχουμε επιλεκτική χρήση στοιχείων για την εξαγωγή των επιθυμητών συμπερασμάτων, το καθεστώς υπερ-άντλησης και κακής διαχείρισης του νερού στη Θεσσαλία θεωρείται δεδομένο, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κατασκευή του αρδευτικού δικτύου δεν συζητούνται καν, ενώ κυνικά παραδέχονται την έλλειψη αξιόπιστων υδρομετρικών στοιχείων για τη Θεσσαλική πεδιάδα;
Οι υποσχέσεις για εκτροπή έχουν εμποδίσει εδώ και είκοσι χρόνια την προώθηση εναλλακτικών λύσεων και την αξιοποίηση των τοπικών υδατικών πόρων στη Θεσσαλία και οι μελέτες στην ουσία αγνοούν το τοπικό υδάτινο δυναμικό. Στον αντίποδα, το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί με τα εξής απλά βήματα σε λίγα μόλις χρόνια:
1. κατασκευή μικρών ταμιευτήρων στον Πηνειό και τους παραποτάμους του (υπολογίζεται ότι μπορούσαν να ολοκληρωθούν σε μικρό χρονικό διάστημα με άμεσα ευεργετικά αποτελέσματα στους υδροφορείς και –μάλιστα– με συγχρηματοδότηση από την ΕΕ) σε συνδυασμό με
2. σωστή και ορθολογική χρήση των επιφανειακών και υπόγειων πόρων της Θεσσαλίας,
3. ένα αυστηρό σχήμα περιορισμού των αρδευτικών απωλειών,
4. επεξεργασία και χρήση των αστικών λυμάτων και
5. έργα εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα από το χειμερινό πλεόνασμα (μεγάλες εκτάσεις στον κάμπο πλημμυρίζουν κάθε χειμώνα, αλλά τα νερά αυτά χάνονται).
Είναι προφανές για κάθε σκεπτόμενο πολίτη ότι μετά από 30 χρόνια πολιτικών υποσχέσεων, οι υπέρμαχοι του έργου δεν έχουν κατορθώσει ακόμα να τεκμηριώσουν απόλυτα και αναμφισβήτητα τα οφέλη έναντι του τεράστιου κόστους της εκτροπής – οικονομικού, περιβαλλοντικού και κοινωνικού!
Η ανάλυση των στοιχείων του έργου, αποκαλύπτει πέρα από κάθε αμφιβολία ένα πράγμα: ότι η εκτροπή δεν έχει καμία σχέση με την άρδευση και την ύδρευση, με τη γεωργική ανάπτυξη, με τις θέσεις εργασίας, την κοινωνική πρόοδο ή την αναβάθμιση του οικοσυστήματος του Πηνειού. Η εκτροπή ήταν και είναι έργο καθαρά πολιτικό, πάνω στο οποίο έχουν σπεκουλάρει δεκάδες υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν φαγωθεί πάρα πολλά χρήματα και κρύβει τις ευθύνες τους για το ότι πάνω από 35 χρόνια δεν έχουν κάνει τίποτα για το αρδευτικό δίκτυο της Θεσσαλίας.
Η έλλειψη συντονισμένου και οργανωμένου σχεδίου αγροτικής ανάπτυξης με βάση τα δεδομένα του Θεσσαλικού κάμπου αποτελεί το θεμελιακό πρόβλημα που περιλαμβάνει και την περίπτωση της εκτροπής του Αχελώου.
Η κατασπατάληση των υδάτινων πόρων, απόρροια της κακής διαχείρισης και της διαχρονικής πολιτικής σπέκουλας, θα οδηγήσει σε γεωμετρική αύξηση των αναγκών σε νερό. Η απάντηση σε αυτούς που υπεραμύνονται της εκτροπής είναι η ορθή διαχείριση υδατικών πόρων στο πλαίσιο της λελογισμένης αγροτικής ανάπτυξης. Βέβαια ποιος από αυτούς που διοίκησαν στο παρελθόν θα έχει την παρρησία να παραδεχτεί τα διαχρονικά ψέματα στους Θεσσαλούς πολίτες (αγρότες και μη);
Όσον αφορά το φράγμα της Μεσοχώρας, η τοποθέτηση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Π. Σκουρλέτη, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τη θέληση της Κυβέρνησης να προωθηθούν οι διαδικασίες για τη λειτουργία του. Η σύσταση επιτροπής, από κοινού με τη ΔΕΗ, προκειμένου να εξεταστούν όλα τα ζητήματα που έχουν σχέση με την λειτουργία του φράγματος, με την απαραίτητη ευαισθησία στην εξεύρεση της βέλτιστης λύσης για τους κατοίκους, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αμφισβήτηση των κυβερνητικών προθέσεων.
Όταν όλοι οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι οι πολιτικές «αξίες» και πρακτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων, οδήγησαν στη σημερινή πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση, θα περίμενε κανείς, από τους αυτοδιοικητικούς και λοιπούς παράγοντες, προτάσεις που δεν στηρίζονται σε υποσχέσεις και κριτική, πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες.