Πολλοί επισκέπτες, στην πλειοψηφία τους Εβραίοι, εκδήλωσαν την εντονότατη δυσαρέσκειά τους, καθώς, όπως δήλωσαν, η εικόνα του “υπαίθριου κλιματισμού” παραπέμπει στους θαλάμους αερίων (Pics)
Σωρεία αντιδράσεων και επικριτικά σχόλια από Εβραίους και μη, επισκέπτες του χώρου μνήμης του Άουσβιτς, όπου τοποθετήθηκε ατυχώς, ένα υπαίθριο κλιματιστικό που ξύπνησε μνήμες φρίκης.
Το τελευταίο διάστημα στην Πολωνία επικράτησαν συνθήκες καύσωνα με τη θερμοκρασία να ξεπερνά τους 37 βαθμούς και τα επίπεδα υγρασίας να κορυφώνονται.
Η διοίκηση του Άουσβιτς επέλεξε τον υπαίθριο κλιματισμό για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών, όπως ανακοινώθηκε, παρόλα αυτά η κίνηση ήταν φορτισμένη σημειολογικά εκ του αποτελέσματος.
Κόσμος που βρέθηκε στον χώρο μνήμης διατύπωσε παράπονα για κακογουστιά και για λάθος επιλογή, ωστόσο πολλοί προσβλήθηκαν καθώς στο Άουσβιτς είχαν χάσει και συγγενικά τους πρόσωπα τη μαύρη εποχή του Χίτλερ.
Ο Μέγιερ Μπόλκα, εβραϊκής καταγωγής και ένας από τους επισκέπτες του μουσείου, δήλωσε στη Dailymail:
“Σε ένα μέρος όπως αυτό, θα έπρεπε να σκεφτούν την εικόνα της εγκατάστασης. Αν θέλεις να δροσίσεις τους ανθρώπους, μπορείς να βρεις άλλες λύσεις και όχι αυτό. Με το που κατέβηκα από το λεωφορείο, μπήκα κατευθείαν στα ντους. Ήμουν σε κατάσταση σοκ. Περπάτησα μέχρι την υποδοχή και ζήτησα εξηγήσεις. Μου είπε ότι ήταν μια ζεστή μέρα. Τα ντους ξύπνησαν μνήμες φρίκης, ιδίως για τους ηλικιωμένους συμπατριώτες μου”.
Η διοίκηση του Μουσείου εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία τονίζει ότι δεν ήθελε να προκαλέσει, και ότι τοποθέτησε το σύστημα υπαίθριου κλιματισμού για την άνεση των επισκεπτών. Παρόλα αυτά, η χρήση του μηχανισμού θα επανεξεταστεί και θα αφαιρεθεί για να αντικατασταθεί από άλλο τύπο κλιματισμού.
Στην επίσημη ιστοσελίδα του Μουσείου του Στρατοπέδου καταγράφονται το πλήθος και οι κατηγορίες των εξής καταγεγραμμένων θυμάτων αυτού του στρατοπέδου, με τα αντίστοιχα διακριτικά σήματα με τα οποία τους χαρακτήριζαν οι Ναζιστές:
-Εβραίοι (δύο τρίγωνα που σχηματίζουν εξάκτινο αστέρι, σε συνδυασμό με την κατηγορία του κρατουμένου): Από το 1943 και έπειτα αποτελούσαν την πιο πολυάριθμη ομάδα κρατουμένων. Συνολικά 1.100.000 Εβραίοι εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς μεταξύ των ετών 1940-1945. Περίπου 960.000 θανατώθηκαν εκεί (από τους οποίους 865.000 σε θαλάμους αερίων αμέσως κατά την άφιξή τους και περίπου 95.000 από τις 200.000 Εβραίων που ήταν καταγεγραμμένοι ως κρατούμενοι). Υπολογίζεται ότι περίπου 55.000 Έλληνες Εβραίοι εκτοπίστηκαν με προορισμό αυτό το στρατόπεδο. Ο διοικητής του Άουσβιτς, Ρούντολφ Ες, ομολόγησε ότι δολοφόνησε περίπου 40.000 Ουγγρο-εβραίους κατά τη διάρκεια του Καλοκαιριού του 1944.
-Πολιτικοί κρατούμενοι (κόκκινο τρίγωνο): Στην πλειονότητά τους ήταν Πολωνοί που είχαν συλληφθεί κατά τη διάρκεια ενεργειών καταστολής ή λόγω της συμμετοχής τους σε αντιστασιακά κινήματα. Ο αριθμός τους ανέρχεται στους 160.000 περίπου.
-Πολωνοί (“P” πάνω σε κόκκινο τρίγωνο): Ήταν η πολυπληθέστερη ομάδα μη Εβραίων κρατουμένων. Περίπου 140-150.000 Πολωνοί εκτοπίστηκαν σε αυτό το στρατόπεδο. Οι μισοί από αυτούς, περίπου 70-75.000 άτομα, εξοντώθηκαν είτε με εκτελέσεις είτε πέθαναν από την πείνα ή τις ασθένειες.
-Αθίγγανοι και κοινωνικά απροσάρμοστοι (μαύρο τρίγωνο): Περίπου 23.000 Αθίγγανοι βρήκαν το θάνατο εκεί, η πλειονότητά τους μέσω αποτέφρωσης. Επίσης, υπήρχε ένας μικρός αριθμός εκδιδομένων γυναικών.
-Αιχμάλωτοι πολέμου: Αφορά κυρίως σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου. Περίπου 15.000 άτομα εκτοπίστηκαν εκεί και όλοι τους σχεδόν εξοντώθηκαν.
-Άλλες εθνικές ομάδες: Υπολογίζεται ότι πάνω από 10.000 κρατούμενοι προέρχονταν από διάφορες άλλες εθνικές ομάδες, Τσέχοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Σλοβένοι, κ.α.
-Σωφρονιστικοί κρατούμενοι (σημάδι “EH” (Erziehungshäftling)): Υπολογίζεται ότι υπήρχαν περίπου 11.000 κρατούμενοι εξαιτίας διαφόρων παραπτωμάτων.
-Ποινικοί κρατούμενοι (πράσινο τρίγωνο): Αυτή η κατηγορία περιλάμβανε λίγες εκατοντάδες κρατουμένων.
-Μάρτυρες του Ιεχωβά (μωβ τρίγωνο): Φυλακίζονταν λόγω της συμπεριφοράς και της στάσης τους, που ήταν αποτέλεσμα των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους. Υπήρχαν τουλάχιστον 138 καταγεγραμμένοι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Υπήρχαν επίσης 249 κρατούμενοι που είχαν καταχωρηθεί σε άλλες κατηγορίες, αν και ήταν γνωστό ότι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά.
-Ομοφυλόφιλοι (ροζ τρίγωνο): Τουλάχιστον μερικές δεκάδες ομοφυλόφιλων φυλακίστηκαν και καταγράφηκαν σε αυτή την κατηγορία.
Ο Franciszek Piper αναφέρεται στη μελέτη του Die Zahl der Opfer von Auschwitz (ελλ. Ο αριθμός των θυμάτων του Άουσβιτς) βάσει έρευνας και πηγών που συγκεντρώθηκαν στο διάστημα 1945-1990 σε 1.100.000 νεκρούς στο στρατόπεδο εξόντωσης Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου.
Ο Jean-Claude Pressac αναφέρεται στο βιβλίο του Les Crématoires d’ Auschwitz (ελλ. Τα κρεματόρια του Άουσβιτς) στην δολοφονία μέχρι και 711.000 ανθρώπων. Συνυπολογίζει εδώ τους 470.000-550.000 Εβραίους, οι οποίοι εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς, όπου χάθηκαν τα ίχνη τους, 126.000 κρατούμενους οι οποίοι υπάρχουν καταγεγραμμένοι στα αρχεία, 15.000 σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου όπως και 20.000 νεκρούς διάφορων μειονοτήτων (όπως π.χ. “Τσιγγάνοι”). Ο Pressac τονίζει ότι οι αριθμοί αυτοί βασίζονται στην σύγχρονη έρευνα (1995) και ίσως θα πρέπει, βάσει κατοπινής έρευνας, να διορθωθούν. Πράγματι, ο αριθμός των Ούγγρων Εβραίων που εκτοπίστηκαν το 1944 ήταν μεγαλύτερος από ότι ανέφερε ο Pressac και στο μεταξύ έχει διορθωθεί.
Τα στρατόπεδα του Άουσβιτς βρίσκονταν, όπως όλα τα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης των εθνικοσοσιαλιστών, υπό τη διεύθυνση των SS του Χάινριχ Χίμλερ.
Η μαζική δολοφονία οργανώθηκε κυρίως από τον Αδόλφο Άιχμαν. Το διοικητικό κέντρο του συγκροτήματος Άουσβιτς βρισκόταν στο αρχικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς Ι. Από το 1943 το στρατόπεδο εξόντωσης Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου απέκτησε μεγαλύτερη ανεξαρτησία και ξεχωριστούς διοικητές.
-Ρούντολφ Ες, (Μάιος 1940 – Νοέμβριος 1943), επέστρεψε για την εξόντωση των Ούγγρων Εβραίων στο Άουσβιτς για το διάστημα Μαΐου – Ιουλίου 1944.
-Φρίντριχ Χαρτγιενστάιν, (Νοέμβριος 1943 – 15 Μαΐου 1944)
-Γιόζεφ Κράμερ, (Μάιος 1944 – Δεκέμβριος 1944)
-Ρίχαρντ Μπαιρ, (από Μάιο 1944 του Άουσβιτς Ι, από Δεκέμβριο 1944 μέχρι Ιανουάριο 1945 και του Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου)
Ο Ρούντολφ Ες απαγχονίστηκε το 1947 μπροστά στην είσοδο του κρεματορίου του Άουσβιτς Ι. Ο Χαρτγιενστάιν καταδικάστηκε σε θάνατο. Πέθανε το 1954 φυλακισμένος στο Παρίσι. Ο Κράμερ εκτελέστηκε το 1945 στο Χάμελν. Ο Μπαιρ πέθανε σε φυλακή της Φρανκφούρτης το 1963, λίγο πριν την έναρξη της δίκης του.
-Ο Δρ Γιόζεφ Μένγκελε έκανε κυρίως μελέτες και ανορθόδοξα, απάνθρωπα πειράματα πάνω σε δίδυμους και νάνους. Για συγκριτικές αναλύσεις π.χ. των εσωτερικών οργάνων διδύμων τους σκότωνε με ενέσεις φαινόλης.
-Ο Καθηγητής Δρ Καρλ Κλάουμπεργκ πραγματοποίησε, αγνοώντας κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια των θυμάτων του, πειράματα στείρωσης σε γυναίκες κρατούμενες του Άουσβιτς.
-Εκτός από τους 1000 και πλέον άντρες της SS που έδρασαν στο Άουσβιτς, υπήρξαν και 200 περίπου γυναίκες. Μεταξύ αυτών ήταν οι: Μαρία Μάντελ, Γιοχάνα Μπόρμαν, Μάργκοτ Ντρέχσελ, Ίρμα Γκρέζε, Χίλντεγκαρντ Λαίχερτ, Φρειδερίκη Σνάιντερ, Ελίζαμπετ Φόλκενρατ και Έμα Τσίμερ.
-Μετά τον πόλεμο υποβλήθηκε μήνυση κατά των ιδιοκτητών των εταιριών Deutsche Gesellschaft für Schädlingsbekämpfung m.b.H. (Degesch) και Tesch & Stabenow (Testa), οι οποίες προμήθευαν στο Άουσβιτς το εντομοκτόνο Κυκλώνας Β. Η πατέντα του “Κυκλώνα” ανήκε στη φίρμα I G Farben, στην οποία ανήκε και η μονάδα παραγωγής συνθετικού ελαστικού του στρατοπέδου, η οποία διαλύθηκε μετά το τέλος του Πολέμου. Το φάρμακο αυτό είχε χρησιμοποιηθεί στους θαλάμους αερίων για την δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.
Ντοκιμαντέρ – Η άγνωστη εξέγερση των Ελλήνων Εβραίων στο Αουσβιτς τον Οκτώβριο του 1944:
«Στις 7 Οκτωβρίου του 1944, ημέρα Σάββατο, οι Γερμανοί επιχείρησαν να απομακρύνουν επιπλέον 200 άνδρες (Έλληνες και Ούγγρους) που είχαν ήδη επιλεγεί για εξόντωση. Ήταν περίπου 14.30 το μεσημέρι, όταν μια ομάδα των Ες-Ες έφτασε με ονομαστικούς καταλόγους για τη δεύτερη διαλογή […] Όταν άρχισαν να εκφωνούν τα ονόματα των Ελλήνων, κανείς δεν απάντησε. Σε κάποια στιγμή μια φωνή (πιθανόν του Ιωσήφ Βαρούχ) στα ελληνικά: ‘θα γίνει ή όχι το ντου που λέγαμε;’ Αμέσως όρμησαν στους Γερμανούς φρουρούς, τους αφόπλισαν και οχυρώθηκαν μέσα στο κρεματόριο ΙΙΙ με τα λίγα όπλα που διέθεταν, αναμένοντας από τους συντρόφους τους να κινηθούν. Δυστυχώς, αν και μυημένοι στο σχέδιο της εξέγερσης, οι άνδρες στα άλλα κρεματόρια δεν κινήθηκαν [..]. Μέσα σε ελάχιστη ώρα, ισχυρές δυνάμεις της φρουράς με πολυβόλα και σκυλιά περικύκλωσαν την περιοχή και ξεκίνησε μια ηρωική αλλά απελπιστικά άνιση μάχη. […]
Από τους 300 Έλληνες Εβραίους που πήραν μέρος στην εξέγερση, επέζησαν μόνο οι 26. Οι περισσότεροι έπεσαν ηρωικά κάτω από τη βροχή σφαιρών, ενώ οι υπόλοιποι που παραδόθηκαν εκτελέστηκαν επί τόπου, όπως ο Μωύς Ααρών, ο Ιακώβ (Βίκο) Μπρούδο, ο Ισαάκ Βαρούχ (ανήκαν στο κρεματόριο IV) και ο Σαμ Καράσσο..
Όσοι Έλληνες Εβραίοι από τα άλλα κρεματόρια και το γειτονικό Kanada παρακολουθούσαν τα γεγονότα, ανήμποροι να αντιδράσουν, θυμούνται πως μέσα στους κρότους και τα ουρλιαχτά ακούγονταν ο ελληνικός Εθνικός Ύμνος.
Μπορεί η εξέγερση εκείνη να απέτυχε- αν και ποτέ δεν διαλευκάνθηκε από ποιον προδόθηκε- αλλά, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει μαρτυρία του διασωθέντα Μαρσέλ Νατζαρή: «Eστω και διά ολίγα λεπτά ευρέθησαν ελεύθεροι»».
[Απόσπασμα από το βιβλίο της Φωτεινής Τομαή, προϊσταμένης της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών, «Ελληνες στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου», εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 2009 (κλικ εδώ).